Wacław Solski, znany również jako Wacław Pański, to postać o bogatym dorobku literackim, która urodziła się 5 września 1897 roku w Łodzi.
Uznawany za jednego z ważnych przedstawicieli literatury polskiej, Solski pozostawił po sobie znaczący ślad, jednak jego życie zakończyło się 19 września 1990 roku w Nowym Jorku.
Jego twórczość jest szeroko komentowana i badana w kontekście kształtowania się polskiej literatury XX wieku.
Życiorys
Wacław Solski przyszedł na świat w rodzinie, która miała znaczące wpływy w medycynie – jego ojcem był Aleksander, ceniony lekarz neurolog z Łodzi, a matką Róża z Sejdemanów, urodzona w 1875 roku. W jego rodzinie znajdował się także Jerzy, znany działacz polityczny z czasów PRL oraz Antoni, który był filozofem i tłumaczem.
W 1915 roku postanowił przeprowadzić się do Rosji. Dwa lata później związał się z Socjaldemokracją Królestwa Polskiego i Litwy oraz Polskim Zrzeszeniem Socjalistycznym. W tym czasie pracował jako dziennikarz w wydawanym w Mińsku czasopiśmie „Polska Prawda”. Dodatkowo zaangażował się w działalność mińskiego Komitetu Wykonawczego Rady Robotniczej.
W swoich działaniach próbował przedostać się przez front niemiecko-rosyjski do Kongresówki, co doprowadziło go najpierw do aresztu w Niemczech, a później w Polsce. Po wojnie, w 1918 roku, wrócił na Białoruś, gdzie objął stanowisko redaktora w gazecie „Sztandar Komunizmu”.
Jako członek delegacji radzieckiej uczestniczył w rokowaniach w Rydze, co miało na celu zakończenie konfliktu polsko-bolszewickiego. Następnie osiedlił się w Paryżu i Berlinie, gdzie pracował jako korespondent dla dziennika Izwiestija. W 1925 roku wrócił do ZSRR, ale w 1928 roku ponownie opuścił ten kraj, kierując się do Niemiec i ostatecznie zrywając z komunizmem.
W kolejnych latach obrał Paryż i Londyn za swoją nową siedzibę. Ostatecznie, w 1945 roku osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie spędził resztę swojego życia. Wacław Solski zmarł w Nowym Jorku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek intelektualny oraz ślad w historii.
Dzieła
Wacław Solski, uznawany za jednego z wybitnych twórców literackich, pozostawił po sobie bogate dziedzictwo literackie, które zawiera zarówno powieści, jak i opowiadania. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych dzieł:
- Opowieść o ostatniej walce (1926) – powieść,
- Zdarzenia i ludzie (1926) – opowiadania,
- Przy świetle Księżyca (1943) – opowiadania,
- Bardzo tajne sprawy (1943) – opowiadania,
- Rękopis znaleziony pod dywanem (1943) – powieść,
- Pociąg odchodzi o północy (1944) – powieść,
- Rysy twarzy (1957) – powieść,
- Przygody Józefa Szwejka, sprzedawcy zwierząt, oraz Gustawa Roppa, oszusta, w Pradze, w Berlinie i w Hamburgu, podczas drugiej wojny – powieść wydrukowana przez Iskry w 1960 r., ale cały nakład został zniszczony,
- Psy wśród ludzi (1970) – opowiadania,
- Władza (1976) – powieść,
- Moje wspomnienia, Biblioteka Kultury, tom 270, Instytut Literacki, Paryż, 1977 – autobiografia,
- Dwunastu szpiegów (1978 – tylko w odcinkach w „Nowym Dzienniku” w Nowym Jorku) – powieść,
- Żółta trójka (1989) – wybór opowiadań.
Skały tej twórczości składają się z różnorodnych tematów i stylów, co czyni je cennym wkładem w polską literaturę.
Przypisy
- MarianM. Stępień MarianM., Wśród emigrantów, Wydawnictwo UJ, 2007, s. 193, ISBN 978-83-233-2229-0 [dostęp 14.06.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Serge Silberman | Zbigniew Niciński | Lucyna Skompska | Zdzisław Głowacki | Jan Madejski | Jacek Bierezin | Wojciech Król (operator) | Teofila Reich-Ranicka | Anna Orlikowska | Włodzimierz Nowak (aktor) | Don Vasyl | Ewa Adamska | Władysław Grabowski (fotograf) | Anna Kaźmierczak | Jarosław Antoszczyk | Sława Lisiecka | Jerzy Skolimowski | Ireneusz Pierzgalski | Bartosz Prokopowicz | Mateusz WinkielOceń: Wacław Solski