Michał Wiśniewski

---

Wczesne lata

Michał Wiśniewski urodził się 9 września 1972 roku. Jest dzieckiem Andrzeja (1947–1986) oraz Grażyny Wiśniewskich, która pracowała w placówce opieki społecznej. Michał ma młodszego brata. Niestety, oboje rodzice borykali się z problemem alkoholowym; rozwiedli się w 1975 roku, dzieląc opiekę nad dziećmi. Michał zamieszkał z ojcem, który szybko został aresztowany. W wyniku utraty przez matkę praw do opieki, Michał trafił do Domu Dziecka w Grotnikach.

W jego wychowaniu uczestniczyły różne rodziny zastępcze, w tym rodziny Sikorskich i Nowakowskich. Po 10 latach rozłąki, we wrześniu 1986 roku, Michał miał szansę na spotkanie z ojcem, który jednak popełnił samobójstwo dzień po ich spotkaniu. Michał zadedykował mu utwór „Tango straconych”. W wieku 14 lat, Michał przeprowadził się z matką, która odzyskała prawa rodzicielskie, do Niemiec. Osiedlił się w Bonn, u ciotki Wiesławy, siostry jego ojca, która go adoptowała, co pozwoliło Michałowi uzyskać podwójne obywatelstwo.

Podczas pobytu w Niemczech, uczęszczał do gimnazjum i szkoły muzycznej, gdzie uczył się gry na fortepianie. Z czasem zerwał kontakt z matką, która zmagała się z uzależnieniem. W dorosłym życiu Michał zdołał naprawić relacje z matką i pomógł jej w walce z chorobą alkoholową. Opisała ona swoją historię w książce biograficznej „Dziewczynka z kieliszkami”, opublikowanej przez Skarpę Warszawską w 2021 roku.

Po roku nauki w Niemczech, Michał wrócił do Polski, gdzie zamieszkał z ciotką ze strony ojca. Rozpoczął naukę w zawodowej szkole budowlanej oraz dorabiał jako monter wysokościowy. W wieku 16 lat, zagrał Riffa Raffa w szkolnej inscenizacji musicalu „The Rocky Horror Show” w Niemczech. Po kolejnej emigracji pracował jako sprzedawca męskiej odzieży w domu towarowym oraz roznosił gazety i ulotki.

Po powrocie do Polski w latach 90., Michał znalazł zatrudnienie w hurtowni cebuli w Łodzi. Próbował również wprowadzić do kraju plastikowe karty rabatowe. Następnie, razem z Markiem Galewskim, założył biuro tłumaczeń oraz biuro pośrednictwa pracy. Po pewnym czasie nawiązał współpracę z Instytutem Papierów Wartościowych w Monachium i wprowadził karty rabatowe dla Orbisu oraz Polskich Linii Lotniczych. W końcu zdecydował się na zakończenie działalności firmy, powierzywszy odpowiedzialność wspólnikowi.

Działalność muzyczna

Kariera z zespołem Ich Troje

Po powrocie do kraju Michał Wiśniewski postanowił stworzyć nagrania kilku utworów musicalowych. Na początku współpracował z Pawłem Marciniakiem nad nowymi aranżacjami, jednak ten niedługo potem wycofał się z projektu z powodu zobowiązań, jakie miał z zespołem Varius Manx. Następnie, z rekomendacji Marciniaka, w 1994 roku nawiązał kontakt z Jackiem Łągwą. Razem nagrali główne partie wokalne do musicalu „Wielki testament”, który oparty był na tekstach François Villona. Muzyka do tego spektaklu została napisana przez Łągwę, a sama sztuka była wystawiana w Teatrze Adekwatnym.

Wkrótce potem otworzyli w Łodzi pierwszy w Polsce klub karaoke. Zainspirowani rosnącą popularnością tej inicjatywy, powołali do życia zespół Ich Troje, do którego zaprosili również Magdę Pokorę. Ich debiutancki singiel „Prawo” stanowił interpretację wiersza Prawo nieurodzonych autorstwa Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, a utwór przez 16 tygodni utrzymywał się na czołowej pozycji na liście Muzycznej Jedynki.

Od tego momentu zespół nagrał dziesięć albumów studyjnych, w tym: „Intro” (1996), „ITI Cd.” (1997), „3” (1999), „Ad. 4” (2001), „Po piąte… a niech gadają” (2002), „6-ty ostatni przystanek” (2004), „7 grzechów głównych” (2006), „Ósmy obcy pasażer” (2008), „Pierwiastek z dziewięciu” (2017) oraz „Projekt X” (2022). Warto zauważyć, że dwa z tych albumów, „Ad. 4” oraz „Po piąte… a niech gadają”, zdobyły certyfikat diamentowej płyty, dzięki sprzedaży przekraczającej pół miliona egzemplarzy.

