Władysław Dominik był postacią o bogatej historii, urodził się 26 listopada 1905 roku w Łodzi, a jego życie zakończyło się 18 lipca 1969 roku w Warszawie.
Był on polskim działaczem komunistycznym, który odegrał istotną rolę w organizacjach politycznych oraz wojskowych swoich czasów. Jako oficer polityczny Armii Polskiej w ZSRR, Dominik miał wpływ na wiele decyzji dotyczących armii i jej działań w trudnych czasach wojny.
W 1944 roku pełnił funkcję dyrektora Wydziału Śledczego w RBP PKWN, co przedstawia jego zaangażowanie w działalność organów ścigania. Po wojnie, w latach 1945–1946, był p.o. szefem WUBP w Warszawie, co potwierdza jego wysoką pozycję w strukturach administracyjnych.
W latach 1946–1949 działał jako zastępca kierownika Wydziału do Walki z Bandytyzmem w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, a w 1949 roku objął stanowisko w Wydziale Ochrony Rządu.
Życiorys
Władysław Dominik był synem Jana i Amelii, którzy aktywnie uczestniczyli w działalności SDKPiL. Swoją karierę zawodową rozpoczynał jako tkacz, a w późniejszych latach pracował jako robotnik budowlany. W 1925 roku dołączył do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK), gdzie pełnił funkcję sekretarza koła oraz Komitetu Dzielnicowego ZMK w Łodzi-Chojny. Jego działalność polityczna w ramach Komunistycznej Partii Polski (KPP) rozpoczęła się w 1926 roku.
W latach 1926–1927 odbył służbę wojskową, a po niej przystąpił do Wydziału Wojskowego Komitetu Okręgowego KPP w Łodzi, gdzie w wyniku ukończenia kursu w szkole partyjnej w Moskwie (1929–1930) objął stanowisko kierownicze. Niestety, 29 stycznia 1931 roku został aresztowany i skazany na 4 lata więzienia, lecz po apelacji wyrok zmniejszono do 3 lat. Po odbyciu kary w lutym 1933 roku wrócił do aktywności w KPP jako członek egzekutywy Komitetu Okręgowego w Łodzi.
Po ponownym aresztowaniu 24 maja 1934 roku i skazaniu na 3 lata więzienia, Dominik został uniewinniony przez sąd apelacyjny w kwietniu 1934. Jednak w końcu 1934 roku został zawieszony w prawach członka KPP za odmowę zmiany terenu działalności. W następnych latach skoncentrował się na pracy w MOPR.
W obliczu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, wyjechał do Białegostoku, a następnie udał się w głąb ZSRR, gdzie pracował jako górnik w regionach Uralu oraz Donbasu. W 1943 roku został zmobilizowany do Armii Czerwonej, a w styczniu 1944 roku wstąpił do 2 Dywizji Piechoty Armii Polskiej w ZSRR, gdzie uzyskał status oficera polityczno-wychowawczego oraz przystąpił do Polskiej Partii Robotniczej (PPR).
Od sierpnia 1944 roku pełnił funkcję dyrektora Wydziału Śledczego RBP PKWN. Po wojnie, w okresie od 6 kwietnia 1945 do 15 stycznia 1946 roku, zajmował stanowisko pełniącego obowiązki kierownika WUBP w Warszawie. Następnie został przesunięty do Centrali MBP, gdzie działał jako zastępca kierownika Wydziału do Walki z Bandytyzmem, a później także Wydziału Ochrony Rządu. Był aktywnym członkiem egzekutywy Komitetu Warszawskiego PPR oraz delegatem na I Zjazd PPR w grudniu 1945 roku. Po 1956 roku przeszedł na rentę dla zasłużonych.
W życiu osobistym był mężem Reginy z d. Frittche, która żyła w latach 1905–1986. Władysław Dominik zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze A31-5-9.
Ordery i odznaczenia
W toku swojego życia, Władysław Dominik został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w życie społeczne i państwowe. Oto ważniejsze z nich:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- Order Krzyż Grunwaldu III klasy (przyznany 10 października 1945),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany 3 lutego 1947),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 15.07.2023 r.]
- Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 08.02.2019 r.]
- M.P. z 1947 r. nr 36, poz. 296 - Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 03.02.1947 r.
- M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109 „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Marian Król (komunista) | Antoni Kamieński | Bolesław Galczewski | Stanisław Jędrzejczak | Mordechaj Szwarcbard | Iwan Lorenz | Piotr Cieplucha | Ryszard Wojciechowski (1932–2012) | Czesław Bajer | Zbigniew Paszkowski | Dariusz Joński | Joanna Skrzydlewska | Awraham Derori | Janina Żyźniewska | Zdzisław Jaworski (dyplomata) | Jarosław Jagiełło | Jerzy Chabelski | Franciszek Heliński | Tomasz Kacprzak | Henryk RafalskiOceń: Władysław Dominik