Jerzy Komorowski (harcmistrz)

---

Życiorys

Kariera zawodowa

W latach 1952–1958 Jerzy Komorowski uczęszczał na Politechnikę Wrocławską, gdzie ukończył studia na Wydziale Mechanicznym, a następnie kontynuował naukę na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, kształcąc się na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym.

Po zakończeniu edukacji, rozpoczął swoją zawodową karierę w Biurze Projektów Taboru Rzecznego we Wrocławiu, gdzie pracował jako projektant. Z kolei od 1962 roku zaangażował się w Zjednoczenie Żeglugi Śródlądowej i Stoczni Rzecznych, tam pełniąc funkcję starszego inżyniera aż do 1991 roku, kiedy przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Działalność harcerska

W latach 80. Komorowski piastował stanowisko wiceprzewodniczącego Ruchu Harcerskiego, a także był przewodniczącym Okręgu Zachodniego ZHP-1918. Z dniem 27 listopada 1994 roku objął funkcję komendanta Wrocławskiego Związku Drużyn Harcerzy „Inigo” oraz 1 WDH „Kasztanowy Bór”. Od 26 lutego 1995 do 2 marca 1997 roku był prezesem Sądu Harcerskiego ZHR.

Na przestrzeni lat, pełnił także rolę starszego Rady Żeglarskiej Maszoperii ZHR „Namorzyny” od 28 listopada 1999 roku oraz przewodniczył Komisji Rewizyjnej Okręgu Dolnośląskiego ZHR w latach 2004–2006. Dodatkowo, był jednym z twórców Salezjańskiego Ruchu Programowo-Metodycznego „Dęby” oraz długoletnim wykładowcą różnych kursów instruktorskich, takich jak „Dęby”, „Pajęczarnia” oraz kursów „SAD” na Dolnym i Górnym Śląsku.

Jako badacz, Komorowski zgłębiał historię harcerstwa i publikował wiele artykułów w prasie harcerskiej, w tym w magazynach takich jak „Drogowskazy” i „Czuwajmy”. Prowadził także audycje w katolickim Radiu Rodzina pod nazwą „HARERA”, w ramach które w latach 1997–2001 zrealizował ponad 160 audycji związanych z historią oraz krajoznawstwem harcerskim. Po jego śmierci, ogromne archiwum jego prac oraz dokumentów zostało przekazane do archiwum Zespołu Historycznego Okręgu Wielkopolskiego ZHR, a wśród tych materiałów znalazły się opracowania o Polskim Towarzystwie Tatrzańskim i PTTK.

Działalność krajoznawcza

W roku 1966 Komorowski ukończył kurs na przewodnika terenowego, skierowany głównie do nauczycieli, organizowany przez Zarząd Oddziału PTTK w Wrocławiu we współpracy z Związkiem Nauczycielstwa Polskiego. Od 1967 roku pełnił funkcję prezesa wrocławskiego Koła Przewodników Terenowych i Sudeckich „Rzepiór”, a od 1970 roku stał się instruktorem krajoznawstwa Polski. W 1990 roku został prezesem Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a od 1991 roku służył jako sekretarz w Duszpasterstwie Przewodników Turystycznych Archidiecezji Wrocławskiej.

W latach 2001–2005 pracował jako członek Regionalnego Kolegium Instruktorów Krajoznawstwa Dolny Śląsk. Napisał wiele artykułów i publikacji dotyczących historii i krajoznawstwa, a także był członkiem kolegium redakcyjnego „Śląskiego Labiryntu Krajoznawczego”, który ukazywał się przez kilka lat. Komorowski był nie tylko historykiem, ale i zapalonym żeglarzem oraz miłośnikiem Dolnego Śląska, przez lata pełnił funkcję przewodnika turystycznego – zarówno górskiego, miejskiego, jak i terenowego.

Był także aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, Związku Podhalan, Polskiego Towarzystwa Historii Techniki oraz Towarzystwa Miłośników Wrocławia. Dzięki swoim osiągnięciom, otrzymał Złotą Honorową Odznakę PTTK oraz Medal 50-lecia PTTK.

Jerzy Komorowski zmarł w nocy 25 kwietnia 2006 roku po dłuższym pobycie w Dolnośląskim Szpitalu Specjalistycznym im. T. Marciniaka. Jego śmierć nastąpiła wskutek wylewu krwi do mózgu. Pogrzeb miał miejsce 5 maja 2006 roku na Cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu, gdzie spoczywa w wspólnym grobie z rodzicami.

Publikacje książkowe

Jerzy Komorowski, harcmistrz oraz autor wielu ciekawych publikacji, wzbogacił naszą literaturę swoimi dziełami. Poniżej przedstawiamy dwie z jego najbardziej znaczących pozycji:

• Polska Naszych Dni – Człowiek Naszych Dni. Oprac. Jerzy Komorowski. PTTK Wrocław, 1979,
• Niepokornych „Droga do Orłów”: siedemdziesiąt lat krakowskiej „dziewiętnastki”. Jerzy Komorowski. 2001 ISBN 83-916180-0-5.

---

Oceń: Jerzy Komorowski (harcmistrz)

---