W 1997 roku Michał Wiśniewski zadebiutował na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, biorąc udział w 34. edycji tego wydarzenia. Ich występy w Opolu były fenomenalne; w 2001 roku za utwór „Powiedz” zdobyli nagrodę publiczności w konkursie „Premier” 38. KFPP, a w 2002 roku odebrali cztery statuetki Superjedynek podczas 39. KFPP. W 2019 roku zaprezentowali utwór „Zawsze z Tobą chciałbym być…” podczas koncertu „Nie pytaj o Polskę – #30LatWolności” na 56. KFPP.

W lipcu 2001 roku, reprezentując Polskę, zespół zdobył nagrodę publiczności oraz Grand Prix konkursu na 24. Festiwalu Krajów Nadbałtyckich, który odbył się w Karlshamn. W marcu 2004 roku ruszyli w trasę koncertową po Niemczech z piosenkarzem Matthiasem Reimem, którego Wiśniewski poznał w 1996 roku podczas wspólnego koncertu w Polsce. Z Ich Troje dwukrotnie reprezentował Polskę w Konkursie Piosenki Eurowizji, wygrywając krajowe eliminacje w 2003 roku z utworem „Keine Grenzen – Żadnych granic” oraz w 2006 roku z „Follow My Heart”. W 2003 roku zyskali siódme miejsce w finale 43. konkursu w Rydze, co stanowiło drugi najlepszy wynik w historii Polski, a w 2006 roku zakończyli udział na 11. miejscu w półfinale 51. konkursu w Atenach.

Wiśniewski był aktywny także w niemieckich eliminacjach do Eurowizji 2003 i rozważał udział w maltańskich, ukraińskich lub austriackich eliminacjach do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005 roku. W kolejnych latach występował w mediach jako ekspert czy komentator tego wydarzenia. Z Ich Troje zrealizował także trasę koncertową po USA i Kanadzie w 2006 i 2007 roku, która obejmowała wiele koncertów.

Koncert Ich Troje pt. „Domówka” odbył się w 2014 roku i był transmitowany na żywo na oficjalnym kanale YouTube. W sierpniu 2022 roku Michał Wiśniewski wystąpił na Festiwalu Weselnych Przebojów 2022 w Mrągowie z jubileuszowym koncertem z okazji 25-lecia istnienia zespołu.

Inne projekty zespołowe

Wiosną 1999 roku zrealizował projekt Spooko, z którym wydano album pt. „Spooko, to tylko płyta” 14 lutego 2000 roku. Na albumie znalazły się polskie wersje utworów Matthiasa Reima. Płytę promowano teledyskami do singli „Walczyk bujaj się” oraz „Ja chcę”. Mimo że pierwszy singiel osiągnął szczyty wielu list przebojów w Polsce, cały album sprzedał się w nakładzie 11 tys. egzemplarzy. W 2003 roku Michał wydał drugi album pt. „Spooko, panie Wiśniewski”, sprzedawany jako dodatek do dnia „Fakt”, który odniósł sukces i rozszedł się w nakładzie ponad 350 tys. egzemplarzy, jednak ZPAV odmówił przyznania mu certyfikatu diamentowej płyty.

15 lutego 2004 roku w hali Arena w Poznaniu miał zagrać jedyny koncert promujący ten album, lecz odwołał go z powodu braku „czasu i sił”.

Pod koniec 2004 roku założył zespół Red Head, w którym występował z czterema wokalistkami z lubelskiego zespołu Matka. W styczniu 2005 roku zapowiedział premierę debiutanckiego albumu zespołu, który miał zawierać covery utworów takich wykonawców jak Rosenstolz, Nena i Die Prinzen. Album został zapowiedziany przez dwie piosenki: „Być pięknym” (polska wersja „Schön sein” z repertuaru Die Toten Hosen) oraz „Jutro będzie lepszy dzień” (polska wersja utworu Joe Dassina). Na płycie gościnnie miała wystąpić Wiktoria Katajew, chórzystka Ich Troje. Niestety album nigdy nie ujrzał światła dziennego.

W 2005 roku zaczęła się jego współpraca z Wierką Serdiuczką nad projektem Renia Pączkowska, w wyniku której wydano album „1, 2, 3… Próba mikrofonu”. Płyta nie była komercyjnie udana. Teledysk do singla „Hop Hop Hop” zdobył nagrodę za najbardziej kiczowaty klip na 4. Festiwalu Polskich Wideoklipów „Yach Film”. Michał planował również wspólny występ z Serdiuczką na 52. Konkursie Piosenki Eurowizji, ale projekt się nie powiódł.

