Anna Ślawska-Waniewska


Anna Ślawska-Waniewska, która przyszła na świat 31 grudnia 1950 roku w Łodzi, jest znaną osobą w polskim środowisku akademickim.

Pełniąc funkcję profesora nauk fizycznych, jej prace koncentrują się na dwóch głównych obszarach, a są nimi fizyka ciała stałego oraz fizyka magnetyków.

Życiorys

Anna Ślawska-Waniewska to wybitna postać w dziedzinie fizyki, która ukończyła Uniwersytet Łódzki w 1973 roku z wyróżnieniem, zdobywając tytuł magistra fizyki. Jej dalsza edukacja odbywała się w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie w 1977 roku uzyskała stopień doktora. Tematem jej pracy doktorskiej był Wpływ ciśnienia hydrostatycznego na anizotropię magnetokrystaliczną ferrytów litowych domieszkowanych jonami CR3+, a jej promotorem był prof. Sylwester Porowski.

Po zakończeniu studiów doktoranckich, rozpoczęła karierę zawodową w Instytucie Fizyki PAN, gdzie w 2001 roku obroniła pracę habilitacyjną pod tytułem Oddziaływanie magnetyczne i zjawiska powierzchniowe w magnetykach nanokrystalicznych, co pozwoliło jej na uzyskanie stopnia doktora habilitowanego. Od 2007 roku jest profesorem nauk fizycznych.

W 1994 roku objęła stanowisko kierownika Zespołu Problemowego Fizyki Magnetyków Niskowymiarowych w Instytucie Fizyki PAN. Jej wkład w rozwój nauki jest znaczący – była promotorką trzech prac doktorskich oraz recenzentem pięciu prac doktorskich i habilitacyjnych, co świadczy o jej zaangażowaniu w kształcenie nowego pokolenia naukowców.


Oceń: Anna Ślawska-Waniewska

Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:15