Bronisław Wrocławski

---

Życiorys

Bronisław Wrocławski to wybitny absolwent Wydziału Aktorskiego PWSFTviT im. Leona Schillera w Łodzi, który ukończył w 1973 roku. Jego kariera teatralna jest ściśle związana z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie zyskał uznanie dzięki swojej pracy w trzech monodramach autorstwa Erica Bogosiana. Wśród tych znaczących osiągnięć wyróżniają się tytuły: Seks, prochy & rock’n’roll, Czołem wbijając gwoździe w podłogę oraz Obudź się i poczuj smak kawy, które były reżyserowane przez Jacka Orłowskiego.

Wrocławski piastował także funkcję dziekana Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, pełniąc swoje obowiązki w latach 1996–2002 oraz 2008–2012. Jego wkład w edukację aktorską oraz sztukę teatralną jest nieoceniony.

Nagrody

Bronisław Wrocławski to postać wyróżniająca się w świecie teatru, której działalność artystyczna została doceniona poprzez szereg nagród przyznawanych na przestrzeni lat. Oto przegląd najważniejszych wyróżnień, które zdobył:

• 1988: nagroda kierownika Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi,
• 1990: nagroda jury oraz nagroda Wojewódzkiego Porozumienia Związków Zawodowych za spektakl „Moje listy do władz” wg Michaiła Bułhakowa na XIV WROSTJA we Wrocławiu,
• 1993: nagroda aktorska za rolę w „Tutam” w Teatrze Powszechnym w Łodzi na XXVIII OPTMF w Szczecinie,
• 1993: Grand Prix za wybitną kreację sceniczną i klasę kunsztu aktorskiego w „Tutam” w Teatrze Powszechnym w Łodzi na XXXIII KST w Kaliszu,
• 1994: Grand Prix za rolę w sztuce Tutam na III Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie,
• 1996: nagroda indywidualna za rolę Wiktora w spektaklu „Przyszedł mężczyzna do kobiety” Złotnikowa w Teatrze Powszechnym w Łodzi na XXXVI KST w Kaliszu,
• 1996: „Złota Maska”, nagroda łódzkich dziennikarzy za rolę Wiktora w spektaklu „Przyszedł mężczyzna do kobiety” Złotnikowa w Teatrze Powszechnym,
• 1997: Srebrny Pierścień – nagroda Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Łodzi,
• 1998: Szczecin – XXXIII Ogólnopolski Przegląd Małych Form Kontrapunkt’98 – Grand Prix (Wielka Nagroda Publiczności); Nagroda Dyrektora Oddziału Telewizji Polskiej za „wybitną kreację aktorską”; Nagroda Wojewody Szczecińskiego,
• 1998: Kalisz – XXXVIII KST – za rolę w monodramie „Seks, prochy i rock and roll”,
• 2002: nagroda aktorska na II Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu za monodram „Seks, prochy i rock and roll” z Teatru im. Jaracza w Łodzi,
• 2008: Nagroda Publiczności „Karnawałowa Maska” na I Katowickim Festiwalu Teatralnym „Karnawał Komedii”,
• 2009: Nagroda za rolę męską w kategorii Teatru Polskiego Radia za rolę w słuchowisku „Mały światek Sammy Lee” na IX Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie,
• 2010: Nagroda Miasta Łodzi,
• 2014: łódzka „Złota Maska” za najlepszą rolę męską w sezonie 2013/2014 za rolę Boga w spektaklu „Boże mój!” Anat Gov na scenie Teatru im. Jaracza w Łodzi.

Odznaczenia

Bronisław Wrocławski, w ciągu swojej kariery, zdobył liczne odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w kulturę i sztukę. Poniżej przedstawiono najważniejsze z nich:

• medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości, który został mu nadany przez Premiera RP Mateusza Morawieckiego za wybitne zasługi w dziedzinie kultury i sztuki (2018),
• srebrny medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2013),
• medal „Pro publico bono” im. Sabiny Nowickiej (2009),
• brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006),
• złoty Krzyż Zasługi (2003),
• złoty Krzyż Zasługi (1999) z okazji obchodów 110-lecia Teatru Jaracza w Łodzi,
• odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” (1997),
• odznaka Honorowa Miasta Łodzi (1980).

Filmografia

Filmowa kariera Bronisława Wrocławskiego obejmuje wiele znaczących ról, które zyskały uznanie wśród widzów i krytyków. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd jego dorobku artystycznego, zaczynając od lat siedemdziesiątych.