Kariera solowa

W 2005 roku wziął udział w nagraniach charytatywnego singla „Pokonamy fale”, który powstał w celu wsparcia ofiar trzęsienia ziemi na Oceanie Indyjskim. 6 lutego 2005 roku wystąpił na koncercie charytatywnym, podczas którego zebrano fundusze dla programu Adopcja na odległość. Michał napisał także tekst piosenki „To się stało”, będącej covery utworu Petera Plate’a, wykorzystywanej w ścieżce dźwiękowej do filmu Sylwestra Latkowskiego „Pedofile”. 28 października 2008 roku zagrał koncert telewizyjny „Zawsze naprzód, nigdy wstecz – Michał Wiśniewski i Przyjaciele” na Polsacie, na którym wykonał swoje największe przeboje.

W kwietniu 2010 roku Michał wydał utwór „Requiem/Katastrofa Tu154M Smoleńsk”, będący hołdem dla ofiar tragicznej katastrofy lotniczej w Smoleńsku. W sierpniu 2010 roku zapowiedział nagranie płyty z poezją śpiewaną, współpracując z Andrzejem Wawrzyniakiem, liderem zespołu Drużyna Wawrzyna. Ich debiutancki album studyjny nosił tytuł „Sweterek część 1, czyli 13 postulatów w sprawie rzeczywistości” i miał premierę 21 lutego 2012 roku, osiągając 43. miejsce na oficjalnej liście sprzedaży. Kolejny album „La Revolucion” z 2013 roku dotarł na 36. miejsce, a pierwszy singiel „Piosenka jak pocałunek” stał się najczęściej oglądanym wideoklipem na Onet.pl w pierwszym tygodniu.

Później jednak teledysk do singla „Filiżanka” spotkał się z negatywną reakcją mediów. 12 listopada wystąpił w Teatrze Polskim z okazji 10-lecia działalności dziennika „Fakt”, a w grudniu 2013 roku wydał teledysk do świątecznego singla „Bo zimą”. W latach 2015–2017 brał udział w plenerowych koncertach „Sylwestrowa moc przebojów”, organizowanych przez władze Katowic oraz telewizję Polsat.

17 czerwca 2016 roku Michał wydał trzeci solowy album pt. „Nierdzewny / Remixed”, który osiągnął 43. miejsce na liście sprzedaży. Płytę wspierały single „Nie zatrzymasz mnie” oraz „Krzyk”, który nagrano w duecie z Justyną Majkowską. W tym samym roku Michał nagrał refren do utworu rapera Milion Terapii „Różaniec emigranta”. 18 sierpnia 2017 roku wystąpił na Festiwalu Weselnych Przebojów w Mrągowie, a 20 kwietnia 2018 roku jako gość w programie „Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami”. 8 września w Opolu zagrał koncert z okazji 30-lecia działalności artystycznej, w którym uczestniczyli między innymi Agata Buczkowska, Justyna Majkowska oraz Anna Świątczak, a także przyjaciele artysty, w tym Bartek Wrona i Gabriel Fleszar.

26 października 2018 roku Michał opublikował czwarty solowy album „Sweterek część 2, czyli 13 postulatów w sprawie miłości”, z którym współpracował również z Andrzejem Wawrzyniakiem. Album wspierały teledyski do singli „Recepta na miłość” oraz „Zagubieni”. 31 grudnia wystąpił na Stadionie Śląskim w Chorzowie, transmitując na żywo Sylwestrową noc przebojów. 6 maja 2019 roku Michał wydał singiel „Z nikim nie jest tak”, którego tekst dotyczył Dominiki Tajner. 17 sierpnia 2019 roku ponownie wystąpił na Festiwalu Weselnych Przebojów w Mrągowie.

24 stycznia 2020 roku zaprezentował piosenkę „Piątek”, której odbiór był pozytywny. W czerwcu 2020 roku zapowiedział wydanie solowego albumu pt. „Się ściemnia”, gdzie miały się pojawić jego interpretacje ulubionych polskich utworów. 22 czerwca wydał pierwszy utwór z tej płyty, cover przeboju zespołu Aya RL „Skóra”. Niestety premiera całej płyty, przewidywana na jesień, nigdy się nie odbyła, a najnowszym singlem Michała z maja 2023 roku był utwór „Ikar”, stworzony w duecie z córką Etiennette, będący polskojęzycznym coverem piosenki „Viens Viens” z repertuaru Marie Laforêt.

Działalność aktorska

W filmie dokumentalnym Gwiazdor, wyreżyserowanym przez Sylwestra Latkowskiego, Michał Wiśniewski odgrywał centralną postać. Premiera tego obrazu miała miejsce 27 września 2002 roku. Warto dodać, że był on również jednym z bohaterów kolejnego dokumentu tego samego reżysera, zatytułowanego Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku, wydanego w 2003 roku.

