Eugeniusz Drabowski

---

Życiorys

Dzieciństwo Eugeniusza Drabowskiego miało miejsce w Grotnikach, które znajdują się niedaleko Łodzi. Swoją edukację rozpoczął w Liceum Pedagogicznym, a następnie, w latach 1949–1951, studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu. Po ukończeniu tych studiów, kontynuował naukę i uzyskał stopień magistra w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

Od 1951 roku, Drabowski związał się z Katedrą Ekonomii Politycznej na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie pracował jako asystent. W latach 1952-1953 był również asystentem w Katedrze Ekonomii Politycznej WSE we Wrocławiu. W 1954 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie jego kariera naukowa w Szkole Głównej Planowania i Statystyki nabrała jeszcze większego tempa. Z początku podejmował pracę jako asystent w Katedrze Ekonomii Politycznej, a później w Katedrze Obiegu Pieniężnego.

W 1961 roku uzyskał stopień doktora, broniąc pracy pt. „Polityka Różnicowanych Kursów Walutowych”. Kolejny ważny krok w jego karierze nastąpił w 1965 roku, kiedy to obronił pracę habilitacyjną pod tytułem „System walutowy współczesnego kapitalizmu”, za co uhonorowano go nagrodą naukową II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Po zdobyciu habilitacji, Drabowski objął funkcję kierownika Katedry Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1970 roku ponownie był związany z SGPiS, na Wydziale Handlu Zagranicznego. W 1971 roku pełnił funkcję konsultanta ds. walutowych w Najwyższej Izbie Kontroli. Zwieńczeniem jego kariery akademickiej było uzyskanie tytułu profesora nadzwyczajnego w 1973 roku oraz tytułu profesora zwyczajnego w 1990 roku.

Zasługi

W trakcie swojej kariery Eugeniusz Drabowski otrzymał liczne nagrody i odznaczenia. Trzykrotnie, w latach 1966, 1972 oraz 1977, był laureatem wyróżnień przyznawanych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Dodatkowo, w 1974 roku, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jako wybitny specjalista w dziedzinie teorii pieniądza, a także funkcjonowania systemu walutowego i ewolucji pieniądza, jego prace naukowe są niezwykle cenione. Dorobek naukowy Drabowskiego obejmuje ponad 400 publikacji, w tym 13 monografii oraz podręczników, które dostarczają cennych informacji w obszarze ekonomii.

W gronie jego najważniejszych wydawnictw znajdują się:

• „Problemy rozwoju Ameryki Łacińskiej” – 1963,
• „System walutowy współczesnego kapitalizmu” – 1965,
• „Kryzys systemu walutowego w kapitalizmie” – 1970,
• „Kryzys walutowy w kapitalizmie” – 1969,
• „Kursy walutowe w ekonomice współczesnego kapitalizmu” – 1972,
• „Teorie kursu walutowego” – 1985,
• „Rubel transferowy – międzynarodowa waluta krajów RWPG” – 1974,
• „Pieniądz światowy w kapitalizmie” – 1975,
• „Międzynarodowe stosunki ekonomiczne i finansowe” – 1986,
• „Wpływ pieniądza na gospodarkę w teorii keynesizmu i monetaryzmu” – 1987,
• „Pieniądz międzynarodowy” – 1988,
• „Stabilizacja pieniądza” – 1991.

Drabowski był również współautorem kilku istotnych podręczników, takich jak „Międzynarodowe stosunki ekonomiczne i finansowe” – 1979 i 1986 oraz „Bankowość” w latach 1975, 1980 i 1988. Jego prace charakteryzowały się szerokim umiejscowieniem w dyskursie akademickim oraz praktycznym zastosowaniem teorii w realiach gospodarczych.

Interesowały go nie tylko zagadnienia ekonomiczne, ale również szersze aspekty związane z historią i psychologią, co w połączeniu z jego erudycją i systematycznym śledzeniem literatury naukowej, wzbogacało jego działalność naukową i dydaktyczną. W swojej roli nauczyciela przekazywał wiedzę wielu pokoleniom studentów SGPiS oraz pełnił funkcję promotora licznych prac doktorskich z zakresu ekonomii.

---

Oceń: Eugeniusz Drabowski

---