Józef Rynkowski

---

Życiorys

Józef Rynkowski, po ukończeniu w 1922 roku Miejskiego Seminarium Nauczycielskiego w Łodzi, już na etapie kształcenia podjął pracę jako nauczyciel. W okresie od 1922 do 1939 roku pełnił funkcje nauczycielskie w szkołach powszechnych oraz w placówce przy Państwowym Pedagogium. W latach 1924–1926 ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski w zakresie matematyki oraz fizyki, co dało mu prawo do nauczania w szkołach średnich. Sukcesywnie, w latach 1935–1939, kształcił się na Wydziale Pedagogicznym Wolnej Wszechnicy Polskiej w Łodzi, zdobywając absolutorium.

Rynkowski nie ograniczał swojej działalności jedynie do nauczania. Był także aktywnym członkiem miejskiej Komisji Powszechnego Nauczania, którą kierował Stefan Kopciński. W latach 1933–1939 swoją pracą wspierał młodocianych przestępców w łódzkim areszcie śledczym, organizując dla nich różnorodne inicjatywy, w tym obozy letnie oraz amatorski zespół teatralny.

W obliczu II wojny światowej, 12 grudnia 1939 roku, Rynkowski został aresztowany wraz z żoną, a następnie osadzony w obozie na Radogoszczu. Po wysiedleniu do Krosna, w marcu 1940 roku, przenieśli się do Głowna, gdzie mieszkał jego brat. Tam, w latach 1940–1945, zorganizował tajne nauczanie na poziomie szkoły średniej o profilu przyrodniczym. Ukończenie jego szkoły umożliwiło około 100 uczniom zdobycie wiedzy w trudnych warunkach. Rynkowski zdobył dyplom magistra na tajnych kursach Wolnej Wszechnicy w Warszawie w 1943 roku. W 1944 roku wziął udział w potajemnych spotkaniach, mających na celu powstanie uniwersytetu w Łodzi. Teodor Vieveger zlecił mu poszukiwanie budynków dla nowej uczelni, co Rynkowski zrealizował z sukcesem, pozyskując obiekty przy ul. Gabriela Narutowicza w Łodzi.

Po wojnie Rynkowski objął stanowisko dyrektora II Ogólnokształcącej Szkoły stopnia podstawowego i licealnego Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Łodzi. W 1966 roku przeszedł na emeryturę, kończąc swoją długoletnią karierę edukacyjną.

Życie prywatne

W życiu osobistym Rynkowskiego, rzemieślnikiem był jego ojciec – Antoni Rynkowski, a matką Bronisława z domu Modrzejewska. Życie małżeńskie rozpoczął w 1926 roku, zawierając związek z Anną z domu Staniszewską (późniejszą Anną Rynkowską), z którą spędził aż do 1946 roku. Następnie ożenił się z Anną Kłopotowską, z którą miał dwoje dzieci: Jacka Rynkowskiego (ur. 1948), który związał swoje życie zawodowe z Politechniką Łódzką jako chemik oraz Joannę Stajnik (ur. 1955), inżynierkę włókienniczkę.

Rynkowski spoczywa na cmentarzu na Mani w Łodzi, gdzie znalazł swój ostatni spoczynek.

Odznaczenia

W dorobku Józefa Rynkowskiego znajdują się liczne odznaczenia, które świadczą o jego zaangażowaniu i osiągnięciach.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Medal Zwycięstwa i Wolności.

---

Oceń: Józef Rynkowski

---