Roman Ryterband

---

Życiorys

Roman Ryterband wyrósł w rodzinie związanej z prawem i muzyką, osadzonej w Łodzi. Jego wuj miał zaszczyt być koncertmistrzem łódzkiej orkiestry symfonicznej. Swoją edukację rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim, jednocześnie poznając sekrety gry na fortepianie. Pod wpływem Aleksandra Głazunowa podjął decyzję o kontynuacji kształcenia muzycznego.

Wybuch II wojny światowej zastał go w Francji. Z pomocą konsula udało mu się przeprowadzić do Szwajcarii, gdzie zapoczątkował studia muzykologiczne, które zakończył zdobyciem doktoratu na uniwersytecie w Bernie. W tym kraju nawiązał związek małżeński z Clarissą, Włoszką z Wenecji, a w ich życiu pojawiły się córki: Astrid i Diana.

W 1955 roku rodzina Ryterbandów osiedliła się w Kanadzie, gdzie Roman podjął pracę jako wykładowca na Uniwersytecie McGilla w Montrealu. Angażował się również w działalność jako dyrygent oraz kierownik polskiego chóru.

W 1960 roku Ryterbandowie przenieśli się do Chicago, w którym to środowisku Roman aktywnie działał w polonijnych organizacjach. Pełnił zaszczytną rolę prezesa Związku Kompozytorów. W 1967 roku osiedlił się w Palm Springs w Kalifornii, gdzie zainicjował Palm Springs Festival of Music and Art, obejmując jednocześnie funkcję dyrektora festiwalu. Na przełomie lat sześćdziesiątych wykładał na California State University w Los Angeles.

Jego kompozycja Suite Polonaise, stworzona na fortepian, zdobyła nagrodę Fundacji Kościuszkowskiej. Po zaaranżowaniu utworu na orkiestrę, dedykował go papieżowi Janowi Pawłowi II.

Ryterband był również kreatywnym twórcą wielu utworów przeznaczonych na harfę. W 1993 roku skrzypek Francis D’Albert założył instytucję muzyczną Ryterband Academy and Institute w Chicago, kontynuując dziedzictwo twórczości Romana.

---

Oceń: Roman Ryterband

---