Kamienica Dawida Szmulewicza w Łodzi

---

Historia

„Budynek zlokalizowany przy ulicy Piotrkowskiej 37, w 1887 roku znajdował się w rękach Icka Lejba Kona. Na jego miejscu stał wówczas parterowy budynek frontowy, z jednopiętrową oficyną przylegającą do głównej konstrukcji, a od południa zlokalizowana była trzypiętrowa oficyna. W 1894 roku nowym właścicielem działki stał się Dawid Szmulewicz.

To właśnie na zlecenie Szmulewicza w 1903 roku architekt Gustaw Landau-Gutenteger stworzył projekt nowej kamienicy. Jego elewacja nawiązywała do popularnego wówczas stylu secesyjnego i była przemyślana z dodatkowymi oficynami. Budowę zrealizowano w 1904 roku. W 1945 roku, kamienica ta stała się miejscem otwarcia pierwszej w Łodzi wypożyczalni książek dla dzieci i młodzieży.

Obiekt jest również chroniony prawnymi aktami, gdyż został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/68 z dnia 20 stycznia 1971 roku.

Architektura

Ta imponująca pięciokondygnacyjna kamienica nawiązuje do stylu secesyjnego, a jej architektura zwiastuje nadchodzący modernizm. Charakteryzuje ją wyrazista forma oraz oszczędne detale, co sprawia, że jest wyjątkowym przykładem budynku tej epoki.

Obiekt zbudowany jest na prostokątnym planie, z wykuszem ulokowanym centralnie, a także z dwoma oficynami po zachodniej stronie. Oficyny zostały ustawione pod kątem względem budynku frontowego, a jedna z nich zamyka podwórze od zachodu. Te trzypiętrowe części budynku, do których przynależą poddasza, nadają całości unikalny charakter.

Wykusz ciągnie się przez trzy piętra i posiada prostokątny kształt, który wspiera się na wolutowych wspornikach umiejscowionych na poziomie parteru. Na szczycie wykusza znajduje się balkon, który dodaje lekkości i elegancji. Nad najwyższą kondygnacją wznosi się smukła kopuła, która została pokryta finezyjnym hełmem, nadając całości monumentalny wygląd.

Elewacja budynku przyciąga uwagę bogato zdobionymi nadprożami okien, które ozdobione są secesyjnymi ornamentami przedstawiającymi liście, wstęgi, a także głowy lwów i maski kobiece (maszkarony). Okna umieszczone na pierwszym i czwartym piętrze mają formę prostokątną, są wąskie i wysokie, co podkreśla elegancję całej struktury.

Okna znajdujące się na pierwszym i czwartym piętrze, jak również te w górnej części wykusza, zamykają się łukami odcinkowymi, spłaszczonymi, dodając do całości harmonijnego charakteru. Architekt zajął się także projektem stolarki drzwiowej i okiennej, a także bramy i krat o delikatnym rysunku, typowym dla secesji. Została również zachowana dekoracja bramy wjazdowej oraz balustrada schodów.

Nie można zapomnieć o sztukatorskim wystroju pomieszczeń oraz klatek schodowych, które świadczą o dbałości o detale i estetykę wnętrz. Warto odnotować, że parter kamienicy przeszedł przebudowę, co wpływa na jej współczesny odbiór.

---

Oceń: Kamienica Dawida Szmulewicza w Łodzi

---