Karol Majkowski


Karol Majkowski, urodzony 14 czerwca 1913 roku w Łodzi, to postać, która zapisała się w historii jako prominentny działacz komunistyczny. Jego działalność miała miejsce w trudnych czasach PRL-u, kiedy to pełnił rolę dyrektora w wielu przedsiębiorstwach łódzkich. Przez wiele lat był także aktywnym radnym Rady Narodowej miasta Łodzi, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w lokalnej polityce.

Mężem Karola był Michałina Tatarkówny-Majkowskiej, co świadczy o jego związkach osobistych i rodzinnych. Jego życie i działalność odzwierciedlają nie tylko polityczne zawirowania, ale także lokalne zaangażowanie w rozwój Łodzi w okresie powojennym.

Życiorys

Karol Majkowski to postać, której życie toczyło się na tle dynamicznych zmian społeczno-gospodarczych. W okresie międzywojennym zdobył wykształcenie w Państwowym Liceum Handlowym, a następnie przez krótki czas studiował na Wyższej Szkole Ekonomicznej oraz w Studium Organizacji i Administracji Przedsiębiorstw przy SGH. Po ukończeniu nauki, rozpoczął pracę jako biurowy w Wydawnictwie Grafika w Łodzi. Wkrótce potem pełnił funkcję księgowego w Przedstawicielstwie firmy Fanal w Warszawie, a następnie pracował jako robotnik w Zakładach Bawełnianych Józefa Richtera w Łodzi.

W latach 1935–1937 odbył służbę wojskową w 4. Pułku Lotniczym w Toruniu, gdzie osiągnął stopień plutonowego. Po zakończeniu służby Majkowski pracował na poczcie w Łodzi aż do wybuchu II wojny światowej. W wyniku działań wojennych, znalazł się bez pracy, ale w 1940 roku podjął pracę jako księgowy w fabryce wód gazowych. Niestety, to nie był koniec jego trudności, ponieważ w lipcu 1940 roku został zmuszony do pracy przymusowej w kopalni Grube Marga w Gartenstadt Marga.

Udało mu się uciec w 1941 roku, jednak wkrótce po powrocie został schwytany w Pabianicach. Przeszedł przez liczne więzienia, w tym Radogoszcz, Poznań, Wrocław, Chociebuż i Senftenberg, a po kolejnej próbie ucieczki znowu trafił na roboty przymusowe. W kwietniu 1945 roku doczekał się ostatecznego wyzwolenia z rąk okupanta przez Armię Czerwoną, co umożliwiło mu powrót do Łodzi.

Po wojnie Karol Majkowski zajął się pracą w administracji publicznej, a jego kariera rozwijała się dynamicznie. Od 1945 roku był intendenta w łódzkim oddziale Najwyższej Izby Kontroli, a następnie pracował jako księgowy w Związku Elektrowni Międzymiastowych Przemysłowych Okręgu Łódzkiego. W latach 1946–1949 zdobył doświadczenie w Państwowych Zakładach Przemysłu Bawełnianego, gdzie awansował na stanowisko dyrektora handlowego.

Kolejne etapy jego kariery to praca w Centrali Importowej Przemysłu Włókienniczego „Textilimport” oraz w Komitecie Łódzkim PZPR, gdzie był kierownikiem Wydziału Handlu. Karierę w branży filmowej rozpoczął w 1953 roku, kiedy to objął stanowisko szefa produkcji filmów animowanych w łódzkiej Wytwórni Filmów Fabularnych. Również w latach 60. XX wieku ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim, co stanowiło istotny krok w jego intelektualnym rozwoju.

W kontekście politycznym, od 1945 roku Majkowski był aktywnym członkiem PPR, a później PZPR. Organizował działania lokalne jako protokolant Komitetu Dzielnicowego PPR i zyskał miano społecznego działacza. Pełnił również funkcję radnego Rady Narodowej w Łodzi w latach 1951–1957 oraz 1961–1965. Dodatkowo, był wiceprezesem Aeroklubu Łódzkiego, co świadczy o jego wszechstronnych zainteresowaniach społecznych i politycznych.

Życie prywatne

Karol Majkowski był osobą o skromnych korzeniach, jako syn robotnika Romana Majkowskiego oraz Anny Kotowskiej, która również pracowała. Poza swoją rodziną, Michalina Tatarkówna-Majkowska odgrywała istotną rolę jako jego małżonka. Przed zawarciem małżeństwa w 1946 roku Karol mieszkał z rodzicami przy ulicy Słowiańskiej 27 w Łodzi.

Po ślubie, para osiedliła się najpierw przy pl. Zwycięstwa 14, gdzie spędzili część swojego życia. W miarę upływu lat przenieśli się do nowego lokum, które znajdowało się przy ul. dr. S. Kopcińskiego 57, także w Łodzi.

Po zakończeniu ziemskiej wędrówki, Majkowski znalazł spokój na cmentarzu komunalnym Zarzew w Łodzi, w miejscu oznaczonym Kwaterą VII, Rzędem 1 oraz Grobem 1.

Odznaczenia

W karierze Karola Majkowskiego zdobył on wiele wyróżnień, które stanowią świadectwo jego wkładu w rozwój kraju.

  • medal 10-lecia Polski Ludowej, 1955,
  • złoty Krzyż Zasługi, 1959, za osiągnięcia w dziedzinie handlu.

Przypisy

  1. a b Cmentarz – strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 02.11.2022 r.]
  2. a b c d e f g h i PiotrP. Ossowski PiotrP., Michalina Tatarkówna-Majkowska. Biografia, Łódź 2016.

Oceń: Karol Majkowski

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:18