Samuel Aronson

Medycyna i zdrowie

Samuel Aronson to postać, która odgrywała znaczącą rolę w historii medycyny w Polsce. Urodził się 14 lipca 1902 roku w Łodzi, gdzie rozpoczął swoją karierę jako chirurg, stając się szanowanym lekarzem w swoim regionie.

Niestety, jak wiele innych osób, Samuel Aronson stał się ofiara Holocaustu, co znacząco wpłynęło na jego życie oraz pozostawiło ślad w pamięci społeczności żydowskiej.

Jego historia jest jednym z wielu tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w czasach drugiej wojny światowej, przypominając o konieczności pamięci i edukacji dotyczącej żydowskiego dziedzictwa oraz tragedii, jakie dotknęły ten naród.

Życiorys

Samuel Aronson był synem Izraela i Racheli z rodziny Lichtensztajnów oraz bratem Arona, który żył w latach 1900–1942. W 1920 roku ukończył niemieckie gimnazjum męskie w Łodzi, a następnie podjął pracę w biurze Gminy Żydowskiej w tym właśnie mieście.

Po pewnym czasie zdecydował się na studia medyczne, które rozpoczął na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał dyplom w 1935 roku. Jako chirurg prowadził praktykę lekarską w Łodzi, zamieszkując przy ulicy Magistrackiej 36, która obecnie nosi nazwę ul. Aleksandra Kamińskiego.

W obliczu wybuchu II wojny światowej opuścił Łódź, udając się do Warszawy, gdzie został osadzony w getcie. 30 lipca 1941 roku, na namówienie Chaima Mordechaja Rumkowskiego, Przełożonego Starszeństwa Żydów w Ghetto Litzmannstadt, dołączył do grupy łódzkich lekarzy, przenosząc się z warszawskiego getta do getta łódzkiego. W nowej lokalizacji mieszkał przy ul. Łagiewnickiej 34. Niestety, nie udało się ustalić dokładnego momentu jego śmierci.

Życie prywatne

Samuel Aronson miał żonę Olgę z Fridenzonów, urodzoną 26 kwietnia 1902 roku. Para rozwiodła się w nieznanych okolicznościach, a szczegóły tej sytuacji pozostają poza zakresem publicznych informacji.

Przypisy

  1. Hitlerowcy w najbiedniejszej dzielnicy Łodzi – Bałuty dla ponad 200 000 Żydów z Łodzi i wielu innych miast Polski a nawet Europy zorganizowali 8.02.1940 r. i szczelnie odizolowali od miasta 30.04.1940 r. getto, które było ogromnym obozem przymusowej pracy ale i eksterminacji. Julian Baranowski Łódzkie getto 1940–1944 Vademecum, Archiwum Państwowe w Łodzi, Studio Bilbo, Łódź 1999 r. ISBN 83-904646-8-3
  2. Księga adresowa miasta Łodzi (…). Rocznik 1937-1939, Łódź [1937?] dz. II Wykaz mieszkańców m. Łodzi s. 15

Oceń: Samuel Aronson

★★★★★
Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:15