Wyróżniającym się momentem w jego karierze była pierwszoplanowa rola, która przyniosła mu pewien niesławny tytuł. Jako Fragles, inteligent borykający się z uzależnieniem od hazardu w komedii kryminalnej Lawstorant autorstwa Mikołaja Haremskiego z 2005 roku, uzyskał nagrodę za najgorszego aktora w plebiscycie czytelników Wirtualnej Polski.

Nie zabrakło również ról epizodycznych. W filmie Zamiana, wyreżyserowanym przez Konrada Aksimowicza w 2009 roku, zagrał Lolettę Billas – postać transwestyty, która przypominała wizerunkiem Violettę Villas. Michał Wiśniewski pojawił się również gościnnie w znanych serialach, takich jak Daleko od noszy (2008), Niania (2009), Młodzi lekarze (2017) oraz Lombard. Życie pod zastaw (2019).

W 2018 roku artysta miał przyjemność wystąpić w kabaretonie Chory na sukces, który był reżyserowany przez Stefana Friedmanna.

Pozostałe przedsięwzięcia

W roku 1997 Michał Wiśniewski, wspólnie z Matthiasem Reimem, zainicjował działalność firmy Reim Music Factory. Jej głównym celem było zarządzanie projektami związanymi z zespołem Ich Troje oraz innymi przedsięwzięciami w obszarze przemysłu muzycznego. Oprócz tego, firma oferowała dostęp do studia nagraniowego zlokalizowanego na obrzeżach Łodzi. Na początku lat 2000. artysta poszerzył swoją działalność, zakładając oddział Karaoke Star Factory, który miał na celu organizację wydarzeń karaoke.

Michał Wiśniewski zyskał popularność także poprzez swoje występy w licznych programach rozrywkowych związanych z muzyką. Był jurorem w dwóch edycjach konkursu karaoke Shibuya w latach 2006–2007 na Viva Polska, a także kapitanem drużyny w programie TVP2 Bitwa na głosy w 2011 roku. Dodatkowo, gościł w programach takich jak Szansa na sukces (2001, 2006), Przebojowe dzieci (2008) oraz Viva Spot (2010), przygotowanym z okazji 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina. W 2014 roku brał udział jako komentator w serii Gwiazdy Eurowizji.

W latach 2020-2021 członek jury drugiego półfinału Szansy na sukces, który wyłonił reprezentanta Polski w 18. Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci, który odbył się w Warszawie. Jako jurorem w programie rozrywkowym Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo był również aktywny w latach 2021–2022. Dodatkowo, Michał był nie tylko głównym bohaterem reality show Jestem jaki jestem w latach 2003–2004, ale także współprowadzącym. Za pierwszy sezon zainkasował honorarium w wysokości miliona dolarów.

W swoich licznych projektach medialnych, Wiśniewski współprowadził program Serce masz tylko jedno (2004) oraz prowadził Opowiedz nam swoją historię w 2010 roku. Uczestniczył w teleturnieju Gotowi na ślub (2009) oraz wystąpił w odcinku W domu u… (2008). Michał Wiśniewski brał także udział w programach Dzień kangura (2007) i Mów mi mistrzu (2017), a także w teleturniejach Big Music Quiz (2018) i To był rok! (2019).

W 2005 roku, artysta zrealizował dla stacji Polsat pilotowy odcinek talk-show Pokaż swoją prawdziwą twarz, który jednak nie został wyemitowany. Michał był obecny w wielu talk-show, takich jak Szymon Majewski Show (2005, 2007, 2008), Europa da się lubić (2008) oraz Gwiazdy Cejrowskiego (2017). W 2016 roku, szczególną uwagę zwrócił na swój wizerunek, gdy był bohaterem roastu zorganizowanego na piąte urodziny grupy komików Stand-Up Polska. Wielokrotnie odrzucał propozycje uczestnictwa w programie Taniec z gwiazdami, za to często bywał gościem programów porannych, takich jak Dzień dobry TVN oraz Pytanie na śniadanie, występując jako muzyk, ekspert lub bohater reportaży o jego życiu i dorobku artystycznym.

Michał Wiśniewski miał okazję wystąpić w teledyskach, między innymi do piosenek: Aniqi „A Man Like You” (2010), Pauli Marciniak „Flashing Lights” (2010), zespołu Nocny Kochanek „Zdrajcy metalu” (2017) oraz Artura Gotza „Janusz i Grażyna” (2019). Przyczynił się również do sukcesu utworu Quebonafide „Pije wóde i słucham Ich Troje” (2020).

W 2006 roku, według magazynu „Forbes Polska”, znalazł się na liście „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu”, gdzie jego wizerunek został wyceniony na 737,5 tys. zł. W tym samym roku, Michał reklamował ofertę Sami swoi sieci telefonii komórkowej Plus, jednak ta współpraca nie przyniosła oczekiwanych rezultatów, co doprowadziło Polkomtel do rezygnacji z dalszej kooperacji. Jak informowała „Rzeczpospolita”, za udział w reklamach artysta zarobił 737,5 tys. zł, co uplasowało go na szczycie zestawień najbardziej popularnych i najlepiej zarabiających polskich gwiazd.

