Krystyna Zawilska

Medycyna i zdrowie

Krystyna Maria Zawilska, urodzona 10 grudnia 1937 roku w Łodzi, to wybitna postać w dziedzinie hematologii. Jej droga zawodowa zakończyła się 23 sierpnia 2019 roku w Poznaniu, gdzie zmarła, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w medycynie.

Była profesorem oraz doktor habilitowanym nauk medycznych, co świadczy o jej głębokiej wiedzy i pasji do pracy naukowej. Jej osiągnięcia przyczyniły się do rozwoju hematologii w Polsce, a jej dorobek naukowy pozostaje inspiracją dla wielu lekarzy i badaczy.

Życiorys

Krystyna Zawilska jest córką Kajetana i Wandy. W 1960 roku zakończyła edukację na kierunku medycznym na Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Udało jej się zdobyć stopień doktora habilitowanego, a w 1989 roku otrzymała tytuł profesora w dziedzinie nauk medycznych.

Specjalizowała się w kilku obszarach, włączając w to choroby wewnętrzne, hematologię oraz angiologię. Pracowała w Katedrze i Klinice Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego, a także na II Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

W latach 2007–2013 piastowała funkcję ordynatora oddziału chorób wewnętrznych oraz hematologii w Szpitalu im. J. Strusia w Poznaniu. W ciągu całej swojej kariery zawodowej aktywnie badała zagadnienia dotyczące układu hemostazy oraz jego dysfunkcji.

Była również prezesem Polskiego Towarzystwa Angiologicznego i pełniła rolę redaktora naczelnego serwisu hemostaza.edu.pl. W 2004 roku otrzymała prestiżowy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Publikacje

Przygotowałem unikalny przegląd publikacji autorstwa Krystyny Zawilskiej, obejmujący różnorodne badania i analizy z zakresu onkologii oraz hematologii. Oto szczegóły poszczególnych prac:

  • 2005: Badanie prospektywne, randomizowane, wieloośrodkowe fazy III, Polskiej Grupy Badań nad Leukemią Dorosłych (PALG) porównujące DAF (DNR+AraC+Fludarabina), DAC (DNR+AraC+Kladribina) oraz standardowy schemat DA w indukcji leczenia pacjentów z nieleczoną ostrą białaczką szpikową – pierwszy raport,
  • 2005: Analiza roli aktywowanego przez trombinę inhibitora fibrynolizy (TAFI) w zaburzeniach fibrynolizy osoczowej u osób z otyłością,
  • 2006: Badanie dotyczące kladrybiny stosowanej samodzielnie oraz w połączeniu z cyklofosfamidem lub cyklofosfamidem i mitoksantronem w terapii progresywnej przewlekłej białaczki limfatycznej: raport z prospektywnego, wieloośrodkowego badania randomizowanego Polskiej Grupy Badań nad Leukemią Dorosłych (PALG CLL2),
  • 2009: Badanie farmakokinetyczne wysokopurifikowanego koncentratu czynnika IX (Factor IX Grifols) z 6-miesięcznym okresem obserwacji u pacjentów wcześniej leczonych z ciężką hemofilią B,
  • 2009: Zasady postępowania w przypadku wrodzonych zaburzeń czynności płytek krwi. Część 3,
  • 2009: Polskie zalecenia dotyczące postępowania w wrodzonych skazach krwotocznych związanych z niedoborem czynników krzepnięcia. Część III: zasady postępowania w wrodzonych zaburzeniach czynności płytek krwi.

Przypisy

  1. a b c JacekJ. Musiał JacekJ., Professor Krystyna Zawilska (1937–2019): the grande dame of Polish hematology, „Polish Archives of Internal Medicine”, 129 (9), 2019, s. 651–652, DOI: 10.20452/pamw.15000, ISSN 1897-9483 [dostęp 16.11.2020 r.]
  2. a b c d Zmarła prof. Krystyna Zawilska. medexpress.pl. [dostęp 30.08.2019 r.]
  3. a b c d e f g h i j k l m Prof. Krystyna Zawilska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 30.08.2019 r.]
  4. Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny (zespół Lidia Becela i inni), Warszawa 1987, s. 748.
  5. M.P. z 2005 r. nr 19, poz. 302

Oceń: Krystyna Zawilska

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:8