Ulica Lecznicza w Łodzi

---

Historia

Historia

Ulica Lecznicza, ciesząca się bogatą historią, została wytyczona po 1914 roku, w czasie kiedy nie istniała jeszcze na ówczesnych mapach miasta. Przyjmuje się, że powstała w połowie lat dwudziestych XX wieku, na terenach wsi Dąbrowa, która została włączona do Łodzi w wyniku rozporządzenia Rady Ministrów z 18 października 1906 roku. Nazwa ulicy Małej pojawiła się w Słowniku nazewnictwa miejskiego Łodzi, jednak inne źródła nie potwierdzają tej informacji.

Na planie Łodzi zamieszczonym w Atlasie krajoznawczym województwa łódzkiego, stworzonym przez Eugeniusza Romera oraz Juliusza Jurczyńskiego w 1923 roku, ulica była już zaznaczona jako Zimna. Używała wtedy trasy pomiędzy ulicami Rzgowską i Dolną (obecnie znaną jako ulica Podmiejska), nie mając między nimi żadnej przecznicy. Z kolei na planie miasta Łodzi, opublikowanym przez A. I. Ostrowskiego w latach 1925-1930, pojawiła się jako Mała.

Przed 1927 rokiem, miejscowy zarząd kasy chorych nabył parcelę przy ulicy Zimnej w celu budowy placówki medycznej. Prace budowlane jednak wielokrotnie odkładano na skutek planów magistratu, który zamierzał ostatecznie określić przebieg drogi i poprowadzić przez nią ulicę Kasową. W wyniku zmian zaplanowano cztery różne projekty, co skłoniło zarząd do ciągłego dostosowywania swoich planów budowlanych.

W końcu, pomiędzy majem a czerwcem 1931 roku, nadano ulicy obecną nazwę – ulicy Leczniczej – po zakończeniu budowy gmachu Przychodni Ubezpieczalni Społecznej, znanej dzisiaj jako Przychodnia Miejska „Lecznicza” pod numerem 6. W „Dzienniku Zarządu m. Łodzi” z 26 maja nazwa pojawiła się jako Zimna, podczas gdy w kolejnym wydaniu, z 9 czerwca, już figurowała jako Lecznicza.

Na przełomie lat 1931-1932 ulica miała przebieg zachowany do chwili obecnej, kończąc się rozwidleniem tuż obok lecznicy. Przedłużała się w kierunku północnym w stronę ulicy Podmiejskiej, która prowadziła do Czerwonego Rynku oraz ul. Rzgowskiej, a na północno-wschodnim końcu przylegała ulica Adama Asnyka (dzisiaj w tym miejscu znajdują się budynki pod numerami 15 i 17).

W trakcie obu wojen światowych oraz podczas niemieckiej okupacji, obowiązywały na ulicy nazwy w języku niemieckim. W 1931 roku, w pobliżu nowo wybudowanego gmachu przychodni, magistrat urządził plac zabaw dla dzieci na działce o powierzchni około 2 ha, którą przekazano mu od spadkobierców Ferdynanda Keniga, właściciela cegielni oraz zakładu tekstylnego. Właściciele wyrazili zgodę na takie zagospodarowanie i byli gotowi oddać działkę miastu w zamian za część glinianki miejskiej przy ulicy Pabianickiej.

W kontekście bezpieczeństwa ruchu drogowego, w latach 2011–2013, ulica zajmowała 299. pozycję spośród 362 łódzkich ulic, na których doszło do różnorodnych zdarzeń na drodze. W tym czasie odnotowano jedynie jeden wypadek, w którym jedna osoba została ranna.

Kalendarium zmian nazwy ulicy

Okres obowiązywania	Nazwa
1915	Mała ulica (?)
1915	Zimna ulica
1915–1918	Kalte Straße
1918–1931	Zimna ulica
1931–1940	Lecznicza ulica
1940	Heilanstaltsweg
1940–1945	Annweilerweg
Od 1945	Lecznicza ulica

Również warto zapoznać się ze zmianami nazw ulic i placów w Łodzi, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji na temat lokalnej historii.

