Maria Babicka-Zachertowa

Medycyna i zdrowie

Maria Babicka-Zachertowa była ważną postacią w świecie pielęgniarstwa w Polsce, pozostawiając po sobie znaczący ślad na tym polu. Urodziła się w 1893 roku w Łodzi, a jej życie zakończyło się tragicznie 7 sierpnia 1944 roku w Warszawie.

Była niezwykle zaangażowaną pielęgniarką oraz prezesem Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych, co podkreśla jej istotną rolę w profesjonalizacji zawodu pielęgniarki w Polsce. Jej działalność nie ograniczała się jedynie do sfery medycznej, gdyż była również aktywnym członkiem Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, co świadczy o jej patriotyzmie i poświęceniu dla ojczyzny.

Życiorys

Maria Babicka-Zachertowa, z domu Babicka, była córką Zenona, który był magistrem farmacji, oraz Marii z Osińskich, nauczycielki. Po przeprowadzce do Warszawy wyszła za mąż za dr. med. Mariana Zacherta. W 1911 roku ukończyła Gimnazjum J. Kowalczykówny i J. Jawurkówny, a następnie uczęszczała na dwuletnie kursy pedagogiczne prowadzone przez L. Rudzką. Całą swoją karierę zawodową poświęciła pracy nauczycielskiej.

W trakcie I wojny światowej pełniła funkcję sanitariuszki, najpierw na Dworcu Głównym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, a później w 1918 roku w pociągu sanitarnym. W 1919 roku została przeniesiona do Wydziału Sanitarnego Sztabu Generalnego, a następnie pracowała w Szpitalu Ujazdowskim. Po ukończeniu Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa objęła stanowisko przełożonej pielęgniarek w poradni przeciwgruźliczej.

Stypendium szkoleniowe uzyskane w 1925 roku umożliwiło jej odbycie praktyk w Kanadzie oraz Stanach Zjednoczonych. Po powrocie do kraju została zatrudniona w Departamencie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a wkrótce potem została pierwszą pielęgniarką w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. W 1935 była współautorką ustawy o pielęgniarstwie.

W czasie II wojny światowej pracowała w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Od 1940 roku zaangażowała się w działalność konspiracyjną w ZWZ-AK, gdzie pełniła rolę instruktorki dla sanitariuszek. Wraz z mężem ukrywała Żydów, którzy zostali wydobyci z getta. Jej mieszkanie stało się ośrodkiem konspiracji, a ona sama aktywnie uczestniczyła w działaniach wspierających ruch oporu.

Współpracowała z Komitetem Porozumiewawczym Lekarzy Demokratów i Socjalistów. Niestety, podczas powstania warszawskiego, zarówno ona, jak i jej mąż, zostali rozstrzelani. Ich pamięć jest uczczona w Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach, gdzie spoczywają obok innych bohaterów narodowych (23A-tuje-6/7).

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 17.01.2019 r.]
  2. a b c d e Michalska 1988 ↓, s. 23.

Oceń: Maria Babicka-Zachertowa

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:17