Plac Zwycięstwa w Łodzi

Historia placu sięga początku lat 40. XIX wieku, kiedy to utworzono Nową Dzielnicę. Powstał on na obszarze między posiadłami wodno-fabrycznymi w osadzie włókienniczej Łódka a ogrodami Nowego Miasta, obejmując również fragment lasu w ekonomii Łaznów. Jednym z kluczowych wydarzeń w historii placu było wybudowanie przez Karola Scheiblera w połowie lat 60. XIX wieku osiedla robotniczego, które do dziś zachowało swoją formę w postaci szeregu bliźniaczych domów. Naprzeciwko placu znajduje się park Źródliska, który dodaje uroku tej lokalizacji.

Obecnie Plac Zwycięstwa nie pełni już funkcji placu targowego, a jego układ zmienił się znacząco. W latach 70. XX wieku wybudowano dwujezdniową trasę W-Z, która przedzieliła plac na dwie części. Północna część pełni rolę parkingu, podczas gdy południowa została przekształcona w skwer. W 2009 roku nadano mu imię Leona Niemczyka. Obie części współczesnego placu łączą jedynie przejścia podziemne, które prowadzą także do przystanku tramwajowego na trasie W-Z. Targ, który kiedyś odbywał się na placu, został przeniesiony na północ, o około 250 metrów, do lokalizacji przy ul. Nawrot, znajdującej się między ul. Targową a ul. Wodną.

Plac Zwycięstwa uzyskał swoją obecną nazwę 8 maja 1945 roku, kiedy to Rada Miejska Narodowa postanowiła uczcić zwycięskie zakończenie wojny z faszyzmem. Przemianowanie Wodnego Rynku na Plac Zwycięstwa było ważnym krokiem w historii tego miejsca. W grudniu 2017 roku wojewoda łódzki wprowadził nową nazwę, plac Lecha Kaczyńskiego. Jednocześnie łódzcy radni podjęli decyzję o zaskarżeniu tego zarządzenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Niezależnie od tego, 5 stycznia 2018 roku Rada Miejska przyjęła uchwałę, która przywróciła nazwę Plac Zwycięstwa, z nowym uzasadnieniem łączącym ją z zwycięstwem Polski w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Obecnie 25 radnych głosowało za tym rozwiązaniem, a 12 było przeciwnych. W wyniku jednak rozstrzygnięcia nadzorczego wojewoda stwierdził nieważność tej uchwały.