Stefan Zand (inżynier)

---

Życiorys

Stefan Zand przyszedł na świat 18 września 1898 roku w Łodzi, w rodzinie Izydora (Izaaka Abrahama) oraz Eleonory z Wolbergów. Jego edukacja inżynierska rozpoczęła się na politechnice w Zurichu, a kontynuował ją specjalizując się w aeronautyce w Paryżu.

W latach 1920–1922 pełnił służbę w polskim lotnictwie, co dało mu cenne doświadczenie w tej dziedzinie. W 1925 roku rozpoczął nowe życie w Stanach Zjednoczonych, gdzie osiedlił się na stałe. W 1939 roku, po długim okresie adaptacyjnym, uzyskał obywatelstwo amerykańskie.

W swoim zawodowym życiu pracował w laboratorium lotniczym renomowanej firmy Sperry Gyroscope z siedzibą w Brooklynie. To tam stworzył wynalazek, który miał duże znaczenie dla branży lotniczej. Opracował substancję do stosowania na ścianach samolotu, która skutecznie tłumiła hałasy oraz redukowała wibracje silników, znacząco poprawiając komfort pasażerów.

Tego innowacyjnego rozwiązania zaczęła używać zarówno armia, jak i flota Stanów Zjednoczonych, doceniając jego niespotykaną użyteczność. W 1932 roku Zand został odznaczony prestiżowym wielkim złotym medalem Wrighta za swoje osiągnięcia w dziedzinie wibracji, co otworzyło przed nim nowe możliwości oraz zwiększyło jego renomę w świecie inżynierów. Jak zauważyła prasa amerykańska, „Wynalazek Zanda polega na tym, że absorbuje on hałas, spowodowany hukiem motoru samolotu”.

Jego osiągnięcia w zakresie technologii lotniczej zostały docenione również przez związek inżynierów amerykańskich, który przyznał mu ten medal w 1932 roku. Chcąc wnieść coś więcej do polskiej kultury, Zand miał również żonę – Helenę ze Stankiewiczów, która była uznaną slawistką. Helena dodała do swojego dorobku artystycznego tłumaczenie „Popiołów” Stefana Żeromskiego na język angielski, które ukazało się w 1928 roku.

---

Oceń: Stefan Zand (inżynier)

---