Jerzy Lanzendoerfer, urodzony 23 grudnia 1922 roku w Łodzi, był wybitnym polskim specjalistą w obszarze dynamiki pojazdów. Jego niezwykłe umiejętności i wiedza doprowadziły go do tytułu profesora, w ramach którego nauczał na Politechnice Łódzkiej.
W ciągu swojej kariery, Lanzendoerfer wniósł wielki wkład w rozwój i badania nad dynamiką pojazdów, co czyni go istotną postacią na polskiej scenie naukowej. Jego prace i projekt były nieocenionym wsparciem dla wielu studentów i inżynierów.
Zmarł 23 marca 1993 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo w dziedzinie inżynierii i nauki, które inspiruje przyszłe pokolenia.
Życiorys
Po zakończeniu edukacji w 1952 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej, Jerzy Lanzendoerfer rozpoczął swoją karierę zawodową w Katedrze Budowy Samochodów, która od 1970 roku stała się częścią Instytutu Pojazdów. W 1960 roku uzyskał stopień doktora, a osiem lat później stopień doktora habilitowanego. W 1974 roku zdobył tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku tytuł profesora zwyczajnego. W trakcie swojej kariery nadzorował pracę ośmiu doktorów. W ciągu swojej ścieżki zawodowej pełnił wiele kluczowych ról, w tym w latach 1970–1976 był zastępcą dyrektora Instytutu Pojazdów, a w latach 1976–1983 pełnił funkcję dyrektora tegoż instytutu. Ponadto, w latach 1969–1971 był prodziekanem, a następnie do 1975 roku dziekanem Wydziału Mechanicznego. Jerzy Lanzendoerfer to autor i współautor licznych publikacji naukowych, w tym kilku książek, ponad 30 artykułów oraz 50 referatów. Był twórcą wielu oryginalnych rozwiązań technologicznych, w tym hybrydowego układu napędowego oraz innowacyjnego urządzenia przeciwblokującego do hamulców w samochodach osobowych. Jako uznany autorytet w dziedzinie teorii, konstrukcji oraz badań nad pojazdami, był członkiem wielu gremiów naukowych, takich jak Komitet Transportu PAN oraz różnorodne Rady Naukowe, w tym Przemysłowego Instytutu Motoryzacji, Instytutu Transportu Samochodowego oraz Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej, którym przewodniczył. Działał jako wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego przez wiele lat. Na polu życia prywatnego, był mężem Jadwigi (1925–2013), doktor nauk medycznych. Po jego śmierci, został pochowany obok żony na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Łodzi (sektor 5_Z-1-18).
Ordery i odznaczenia
Jerzy Lanzendoerfer odebrał szereg uznawanych odznaczeń za swoją działalność. Jego dokonania zostały uhonorowane:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Armii Krajowej,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955).
Upamiętnienie
Od 1995 roku w Politechnice Łódzkiej co roku przyznawana jest Nagroda im. prof. Jerzego Lanzendoerfera, która została ufundowana przez żonę Profesora. Nagroda ta kierowana jest do najlepszych studentów IV roku, przede wszystkim w ramach specjalności, które są prowadzone przez Katedrę Pojazdów PŁ.
Przypisy
- a b Cmentarz ewangelicko-augsburski w Łodzi - wyszukiwarka osób pochowanych [online], lodzogrodowa.grobonet.com [dostęp 31.01.2024 r.]
- Historia Katedry | Katedra Pojazdów i Podstaw Budowy Maszyn - Politechnika Łódzka [online], pojazdy.p.lodz.pl [dostęp 31.01.2024 r.]
- „Dziennik Łódzki”. Nekrologi i kondolencje z 13.06.2013 r. [dostęp 31.01.2024 r.]
- Nagroda im. Prof. Lanzendoerfera. „Życie Uczelni”. Nr 111 (1/2010), s. 31, Marzec 2010. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344. [dostęp 31.01.2024 r.]
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15.01.1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Oskar Gross | Andrzej Nawrocki | Stanisław Miller (profesor) | Andrzej Koziarski | Ireneusz Zbiciński | Jerzy Komorowski (harcmistrz) | Stefan Zand (inżynier) | Janusz Kajrunajtys | Zdzisław T. Nowicki | Cyprian Kosiński | Boris Czertok | Kazimierz Kazimierczak | Adam Dąbrowski (inżynier) | Artur Baniewicz | Alfons Fischer | Marek Zieliński (inżynier) | Janusz Staliński | Stanisław Maciaszczyk | Stefan Brzeziński (inżynier) | Robert SobańskiOceń: Jerzy Lanzendoerfer