Krzysztof Leszek Baranowski, urodzony 24 kwietnia 1948 roku w Łodzi, to znacząca postać w polskiej historiografii. Był profesorem na Politechnice Łódzkiej, gdzie przyczynił się do edukacji wielu pokoleń studentów oraz badań w dziedzinie historii.
Jako syn Bohdana Baranowskiego, również znanego w swoim fachu, Krzysztof Baranowski kontynuował rodzinną tradycję w dorobku naukowym, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii.
Jego prace naukowe oraz wykłady były źródłem inspiracji dla studentów i młodych badaczy, a jego wkład w rozwój nauki historycznej pozostaje nieoceniony.
Życiorys
W 1966 roku Krzysztof Baranowski ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Gabriela Narutowicza w Łodzi. Następnie, w 1971 roku, rozpoczął studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, które z powodzeniem ukończył. W latach 1971–1973 zdobywał doświadczenie zawodowe pracując w Muzeum Historii Ruchu Rewolucyjnego w Łodzi.
Od 1973 roku Baranowski był związany z Politechniką Łódzką, gdzie w 1975 roku uzyskał tytuł doktora. Z kolei w 1984 roku osiągnął stopień doktora habilitowanego na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Do roku 1991 pełnił funkcję kierownika Katedry Nauk Humanistycznych Politechniki Łódzkiej.
Po 1991 roku Baranowski pracował na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Łódzkiej, gdzie od 1997 roku zajmował stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Nauk Społecznych i Zarządzania Technologiami. W latach 1996–1999 był prodziekanem, a następnie w latach 1999–2005 piastował urząd dziekana wydziału. W 2001 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych, co było świadectwem jego osiągnięć w dziedzinie naukowej.
Baranowski koncentrował swoje badania na historii szkolnictwa wyższego w Polsce XX wieku, działaniach inteligencji łódzkiej oraz na dziejach krajów Kaukazu. Jego prace przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy o tych kluczowych aspektach historycznych.
Zmarł 13 września 2018 roku, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Doły w Łodzi, co stanowiło smutny koniec życia człowieka, który był nie tylko wybitnym historykiem, ale również cenionym nauczycielem akademickim.
Publikacje
Krzysztof Baranowski to wybitny historyk, który zrealizował szereg istotnych publikacji w swoim życiu. Jego prace dotyczą zarówno historii regionów, jak i ważnych instytucji edukacyjnych w Polsce.
- Katalog zabytków budownictwa przemysłowego w Polsce, 1971 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim),
- Oddział Wolnej Wszechnicy Polskiej w Łodzi 1928–1939, 1977,
- Materiały do studiowania podstaw nauk politycznych, 1980,
- Pierwsze lata Uniwersytetu Łódzkiego (1945–1949), 1985 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim),
- Polaków kaukaskie drogi, 1985 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim),
- Historia Azerbejdżanu, 1987 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim),
- Historia Gruzji, 1987 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim),
- Trudne lata Uniwersytetu Łódzkiego (1949–1965), 1990 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim),
- Początki Łodzi akademickiej, 1993,
- Inteligencja łódzka w latach II Rzeczypospolitej, 1996.
Jego publikacje są nie tylko świadectwem dbałości o dziedzictwo kulturowe, ale także ważnym wkładem w polską historiografię.
Przypisy
- a b Krzysztof Baranowski. nekrologi.net. [dostęp 11.09.2018 r.]
- a b c d e Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stanisław Batawia | Marek Adamczewski (projektant) | Czesław Skonka | Krzysztof Ostaszewski | Theodore Besterman | Jerzy Morka | Jan Jacek Sztaudynger | Ryszard Grząślewicz | Jolanta Malinowska | Małgorzata Dąbrowska | Feliks Rafał Halpern | Bogusława Elżbieta Urbaniak | Jerzy Znosko | Alicja Strzelczyk-Brąszkiewicz | Tadeusz Szymczak | Krystyna Kowalczyk | Stanisław Liszewski | Wojciech Banaszczyk | Mirosława Czerny | Stanisław Czajkowski (filozof)Oceń: Krzysztof Baranowski (historyk)