Mira Hamermesh

Jako najmłodsza z trojga dzieci w rodzinie, która prowadziła fabrykę wyrobów gumowych, Mira w 1939 roku musiała uciekać z kraju, gdy wojska niemieckie zajęły Polskę. Wraz z bratem przez Związek Radziecki dotarła do Palestyny w 1941 roku, gdzie zaczęła rozwijać swoje artystyczne zainteresowania.

Hamermesh studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela. Jej debiutancka, solowa wystawa miała miejsce w galerii Cabinet of Arts w Jerozolimie w 1943 roku, co stanowiło istotny krok w jej twórczej karierze. Po wojnie uzyskała stypendium od British Council, co umożliwiło jej wyjazd do Londynu na studia w Slade School of Fine Arts, gdzie miała zaszczyt uczyć się pod okiem znakomitego malarza, Josefa Hermana.

W 1952 roku Mira Hamermesh zawarła związek małżeński z Richardem Coopmanem. Po kilku latach, w 1960 roku, postanowiła wrócić do Polski, aby podjąć studia filmowe w Szkole Filmowej w rodzinnym mieście.

Kolejnym krokiem w jej karierze było powroten do Izraela w 1968 roku, gdzie zaangażowała się w tworzenie izraelńskiej telewizji. Jej prace dokumentalne skupiały się na historiach osób ocalałych z gett oraz żołnierzy zaangażowanych w Wojnę sześciodniową z 1967 roku.

Po powrocie do Wielkiej Brytanii Mira próbowała zainteresować swoje filmy dokumentalne BBC. Jednak dopiero w 1972 roku jej dzieło pt. "Dwie kobiety", koncentrujące się na różnicach w statusie kobiet w kapitalizmie i komunizmie, przyciągnęło uwagę komercyjnej stacji Thames Television.

W 1985 roku stworzyła kontrowersyjny film "Maids and Madams", który ukazywał relacje między białymi kobietami a ich afrykańskimi służącymi w zamożnym Johannesburgu. Film ten zyskał uznanie, zdobywając cztery nagrody, w tym prestiżową Prix Italia. Jej filmografia poszerzała się o dalsze dzieła, w tym trylogię filmów dotyczących zawirowań społecznych i politycznych, takich jak "Rozmawiając z wrogiem" w 1987 roku oraz "Caste at Birth" w 1990 roku, która przybliżała życie kasty niedotykalnych w Indiach.

W 1992 roku Mira zrealizowała dla BBC2 film "Loving the Dead", który wykreował obraz polskich miast z wędrówkami duchów milionów ofiar II wojny światowej, pewnie oddając tragedię tamtych czasów.

W 2004 roku wydała swoje wspomnienia pt. "Rzeka wściekłych psów", które stanowią cenne źródło wiedzy o jej doświadczeniach oraz refleksjach z bogatego życia artystycznego.