Ulica Popioły w Łodzi

---

Nazewnictwo

Przed wybuchem II wojny światowej, ulica była zlokalizowana w oddzielnym mieście, jakim była Ruda Pabianicka i nosiła nazwę Żeromskiego. W okresie okupacji niemieckiej jej nazwa zmieniła się na Dornroeschen Strasse. Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, postanowiono przywrócić dawną nazwę sprzed konfliktu.

W związku z przyłączeniem Rudy do Łodzi w 1946 roku, konieczne stało się zmienienie nazwy ulicy, z powodu istnienia w mieście ulicy Żeromskiego. Ostatecznie zdecydowano się na tytuł powieści autorstwa pisarza – „Popioły”, co było nawiązaniem do wcześniejszego patrona ulicy.

Charakterystyka

Ulica ta w przeważającej mierze przechodzi przez malowniczy Las Ruda-Popioły, który w znacznym stopniu nadał jej nazwę. Nawierzchnia bitumiczna, jaką można zaobserwować w tej okolicy, jest mocno zużyta, zwłaszcza w leśnym obszarze.

Wzdłuż ulicy zachowało się kilka historycznych domów letniskowych, które pochodzą z przełomu XIX i XX wieku. Aktualnie, niektóre z nich pozostają w rękach prywatnych właścicieli, inne są administrowane przez miasto.

W dawnych czasach, przy ulicy Popioły istniała pętla tramwajowa, która była obsługiwana przez linię 18. Niestety, w roku 1996 zakończono działalność pętli (ostatni kurs odbył się 23 lipca), a do dzisiaj w niektórych miejscach można dostrzec pozostałości torów tramwajowych.

Na ul. Popioły 40 mieści się Ośrodek Wczesnej Rehabilitacji Kardiologicznej, który oferuje pomoc w zakresie rehabilitacji dla osób z problemami kardiologicznymi.

---

Oceń: Ulica Popioły w Łodzi

---