Artysta regularnie brał udział w kampaniach reklamowych sieci Avans w latach 2007–2008, 2009, a także 2012–2013, otrzymując za ostatnią kwotę wysokości 1 miliona złotych. 7 listopada 2008 roku zadebiutował na otwarciu sklepu Mega Avansu w Koninie. Michał wiązał także współpracę z bukmacherem Unibet (2007) oraz z SKOK Wołomin (2014).

W 2005 roku, Wiśniewski zrealizował kolekcję odzieżową RedHead by New Yorker. W tym samym roku otworzył butik „Xavier Fabienne” w Konstancinie, w którym projektował własne ubrania. Rok później, w 2006 roku, nabył większość udziałów w warszawskim klubie Extravaganza, jednak nie przynosił on zysku. W tymże roku artysta nawiązał współpracę z siecią kiosków Ruch, w ramach której, dzięki akcji „Ruch i Muzyka”, wprowadzono do sprzedaży płyty CD polskich i zagranicznych artystów w przystępnych cenach. Jego siódmy album z zespołu Ich Troje, noszący tytuł 7 grzechów głównych, okazał się sukcesem, sprzedając się w nakładzie 200 tys. egzemplarzy.

W 2008 roku ogłosił rozpoczęcie współpracy z siecią HMI, w ramach której zajmował się sprzedażą ubezpieczeń emerytalnych. W 2011 roku, jego sprawami finansowymi zaczęła się zajmować ówczesna narzeczona, a później żona, Dominika Tajner. Niestety, w maju 2018 roku ogłosił upadłość konsumencką.

Michał Wiśniewski jest również założycielem i prezesem Polskiego Związku Pokera, a także właścicielem internetowego kasyna Wiśniewski Casino oraz serwisów o tematyce pokerowej: Wiśniewski Poker oraz Polish Rounders. Regularnie prowadzi transmisje z rozgrywek na platformie Twitch.tv. W wolnym czasie pasjonuje się lotnictwem i akrobacjami lotniczymi, posiadając licencję pilota samolotów, której uczył się pod okiem Lecha Marchelewskiego. Uczestniczy również w rajdach samochodowych.

Na koniec 2003 roku ukazało się wydanie specjalne dziennika „Fakt”, w którym Wiśniewski redagował sekcję „Ludzie strony”. W okresie od grudnia 2006 do października 2014 prowadził bloga internetowego w serwisie OnetBlog, początkowo wraz z ówczesną żoną, Anną Świątczak. Jak sam zauważył, stanowił on „publiczną formę dementowania kłamstw na swój temat”. Po zaledwie dwóch miesiącach od rozpoczęcia, blog odnotował 3 miliony odwiedzin. W latach 2015–2016 prowadził bloga w serwisie NaTemat.pl.

Charakterystyka muzyczna i inspiracje

Michał Wiśniewski to artysta, który nie posiada formalnego wykształcenia muzycznego, co jednak nie przeszkadza mu w sukcesach na scenie. Jego sposób śpiewania jest charakterystyczny, gdyż można go określić jako gardłowy, a sam muzyk nie traktuje siebie w kategoriach wokalisty, preferując tworzenie atmosfery na estradzie niż wykonawstwo średniej klasy. Mimo to, jego muzyczne inspiracje są szerokie, obejmując różne gatunki, które wywarły znaczący wpływ na jego twórczość zarówno solową, jak i w zespole Ich Troje.

Wiśniewski przyznaje, że jego muzyczne upodobania rozciągają się od opery i musicalu, które wywarły wpływ na jego artystyczne preferencje, po metal i punk, z których, jak twierdzi, wywodzi się jego styl. W zespole Ich Troje wykonuje głównie utwory popowe, pop-rockowe, rockowe oraz ballady, a także kompozycje, które noszą znamiona rocka gotyckiego, punk rocka oraz heavy metalu.

W ciągu swojej kariery artystycznej, Michał Wiśniewski nagrywał również utwory z różnych innych gatunków muzycznych, takich jak dance, gospel a czasem country. Jego twórczość w zespole często obejmowała przeróbki znanych piosenek, spolszczonych przez niego, począwszy od utworów niemieckich artystów takich jak Die Toten Hosen, Matthias Reim, Rosenstolz, Falco, Die Ärzte, aż po Rich Mullins.