Obiekty

Na ulicy Leczniczej w Łodzi znajdują się obiekty, które są świadkami bogatej historii tego regionu. W szczególności, nr 6 to nowoczesny gmach Przychodni Miejskiej „Lecznicza”, zbudowany w latach 1927–1930 na zlecenie warszawskiego architekta Stefana Kraskowskiego. Ta placówka, będąca najstarszą oraz największą działającą na terenie Łodzi, odegrała kluczową rolę podczas historii miasta. W 1939 roku, z chwilą bombardowania przez wrogie siły, przekształcono ją w wojskowy szpital polowy przy współpracy harcerzy z 3 Łódzkiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta, działającej przy I Państwowym Liceum i Gimnazjum im. M. Kopernika. Po wojnie, w latach 50., nastąpiło otwarcie pierwszych poradni onkologicznych, obejmujących zarówno ginekologię onkologiczną, jak i onkologię ogólną.

W trakcie gruntownego remontu, który miał miejsce w latach 2001–2003, obiekt zyskał nowy blask. Dziś, oprócz przychodni, mieszczą się tam Zespół Opieki Zdrowotnej Łódź-Górna, NZOZ „Falck Medycyna” Region Łódzki oraz apteka „Aglonema”.

Warto również zwrócić uwagę na nr 13, w którym funkcjonuje Klub Nauczyciela Związku Nauczycielstwa Polskiego – miejsce spotkań i integracji dla przedstawicieli tego zawodu.

Nieopodal znajduje się także Park Miejski przy ul. Leczniczej, który jest nowoczesnym parkiem założonym w Łodzi po II wojnie światowej. O jego aranżacji zadecydował architekt K. Marcinkowski, tworząc przestrzeń o powierzchni około 2 ha, umiejscowioną tuż za Przychodnią Miejską „Lecznicza”.

Numeracja i kody pocztowe

W kontekście ulicy Leczniczej w Łodzi, istnieje określona numeracja budynków, która została podzielona na numery parzyste oraz nieparzyste. Poniżej przedstawione są szczegóły dotyczące przypisanych numerów:

• numery parzyste obejmują zakres od 2 do 6,
• numery nieparzyste mieszczą się w przedziale od 1 do 17.

Dodatkowo, wszystkie budynki na ulicy posiadają przypisany kod pocztowy, który brzmi: 93-173.

Komunikacja

Ulica Lecznicza w Łodzi, w połączeniu z ulicą Podmiejską, tworzy dogodny skrót, który łączy ulice gen. Jarosława Dąbrowskiego oraz Rzgowską. Warto zaznaczyć, że na ulicy Leczniczej nie przebiegają obecnie ani w przeszłości żadne linie MPK Łódź ani innych przewoźników.

W pobliżu

W okolicy Ulicy Leczniczej w Łodzi znajduje się kilka interesujących punktów, które warto odwiedzić:

• Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej – położony na północny zachód ulicą Rzgowską w odległości 97 m,
• Czerwony Rynek – usytuowany na południowy wschód ulicą Rzgowską, odległość to 100 m,
• „Arboretum” – nowoczesny budynek mieszkalny znajdujący się przy ul. Łukasińskiego 4, który został ukończony w kwietniu 2012 roku; jego położenie, przy północnej stronie parku, przyciąga uwagę, zajmując miejsce, w którym niegdyś istniała fabryka Aleksandra Schichta. Ta secesyjna budowla została zbudowana krótko przed I wojną światową, a ciekawe połączenie architektury historycznej z nowoczesnością można dostrzec w dwóch odrestaurowanych ścianach wkomponowanych w bryłę „Arboretum” – całość znajduje się w odległości 212 m,
• Pomnik Ludziom Morza – zlokalizowany naprzeciwko VI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela, przy ul. Podmiejskiej 21, oddalony o 340 m. Pomnik został odsłonięty 22 marca 1984 roku; w budynku liceum mieści się Muzeum Morskie, które rozpoczęło swoją działalność 22 marca 1993 roku.

---

Oceń: Ulica Lecznicza w Łodzi

---