• 1977: Tańczący jastrząb – obsada aktorska,
• 1984: Vabank II, czyli riposta – w roli Edwarda Sztyca,
• 1985: Spowiedź dziecięcia wieku – gra księdza Mercansona,
• 1985: Sezon na bażanty – występuje jako redaktor Marek Czepek,
• 1985: Nie bój się – portretuje księdza,
• 1985: Klatka,
• 1985: Gra w ślepca – odgrywa lekarza,
• 1985: Ga, ga. Chwała bohaterom – jako strażnik więzienny,
• 1986: Prywatne śledztwo – jako właściciel warsztatu,
• 1986: Na kłopoty… Bednarski – wciela się w Schodorowskiego, sekretarza Wagnera (odc. 2),
• 1986: Dzieci śmieci – gra ojca Witka,
• 1987: Pantarej – jako psycholog Godecki,
• 1987: Kingsajz – wciela się w postać Pycia, krasnala Kilkujadka,
• 1988: Powrót do Polski – w roli majora Stanisława Taczala,
• 1989: Sceny nocne – jako Horodyski,
• 1989: Gdańsk 39 – gra ambasadora w Gdańsku, gościa na obiedzie u Burchardta,
• 1989: Bal na dworcu w Koluszkach – wciela się w Baranowskiego,
• 1990: Zabić na końcu – jako kierownik Wojaczek,
• 1990: W środku Europy – gra porucznika MO,
• 1990: Rozmowy o miłości – w roli Jerry’ego, partnera Ewy,
• 1990: Napoleon – występuje jako mężczyzna w salonie Zimmera (odc. 2),
• 1993: 20 lat później – jako Stefan Hauser, ojciec Moniki i Wolfa,
• 1993–1994: Bank nie z tej ziemi – w roli Henryka,
• 1995: Tato – gra adwokata Ewy,
• 1995: Gracze – portretuje Stockmana, szefa grupy Mossadu,
• 1997: Księga wielkich życzeń – jako lekarz,
• 1998: Sto minut wakacji – gra kierownika redakcji, szefa taty Piotrka,
• 1998–1999: Co cię znów ugryzło? – obsada aktorska,
• 1999: Sto minut wakacji (serial) – w roli kierownika redakcji, szefa taty Piotrka,
• 2000: To my – jako burmistrz Zdrojewski, ojciec Widelca,
• 2000: Na dobre i na złe – w roli brata Andrzeja Zach, starszego zboru Świadków Jehowy (odc. 17),
• 2000–2001: Miasteczko – jako Igor Tarnawski,
• 2002: Wiedźmin – w roli Istredda (odc. 5),
• 2003–2005: Sprawa na dziś – jako Henryk Wyrzykowski, ojciec Anny,
• 2003: Psie serce – wciela się w Michaela Kalafa (odc. 11),
• 2003: Magiczne drzewo – jako reżyser serialu „Szczęśliwa ulica” (odc. 3),
• 2003: M jak miłość – w roli Romana Lasoty,
• 2003: Ciało – odgrywa dwie role: Mariana Tuleję oraz Piotra Westa,
• 2004: Pensjonat pod Różą – jako Olek Dudera (odc. 14, 15, 30 i 32),
• 2004: Kryminalni – w roli Jana Kucharskiego „Kucharza” (odc. 7),
• 2005–2006: Warto kochać – gra Cezarego Horoszewicza,
• 2005: Magda M. – jako Maurycy Zakrzewski (odc. 4 i 6),
• 2006: Francuski numer – w roli Kurowskiego,
• 2006: Bezmiar sprawiedliwości – jako Kocki,
• 2006: Bezmiar sprawiedliwości – jako Kocki (odc. 2 i 4),
• 2006: Dublerzy – w roli Luciano Gambiniego,
• 2006: Dublerzy (serial) – jako Luciano Gambini,
• od 2007: Barwy szczęścia – jako Jerzy Marczak,
• 2008: Stary człowiek i pies – w roli producenta filmowego,
• 2008: Niezawodny system – jako lekarz,
• 2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny – gra ojca Leona,
• 2009: Niebo, piekło… ziemia – w roli Rudolfa, partnera Klary,
• 2009: Rewers – jako Barski, dyrektor wydawnictwa „Nowina”,
• 2009: Rajskie klimaty – gra Cezarego Horoszewicza,
• 2009: Ojciec Mateusz – odgrywa dwie role: Pawła Węgrzyniaka oraz Piotra Węgrzyniaka (odc. 23),
• 2010: Cudowne lato – w roli Gadowskiego,
• 2010: Belcanto – gra dyrektora cyrku,
• 2010: Hotel 52 – jako Jerzy Górski, wuj Artura (odc. 23 i 25),
• 2011: Komisarz Rozen – w roli Szwarca,
• 2012: Komisarz Alex – jako Bronisław Pancer (odc. 20),
• 2012: Paradoks – w roli prokuratora Roberta Malińskiego (odc. 7),
• 2013: Czas honoru – jako Blachnitzky (odc. 72-74 i 76),
• 2013: Piąty Stadion – w roli Radosława, brata Bernarda (odc. 64, 68 i 72),
• 2013: Jaskółka – gra Henia „Proroka”,
• 2014: Prawo Agaty – w roli doktora Grzegorza Gardy (odc. 70),
• 2016–2017: Pierwsza miłość – jako Bogumił Leszczyński vel Wiktor Sławojski,
• 2017: Listy do M. 3 – w roli Stefana,
• 2017: 101 – jako generał Nikołaj Wladimirowicz Ruzski,
• 2017: 1914 – obsada aktorska,
• 2018: Ojciec Mateusz – gra Surmę vel Buciaruka (odc. 254),
• 2020: 365 dni – w roli Mario,
• 2022: Ojciec Mateusz – wciela się w Wiesława Zalewskiego, ojca Laury (odc. 361),
• 2022: Gorzko, Gorzko! – jako ksiądz,
• 2022: Bejbis – gra dziadka Jana.

Dubbing

Bronisław Wrocławski ma na swoim koncie wiele istotnych ról dubbingowych, które przyczyniły się do wzbogacenia polskiej wersji językowej filmów animowanych oraz innych produkcji. Przykłady jego pracy obejmują:

• w 2019 roku użyczył swojego głosu postaci Leonharda Seppala w filmie Togo,
• w 2004 roku zagrał Szlamboliego w filmie Pinokio, przygoda w przyszłości.

---

Oceń: Bronisław Wrocławski

---