W 2004 roku Wiśniewski postanowił założyć nowy band, rockowy zespół Red Head. Rok później, w 2005, uruchomił inny projekt artystyczny znany jako Renia Pączkowska, w ramach którego stworzył liczne utwory w stylu „weselno-discopolowym” i występował jako drag queen. Michał jako solista wydaje płyty, które oscylują wokół muzyki pop oraz poezji śpiewanej. Po premierze albumu pt. Nierdzewny, zadeklarował powrót do muzycznych korzeni.

Od samego początku jego artystycznej kariery była mu bliska twórczość tekstów piosenek. Po raz pierwszy ukazał się jako autor tekstów w utworze „Ci wielcy”. W 2009 roku, po rozpadzie trzeciego małżeństwa, na pewien czas wstrzymał pisanie nowych słów do piosenek.

Jednakże mimo różnych wyzwań, Michał zawsze miał swoje wzory. Za wzór wokalny uznaje Mietka Szcześniaka, którego uważa za „najlepszego wokalistę w Polsce”. Inspiruje się także Frankiem Sinatrą, a Michał Bajor oraz Kora są dla niego równie znaczącymi postaciami w muzycznym świecie. Michał jest też wielkim admiratorem poezji, w tym twórczości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej oraz Wojciecha Młynarskiego, którego uznaje za geniusza poezji. Swoje medialne zainteresowanie zawdzięcza także Ninie Terentiew, którą nazywa swoją „medialną matką”.

Wizerunek

Styl i tatuaże

Wizerunek Michała Wiśniewskiego jest tematem szerokiej dyskusji w mediach. Jego styl ubioru uznawany jest za ekstrawagancki, a niektóre z jego scenicznych kreacji bywają określane jako tandetne. Od 2011 roku artysta nosi implanty zębów, co również przyciąga uwagę. Wyjątkowe są także jego fryzury – posiada naturalnie czarne włosy, które przefarbował na blond, gdy występował w musicalu The Rocky Horror Show.

Na początku swojej kariery z zespołem Ich Troje powrócił do czerni, a przed premierą albumu Ad. 4 zamierzał zafarbować je na niebiesko, lecz ostatecznie wybrał czerwony kolor, który stał się jego znakiem rozpoznawczym. Przełomem w jego wyglądzie było również sięgnięcie po różne kolory i style. Tak na przykład, w 2004 roku na potrzeby filmu Lawstorant powrócił do czarnych włosów, by później znowu przejść na czerwono.

Kolejną cechą charakterystyczną Wiśniewskiego są jego tatuaże – na ciele ma ich aż 14, w tym wizerunek postaci z filmu Maska oraz logo zespołu Ich Troje. Na plecach widnieją również daty urodzin dzieci i ich inicjały. Media chętnie komentują także oryginalne imiona, które nadał swoim dzieciom – Xavier, Fabienne i Etiennette. W jednym z wywiadów przyznał, że chciał ich nadać wyjątkowość.

Warto dodać, że ma synów: Falco Amadeusa i Noëla Cloé oraz najmłodszą córkę o imieniu Vivienne. Nieprzemijającą popularnością cieszą się również jego związki, kilkukrotne małżeństwa oraz rozwody.

Działalność charytatywna

Michał Wiśniewski angażuje się w działalność charytatywną, regularnie odwiedzając domy dziecka oraz kliniki zdrowotne. Już od 2004 roku organizuje bożonarodzeniowe akcje, takie jak „Wiśnia dzieciom”, podczas których przygotowuje paczki dla podopiecznych. Oprócz tego, w 2006 roku przekazał honorarium wynoszące 10 tys. zł na Dom Dziecka w Grotnikach, które otrzymał za publikację zdjęć swojej córki w prasie.

W 2007 roku zaangażował się w zbiórkę środków dla ofiar tsunami w Tajlandii, a podczas trasy koncertowej Ich Troje przewidziana była również zbiórka z przeznaczeniem dla potrzebujących. Warto podkreślić, że w ramach swoich akcji charytatywnych przekazał m.in. pieniędzy na Centrum Zdrowia Dziecka oraz wspierał różnorodne fundacje, takie jak Fundacji TVN „Nie jesteś sam”.

Procesy sądowe

Wielokrotnie Wiśniewski stawał się także przedmiotem postępowań sądowych. W latach 90. skazany został na karę pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz grzywnę za oszustwa finansowe, które naraziły Telewizję Polską na straty. Podobnie, w 2002 roku, wszczęto przeciwko niemu dwa postępowania o pobicie fotoreporterów.

W 2003 roku stawiano mu zarzuty w sprawie wypadku, który miał miejsce podczas koncertu, w wyniku którego jedna z fanek doznała obrażeń. Wiśniewski nie przyznał się do winy i był gotów przeznaczyć żądaną przez poszkodowaną kwotę na pomoc społeczną. Ostatecznie, w wyniku dalszych działań sądowych, został uniewinniony.

