Theodore Besterman


Theodore Deodatus Nathaniel Besterman, urodzony 22 listopada 1904 roku w Łodzi, był osobą o niezwykłej ścieżce zawodowej, której losy związane były z dwoma krajami. Zmarł 10 listopada 1976 roku w Banbury, pozostawiając po sobie wyraźny ślad w wielu dziedzinach.

Był on polsko-brytyjskim tłumaczem, który zyskał uznanie dzięki swoim pracom na polu bibliografii oraz badań nad zjawiskami paranormalnymi. Jego pasje to także historia literatury, w szczególności dotycząca Woltera. Besterman prowadził intensywne badania oraz publikacje poświęcone temu francuskiemu myślicielowi, wnosząc nowe spojrzenie na jego twórczość i życie.

Warto również wspomnieć, że Theodore Besterman był założycielem oraz pierwszym dyrektorem Muzeum Woltera w Genewie, które funkcjonowało w latach 1952-1971. Jego wkład w rozwój tego miejsca był nieoceniony, ponieważ muzea kultury i literatury odgrywają kluczową rolę w zachowywaniu pamięci o wybitnych postaciach historycznych.

Życiorys

Theodore Besterman przyszedł na świat w Łodzi, w rodzinie Benjamina Bestermana, który zmarł w 1945 roku, oraz Gołdy z domu Krengel, zmarłej w 1961 roku. Swoje dzieciństwo spędził w Amsterdamie oraz Londynie, gdzie kształcił się w Lycée de Londres, a także studiował w trybie zaocznym na Uniwersytecie Oksfordzkim.

W 1925 roku objął stanowisko przewodniczącego Brytyjskiej Federacji Ruchów Młodzieżowych. W tym samym roku przystąpił do Towarzystwa Badań Parapsychologicznych, gdzie pełnił funkcję honorowego bibliotekarza, a także aktywnie uczestniczył w działalności Towarzystwa Folklorystycznego, pełniąc rolę skarbnika w latach 1926–1937. Jego prace obejmowały wiele publikacji dotyczących zjawisk paranormalnych.

W okresie od 1931 do 1937 roku wykładał w London School of Librarianship. W 1938 roku założył i był redaktorem prywatnego wydawnictwa „Guyon House Press”, które działało do 1940 roku. W trakcie II wojny światowej, Besterman aktywnie służył w brytyjskiej Królewskiej Artylerii oraz w Biurze Spraw Bieżących Armii, a następnie związał swoje życie zawodowe z UNESCO, gdzie koncentrował się na temat międzynarodowych metod bibliograficznych.

Po zakończeniu II wojny światowej, Besterman skoncentrował swoje badania na pracy Voltaire’a. Zamieszkał w jego dawnym domu, Les Délices, w Genewie, gdzie stworzył Muzeum Woltera i sprawował w nim funkcję dyrektora w latach 1952–1971. Jego działalność obejmowała zbieranie, tłumaczenie oraz publikowanie korespondencji i dzieł Voltaire’a, co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy na jego temat. W rezultacie opublikował aż 107 tomów listów tego autora, w tym wiele wcześniej niepublikowanych tekstów, a także stworzył serię książek zatytułowaną „Studia nad Wolterem i XVIII wiekiem”.

Na koniec, Besterman odegrał kluczową rolę w powstaniu International Society for Eighteenth-Century Studies, czyli Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym oraz założył The Voltaire Foundation przy Uniwersytecie Oksfordzkim, co miało istotny wpływ na badania w zakresie tej tematyki.

Publikacje

Wśród prac, które Theodore Besterman miał zaszczyt stworzyć, można wymienić szereg znaczących publikacji. Oto niektóre z nich:

  • Besterman T., Fabian i teozofka Annie Besant (1847-1933), 1924,
  • Besterman T., Bibliografia Annie Besant, Towarzystwo Teozoficzne w Anglii, 1924,
  • Besterman T., Pani Annie Besant, nowoczesna prorok, Londyn, 1934,
  • Besterman T., Kryształowe wizje: badanie historii, rozkładu, teorii i praktyki scryingu, (1924), antologia W drodze do nieba, 1926,
  • Barrett S. W., Besterman T., Różdżka dowodowa: badania eksperymentalne i psychologiczne, Methuen & Company, Limited, 1926,
  • Driesch H., Besterman T., Umysł i ciało: krytyka paralelizmu psychofizycznego, Methuen, 1927,
  • Besterman T., Niektórzy nowocześni mediumiści, 1930,
  • Driesch H., Besterman T., Badania psychiczne: nauka nad nadprzyrodzonym, G. Bell, 1933,
  • Besterman T., Mężczyźni przeciw kobietom, studium relacji seksualnych, 1934,
  • Besterman T., Światowa bibliografia bibliografii oraz katalogów, kalendarzy, abstraktów, streszczeń, indeksów i tym podobnych, Societas Bibliographica, 1965,
  • Besterman T., Wiek oświecenia: badania przedstawione Theodore’owi Bestermanowi, Uniwersytet w St. Andrews, 1967,
  • Besterman T., Zbiorcze prace o zjawiskach paranormalnych, Garrett Publications, 1968,
  • Besterman T., Voltaire, Harcourt, Brace & World, 1969, ISBN 978-0-582-11216-2,
  • Besterman T., Medycyna: bibliografia bibliografii, Rowman and Littlefield, 1971, ISBN 978-0-87471-050-2,
  • Besterman T., Niektóre osiemnastowieczne wydania Voltaire’a, które są nieznane Bengesco, Fundacja Voltaire, 1973, ISBN 978-0-7294-0195-1,
  • Besterman T., Voltaire w sztuce: jedność i paradoks, Clarendon Press, 1974, ISBN 978-0-19-952240-8,
  • Besterman T., Pięćdziesiąt lat jako krytyk książkowy, Rutgers University, Graduate School of Library Service, 1974,
  • Besterman T., Kryształowe wizje, Cosimo, Inc., 2005, ISBN 978-1-59605-388-5.

Przypisy

  1. a b c d e GilesG. Barber GilesG., Theodore Besterman: a short account of his life [online], Voltaire Foundation for Enlightenment Studies, 01.02.2010 r.

Oceń: Theodore Besterman

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:8