Antoni Harasz

Polityka i administracja

Antoni Harasz był ważną postacią w polskim życiu społecznym i politycznym. Urodził się 22 września 1879 roku w Łodzi, gdzie spędził część swojego życia. Jako działacz zaangażowany w życie publiczne, Harasz odegrał istotną rolę w polskim Sejmie, będąc posłem w Sejmie Ustawodawczym w latach 1919–1922 oraz w Sejmie I kadencji w okresie 1922–1927.

Warto również podkreślić, że w 1916 roku pełnił funkcję radnego w Radzie Miejskiej Łodzi. Jego działalność polityczna i społeczna miała znaczący wpływ na rozwój lokalnej społeczności oraz na kształtowanie nowej Polski w okresie międzywojennym.

Antoni Harasz zmarł 11 stycznia 1942 roku w Warszawie, jednak jego dziedzictwo pozostaje żywe w pamięci mieszkańców i historyków.

Życiorys

Antoni Harasz urodził się w rodzinie pełnej tradycji i rzemiosła, której głowa, Józef Harasz, był nadmajstrem tkackim, a jego matka, Paulina, była z domu Dietrich. Po ukończeniu czterech klas w szkole fabrycznej oraz czteroklasowej szkole handlowej w 1893 roku, rozpoczął swoje zawodowe życie jako urzędnik w firmie tkackiej „Ica”.

W 1905 roku, współdziałając z Janem Albrechtem, stał się jednym z założycieli Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, gdzie objął funkcję prezesa Zarządu Głównego. Praca w tym biurze otworzyła przed nim nowe możliwości działania na rzecz lokalnej społeczności.

W 1915 roku Antoni Harasz zapisał się do Komitetu Opieki nad Biednymi, a rok później zasiadł w łódzkiej Radzie Miejskiej jako radny. Jego zaangażowanie w radzie skoncentrowało się na pracy w komisji, co pokazywało jego oddanie dla spraw społecznych. Od 1919 do 1922 roku, jako poseł w Sejmie Ustawodawczym z ramienia Związku Sejmowego Ludowo-Narodowego, a następnie Narodowo-Chrześcijańskiego Klubu Robotniczego, pełnił ważne role w kilku komisjach, w tym w komisji dotyczącej konstytucyjnej ochrony pracy oraz opieki społecznej.

Również w latach 1922–1927 reprezentował okręg wyborczy Łódź-miasto jako poseł I kadencji z ramienia NChSP-PSChD, biorąc udział w pracach komisji ochrony pracy i wojskowej. Po zakończeniu kadencji, w 1927 roku, zasiadł w Wydziale Plantacji Miejskich w łódzkim magistracie. W 1930 roku próbował swoich sił w wyborach do senatu, kandydował z listy państwowej w województwie nowogródzkim.

Jako aktywny członek społeczności lokalnej, Harasz był związany z wieloma organizacjami. Pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki oraz był członkiem Rady Głównej Stronnictwa Chrześcijańsko-Demokratycznego. Jego wkład w lokalne życie był istotny, współtworząc kooperatywy, kasy oszczędnościowo-pożyczkowe oraz Dom Ludowy w Łodzi. W latach 1925–1934 działał w władzach naczelnych NChSP-PSChD, a jego zaangażowanie przyniosło mu respekt w regionie.

W czasie II wojny światowej, w grudniu 1939 roku, Harasz został wysiedlony do Warszawy, gdzie kontynuował działalność, pozostając w kontakcie z łódzkimi grupami konspiracyjnymi Stronnictwa Pracy. Jego życie zakończyło się w Warszawie, gdzie zmarł i został pochowany. W 1945 roku jego ciało zostało ekshumowane i przeniesione do Łodzi, gdzie spoczął w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza.

Przypisy

  1. a b c d e f g h Antoni Harasz, [w:] Katalog główny BS – Wyszukiwanie proste – wyniki, bs.sejm.gov.pl [dostęp 10.10.2023 r.] .
  2. a b c d e f PiotrP. Majewski PiotrP., Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939: słownik biograficzny. K-Ł. T. 3, Wyd. Sejmowe, 2000, ISBN 978-83-7059-391-9 [dostęp 10.10.2023 r.] .
  3. a b WincentyW. Granat WincentyW. i inni, Encyklopedia katolicka, Tow. Nauk. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1993 [dostęp 10.10.2023 r.] .
  4. WładysławW. Kuszyk WładysławW., Walki klaskowe na wsi polskiej, 1918–1919: materiały źródłowe, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968 [dostęp 10.10.2023 r.] .
  5. JanJ. Holcgreber JanJ. (red.), Księga pamiątkowa dziesięciolecia Samorządu Miasta Łodzi. 1919-1929, Łódź 1930.
  6. Antoni Harasz 11 stycznia 1942 w BillionGraves GPS Headstones [online], BillionGraves [dostęp 10.10.2023 r.] .
  7. Wczorajszy obchód 3-majowy w Łodzi wypadł wyjątkowo uroczyście i okazale, „Głos Poranny” (121), bc.wbp.lodz.pl, 04.05.1938 r. [dostęp 19.10.2023 r.] .

Oceń: Antoni Harasz

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:18