Trudności prawne wiązały się też z zarzutami o wykorzystanie fragmentów twórczości w nielegalny sposób, co zakończyło się wyrokiem zobowiązującym go oraz jego współpracowników do wypłaty odszkodowania. W ostatnich latach Wiśniewski miał również do czynienia z poważniejszymi sprawami finansowymi, gdzie w 2021 roku postawiono mu zarzuty dotyczące niekorzystnego rozporządzenia mieniem , co doprowadziło do skazania na karę 1,5 roku pozbawienia wolności oraz grzywny. Marek Markiewicz oraz Katarzynę Kanclerz wymieniano wśród osób, które były w różnorodny sposób powiązane z jego sprawami sądowymi.

Wpływ na popkulturę

Michał Wiśniewski uważany jest za jednego z najbardziej kontrowersyjnych artystów w polskim przemyśle rozrywkowym oraz jedną z najbardziej rozpoznawalnych i ekscentrycznych postaci w świecie show-biznesu. Jego osobowość przyciąga uwagę mediów, które często określają go mianem skandalisty, zaś jego kontrowersyjne wypowiedzi na temat innych celebrytów sprawiają, że zawsze jest na językach publiczności.

W badaniach przeprowadzonych przez Instytut ARC Rynek i Opinia w 2010 roku zajął on trzecie miejsce w rankingu „najbardziej irytujących gwiazd” z poparciem około 58% głosów. Z kolei drugie miejsce przypadło mu w kategorii „gwiazdy, które szczyt kariery mają już za sobą” (57,8% głosów). Mateusz Witkowski z portalu popmoderna.pl w swoim artykule o zespole Ich Troje zauważył, że Wiśniewski odgrywał różnorodne, lokalne narracje, co miało znaczący wpływ na jego sukces. Wyróżnił dwa główne mity dotyczące artysty: mit porzuconego chłopca oraz mit self-made mana, podkreślając, jak ciężkie dzieciństwo wpłynęło na jego karierę.

Według Agnieszki Zielonki-Sujkowskiej i Artura Góreckiego, socjologów zajmujących się tym fenomenem, Michał posiada cechy, które są społecznie atrakcyjne, takie jak żywiołowość oraz ciepło, a także silne przywiązanie do rodziny. Specjalista od wizerunku, Bartłomiej Zobek, podkreślił, że Wiśniewski posiada cechy współczesnego polityka, który zawsze wzbudza kontrowersje: „Nieważne, co mówią, ważne, że mówią”. Według niego media uwielbiają wyraziste osobowości, a Wiśniewski doskonale zdaje sobie z tego sprawę.

W artykule na łamach Onet.pl Paweł Piotrowicz określił Wiśniewskiego jako „bardzo sympatycznego rozmówcę”, który bez wahania odpowiada na wszelkie, nawet niewygodne pytania. Rafał Skrzeczka stworzył natomiast listę „dziesięciu powodów, by lubić Michała Wiśniewskiego”, w której zaznaczył, że jest outsiderem, showmanem, a także osobą, która nie boi się krytyki ze strony innych celebrytów, jak również odnosi sukcesy, takie jak występ w Konkursie Piosenki Eurowizji.

Artysta był pionierem w wizualizacji występów scenicznych, angażując tancerzy i korzystając z efektów pirotechnicznych na koncertach. Jego występy spotykały się z mieszanym odbiorem – niektórzy doceniali jego „monstrualny kicz”, inni ostro go krytykowali. Sylwester Latkowski w swoim filmie dokumentalnym „Gwiazdor” (2003) stwierdził, że Michał mógłby być “człowiekiem sukcesu” na Zachodzie. W 2004 roku Wiśniewski zdobył tytuł „najstraszliwszej postaci show-biznesu” podczas Letniego Festiwalu Grozy w Toruniu.

Nie można również zapomnieć, że Michał Wiśniewski jest jedynym polskim celebrytą, który stworzył własne reality show, zatytułowane „Jestem jaki jestem”, emitowane w TVN w latach 2003–2004, które cieszyło się dużą popularnością i doczekało się dwóch edycji.

Wielokrotnie parodiowany był przez Szymona Majewskiego, który wcielał się w jego postać w finale programu „Rozmowy w tłoku”. Role Wiśniewskiego odgrywali również Wojciech Kalarus, Przemysław Kossakowski w „Kossakowski. Być jak…”, Marek Kaliszuk, Joanna Jabłczyńska, Filip Lato w „Twoja twarz brzmi znajomo”, a także Paweł Konnak w „Gwiazdy tańczą na lodzie” oraz wielu innych artystów.

