Henryk Rafalski

---

Życiorys

Henryk Rafalski był synem Antoniego i Marianny. W okresie od 1942 do 1945 roku służył jako żołnierz w Batalii Chłopskich oraz Armii Krajowej. Może poszczycić się zdobytą w 1945 roku maturą w Opócznie, co otworzyło mu drzwi do dalszej edukacji. Ukończył studia na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi w 1952 roku.

W 1960 roku obronił pracę doktorską, a pięć lat później uzyskał habilitację. W 1972 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 roku tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1957–1959 podjął studia podyplomowe z zakresu żywności, żywienia oraz zdrowia publicznego w London School of Hygiene and Tropical Medicine. Od 1957 do 1958 roku był stypendystą Światowej Organizacji Zdrowia w Wielkiej Brytanii.

W latach 1950–1968 oraz 1970–1995 był związany z Akademią Medyczną w Łodzi, gdzie pełnił funkcje asystenta, starszego asystenta oraz adiunkta. W 1962 roku objął stanowisko kierownika Zakładu Higieny. W latach 1970–1980 zajmował stanowisko wicedyrektora Instytutu Medycyny Społecznej AMŁ, a od 1972 do 1981 roku był prorektorem tej instytucji.

W latach 1964–1970 działał jako kierownik Instytutu Medycyny Pracy i Higieny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie. W trakcie jego kadencji instytut prowadził badania w zakresie organizacji ochrony zdrowia wśród ludności wiejskiej oraz działał w kierunku zwalczania chorób typowych dla tego środowiska. Był także inicjatorem i redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „Medycyna Wiejska” w latach 1966–1970.

W marcu 1945 roku dołączył do Stronnictwa Ludowego, a w 1949 roku przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W ramach partii pełnił szereg wpływowych funkcji, w tym zasiadał w Naczelnym Komitecie ZSL przez 25 lat (1959–1984) oraz był prezesem (1959–1960) i wiceprezesem (1981–1984) Wojewódzkiego Komitetu tej partii w Łodzi. Angażował się również w działalność organizacji młodzieżowych, takich jak Związek Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” (1945–1948), Związek Młodzieży Polskiej (1948–1952) i ZMW (1956–1960).

W latach 1967–1970 był członkiem prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Lublinie. Posiadał mandat poselski w Sejmie PRL przez trzy kadencje (VI, VII i VIII), między 1972 a 1985 rokiem. W trakcie swojej kariery zasiadał w Komisji Ekologii Człowieka oraz Komisji Żywienia Człowieka Polskiej Akademii Nauk. Był również członkiem Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia oraz Rady Gospodarki Żywnościowej przy Radzie Ministrów.

Honorowy trakt zamyka fakt, że został pochowany na cmentarzu katolickim św. Wojciecha w Łodzi.

Publikacje

Henryk Rafalski odznacza się bogatym dorobkiem naukowym, będąc autorem lub współautorem aż 255 publikacji, w tym 38 monografii oraz 210 artykułów, które mają charakter zarówno publicystyczny, jak i popularnonaukowy. Dodatkowo, jego dorobek obejmuje promowanie 25 doktoratów oraz pełnienie roli opiekuna przy 5 przewodach habilitacyjnych.

Wśród osiągnięć naukowych Henryka Rafalskiego warto wyróżnić jego prace nad matematycznym modelem, który bada zależności między koncentracją białka w diecie a jego wykorzystaniem w organizmie do celów budulcowych. Znaczące są również badania, w których wykazał wpływ proporcji białka, tłuszczu i węglowodanów na gospodarkę lipidów i azotu w organizmie ludzkim.

Kolejnym istotnym wkładem w naukę jest zbadanie efektywności wzbogacania wybranych produktów w żelazo, co ma szczególne znaczenie dla zdrowia kobiet i dzieci. Co więcej, Rafalski prowadził badania dotyczące związku między stanem zdrowia a warunkami bytowymi oraz warunkami pracy mieszkańców terenów wiejskich. W tym celu organizowane były nowatorskie obozy naukowo-dydaktyczne, w ramach których zaangażowani byli zarówno studenci, jak i kadra dydaktyczna z akademii medycznych.

Odznaczenia i nagrody

Henryk Rafalski zdobył liczne odznaczenia i nagrody, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w rozwój służby zdrowia oraz działania na rzecz kraju. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jego wyróżnień:

• 1957: Złoty Krzyż Zasługi,
• 1964: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 1975: Order Sztandaru Pracy II klasy,
• 1985: Order Sztandaru Pracy I klasy,
• 1997: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 1954: Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
• 1955: Medal 10-lecia Polski Ludowej,
• 1971: Honorowa Odznaka Miasta Łodzi,
• 1973: Honorowa Odznaka Województwa Łódzkiego,
• 1973: Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• 1974: Medal 30-lecia Polski Ludowej,
• 1975: Medal Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi,
• 1978: Medal Akademii Medycznej w Poznaniu,
• 1978: Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• 1979: Złota Odznaka Województwa Włocławskiego,
• 1981: Honorowa Odznaka Województwa Lubelskiego,
• 1981: Medal Pamiątkowy Instytutu Medycyny Pracy i Higieny Wsi w Lublinie,
• 1982: Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony dla Zdrowia Narodu”,
• 1984: Medal 40-lecia Polski Ludowej,
• 1985: Zasłużony dla Akademii Medycznej w Łodzi,
• 1986: Nagroda Miasta Łodzi,
• 1995: Medal Pamiątkowy Srebrny Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.

---

Oceń: Henryk Rafalski

---