Stanisław Maciaszczyk, który przyszedł na świat 14 maja 1910 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 26 czerwca 1977 roku w Toruniu, był wybitnym polskim inżynierem elektrykiem. To właśnie w Łodzi spędził większość swojego życia.
Maciaszczyk wyróżniał się jako czołowy d działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Łodzi. Jego pasja do turystyki i krajoznawstwa zaowocowała również pracy jako przewodnik. Z zapałem oprowadzał turystów po miejscach związanych z Łodzią, a także prowadził wycieczki po Toruniu, gdzie ostatecznie zmarł.
Życiorys
Ukończył Państwową Szkołę Techniczno-Przemysłową w Łodzi i z sukcesem rozpoczął swoją karierę zawodową. Pracował w Gazowni Łódzkiej, a następnie w Dyrekcji Budowy Linii Wysokich Napięć. Ostatnie lata przed emeryturą spędził w Zjednoczeniu Przemysłu Ceramicznego, gdzie zdobył cenne doświadczenie.
Przed wybuchem II wojny światowej miał zaszczyt zakładać instalację elektryczną w Domu im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, współczesnym Łódzkim Domu Kultury przy ul. R. Traugutta 18. Mimo braku formalnych studiów inżynierskich, uzyskał tytuł inżyniera tzw. „NOT-owskiego”, przyznany wyjątkowo na podstawie doświadczenia zawodowego po spełnieniu wszystkich wymogów.
Jego pasje obejmowały działalność społeczną w obszarze krajoznawstwa oraz turystyki. Od 1953 roku zaangażowany był w Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze w Łodzi, gdzie uzyskał uprawnienia przewodnickie. Przez wiele lat pełnił funkcję członka Zarządu Oddziału PTTK oraz Oddziałowej Komisji Rewizyjnej, gdzie był jej wiceprzewodniczącym. Ponadto, aktywnie uczestniczył w pracach Prezydium Zarządu Okręgu PTTK w Łodzi.
Jako jeden z organizatorów Klubu Turystów Kolarzy PTTK zdobył uprawnienia Przodownika Turystyki Kolarskiej, a także uprawnienia Przodownika Turystyki Pieszej. Był również Społecznym Opiekunem Zabytków, członkiem Okręgowej Komisji Opieki nad Zabytkami PTTK w Łodzi oraz Komisji Ochrony Przyrody.
W Kole Przewodników PTTK w Łodzi działał przez 24 lata, pełniąc liczne odpowiedzialne funkcje takie jak wiceprezes, skarbnik oraz przewodniczący Komisji Rewizyjnej. Od 1968 roku był członkiem redakcji Biuletynu PTTK w Łodzi, obecnie znanego jako Wędrownik, gdzie publikował merytoryczne artykuły dotyczące Łodzi i regionu. W 1976 roku zdobył Brązowy Laur w V Turnieju Krasomówczym Przewodników, który odbył się w Golubiu-Dobrzyniu.
Niestety, zmarł nagle 26 czerwca 1977 roku w trakcie oprowadzania wycieczki łodzian po Toruniu. Jego doczesne szczątki spoczęły na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci tych, którzy go znali i cenili za jego działalność na rzecz lokalnej społeczności.
Odznaczenia
Stanisław Maciaszczyk to postać, która może poszczycić się znaczącymi osiągnięciami, które zostały uhonorowane wieloma odznaczeniami. W szczególności wyróżnia się następujące medale i nagrody:
- srebrny Krzyż Zasługi,
- złota Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki“,
- złota Honorowa Odznaka PTTK,
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi,
- Honorowa Odznaka Województwa Łódzkiego,
- liczne odznaczenia wewnątrzorganizacyjne PTTK.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Janusz Staliński | Marek Zieliński (inżynier) | Alfons Fischer | Artur Baniewicz | Adam Dąbrowski (inżynier) | Kazimierz Kazimierczak | Boris Czertok | Jerzy Lanzendoerfer | Oskar Gross | Andrzej Nawrocki | Stefan Brzeziński (inżynier) | Robert Sobański | Jan Kopciowski | Piotr Kuroczyński | Karola Bloch | Rudolf Sunderland | Zenon Nasterski | Julian Wajnberg | Ludwik Oli | Stanisław Chomicz-AdamskiOceń: Stanisław Maciaszczyk