Janusz Paluszkiewicz

---

Życiorys

Janusz Paluszkiewicz był synem Marcina, który pracował jako rzeźnik oraz Antoniny z rodziny Wojciechowskich. Ukończył szkołę handlową w Łodzi, co otworzyło mu drzwi do świata teatralnego. Na początku swojej kariery artystycznej występował w łódzkich teatrach, w tym w Popularnym oraz Powszechnym.

Po zakończeniu II wojny światowej, Janusz Paluszkiewicz krótko związał się z Teatrem Miejskim w Częstochowie i Teatrem im. Słowackiego w Krakowie. W 1948 roku rozpoczął pracę jako aktor w warszawskich teatrach, głównie w Rozmaitościach, gdzie występował w latach 1948–1950 oraz 1975–1977, a także w Teatrze Dramatycznym od 1950 do 1975 roku.

Przez długie lata kariery artystycznej Paluszkiewicz był również znany z udziału w radiowej powieści W Jezioranach, która zdobyła serca słuchaczy. Po zakończeniu swojej drogi aktorskiej, spoczął na cmentarzu komunalnym Zarzew w Łodzi, gdzie pozostaje w pamięci miłośników teatru.

Filmografia

Janusz Paluszkiewicz to postać, która na stałe wpisała się w krajobraz polskiego kina, a jego filmografia jest bogata i różnorodna. Rozpoczął swoją karierę w latach 50. XX wieku, kiedy to zadebiutował w filmie „Gromada” z 1951 roku, w którym wcielił się w postać towarzysza Krychala. W ciągu swojej kariery wystąpił w wielu znaczących produkcjach filmowych, zyskując uznanie jako utalentowany aktor.

Wśród wybranych ról Janusza Paluszkiewicza można wymienić:

• 1954: Pokolenie – Sekuła,
• 1956: Pożegnanie z diabłem – przewodniczący sądu,
• 1956: Człowiek na torze – mechanik Krokus,
• 1959: Tysiąc talarów – sanitariusz Bombasiński,
• 1960: Rzeczywistość – towarzysz Gawałek,
• 1966: Czterej pancerni i pies – kapitan Baranow (odc. 4),
• 1971: Złote Koło – Stanisław, stryj Kruka,
• 1975: Noce i dnie – Banasiak, chłop w Serbinowie,
• 1978: Ślad na ziemi – ojciec Jasparskich,
• 1984: 5 dni z życia emeryta – dyrektor Gradek,
• 1987: Komediantka – wędkarz,
• 1990: Dziewczyna z Mazur – w roli samego siebie (odc. 2).

Oprócz tradycyjnego aktorstwa Janusz Paluszkiewicz także użyczył swojego głosu wielu postaciom w polskim dubbingu, co dodatkowo potwierdza jego wszechstronność. Warto zwrócić uwagę na kilka jego ważnych ról dubbingowych:

Polski dubbing

• 1973: Siedemnaście mgnień wiosny – profesor Werner Pleischner,
• 1975: Pszczółka Maja – człowiek,
• 1976: Ja, Klaudiusz – Domincjusz ; Liwiusz,
• 1982: Krach operacji terror – Jegor Sucharko,
• 1982: Gwiezdny pył – „Stary”.

Janusz Paluszkiewicz to aktor, którego niezapomniane role pozostaną w pamięci widzów na zawsze. Jego wkład w rozwój polskiego kina i dubbingu jest nieoceniony. Jest on przykładem artysty, który potrafił na stałe wpisać się w historię naszego filmu.

Odznaczenia i nagrody

Janusz Paluszkiewicz został uhonorowany licznymi odznaczeniami i nagrodami, które świadczą o jego wyjątkowym wkładzie w życie publiczne i społeczne. Wśród najważniejszych wyróżnień znalazły się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1978 roku,
• Medal 40-lecia Polski Ludowej, którego otrzymanie miało miejsce w 1984 roku.

---

Oceń: Janusz Paluszkiewicz

---