W 2003 roku Wiśniewski stał się bohaterem książki „Ich” autorstwa Davida Schaha, która zbadała jego życie zawodowe na rynku niemieckim. W Polsce wydana została publikacja „Ich Troje – Cała prawda o Michale Wiśniewskim”, autorstwa Alfreda Reimanna, rzucająca światło na kulisy jego kariery. Rozmowy Wiśniewskiego na temat ojcostwa ukazały się natomiast w książce „Tata” Soni Ross z 2012 roku.

Odwiedzając galerię Okna w dniu 21 stycznia 2005 roku, można było zobaczyć wystawę Kamila Dąbrowskiego „Było jak było”, której bohaterem był sam artysta. W ramach tej instalacji zaprezentowano fresk z jego podobizną oraz różnorodne elementy, jak okładki płyt „Ich Troje”, plakaty czy ilustracje. Jego podpis znalazł się również na części wystawy „Czy mogę prosić o autograf?”, która była prezentowana w Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu.

Życie prywatne

Michał Wiśniewski, polski artysta i osobowość medialna, ma złożoną historię życia prywatnego. Jego międzyludzkie relacje były niekiedy kontrowersyjne. W przeszłości miewał związki homoseksualne, a w latach 1996–2001 był żonaty z Magdą Femme, co, zgodnie z jej słowami, było tajone przed mediami ze względu na rosnącą popularność zespołu Ich Troje.

11 lutego 2002 roku Michał wziął ślub cywilny z Martą Mandaryną Mandrykiewicz. Małżeństwo z Martą zakończyło się na ślubie kościelnym, który odbył się 10 grudnia 2003 w Kirunie. Uroczystość ta była retransmitowana przez TVN, a szczegółowa fotorelacja ukazała się w dzienniku „Fakt”. Para ma dwoje dzieci: Xaviera Michała (urodzony 24 czerwca 2002) oraz Fabienne Martę (urodzona 21 sierpnia 2003). Ich związek zakończył się rozwodem w dniu 18 kwietnia 2006.

29 lipca 2006 roku wziął ślub z Anną Świątczak w jego posiadłości w Magdalence. Później, 10 marca 2007 roku, zawarli ślub kościelny w kapliczce Little Church w Las Vegas. Z tego związku urodziły się dwie córki: Etiennette Annę (urodzona 17 września 2006) oraz Vivienne Viennę (urodzona 2 lutego 2008). Michał i Anna rozwiedli się 28 czerwca 2011 roku. Wszystkie dzieci wychowuje w duchu chrześcijaństwa.

W dniu 30 czerwca 2012 roku Michał poślubił Dominikę Tajner, będącą córką Apoloniusza Tajnera, byłego prezesa Polskiego Związku Narciarskiego. Wspólnie wychowywali jej syna Maksymiliana z pierwszego małżeństwa. Niestety, 12 marca 2019 roku Tajner-Wiśniewska ogłosiła złożenie pozwu rozwodowego przez męża, a rozwód nastąpił 30 września 2019 roku. Michał nie miał jednak zamiaru długo być singlem i szybko związł się z Polą, której oświadczył się w grudniu 2019 roku. Poślubił ją w marcu 2020, ale ich wesele mogło się odbyć dopiero ponad dwa lata później, ze względu na pandemię COVID-19, połączone z odnowieniem przysięgi małżeńskiej. Para doczekała się dwóch synów: Falco Amadeusa (urodzony 29 stycznia 2021) oraz Noëla Cloé (urodzony 16 maja 2023).

Michał zamieszkuje w eleganckiej willi w Magdalence, wcześniej posiadał również nieruchomość w Łazach. Choć odnosi sukcesy zawodowe, zmaga się z wyzwaniami zdrowotnymi. Cierpi na łuszczycę oraz przeszedł operację usunięcia złośliwego guza podskórnego na pośladku w czerwcu 2012 roku. Michał określa siebie jako niepijącego alkoholika, co podkreśla jego walkę z nałogami.

Politycznie deklaruje się jako „skrajnie nastawiony liberał” i jest przeciwny rządom Prawa i Sprawiedliwości. W swojej wierze jest ewangelikiem, co wskazuje na jego duchowe podejście do życia.

Dyskografia

Warto zwrócić uwagę na urozmaiconą dyskografię Michała Wiśniewskiego, która obejmuje różnorodne albumy, koncerty oraz kompilacje, które ukazują jego artystyczny rozwój oraz wpływ na polską muzykę.

W kontekście albumów studyjnych, poniżej znajduje się zestawienie wydanych krążków:

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		POL
2012	Sweterek część 1, czyli 13 postulatów w sprawie rzeczywistości Data: 21 lutego 2012 Wydawca: EMI Music Poland	43
2013	La Revolucion Data: 26 listopada 2013 Wydawca: My Music	36
2016	Nierdzewny / Remixed (Michał Wiśniewski i Ich Troje) Data: 17 czerwca 2016 Wydawca: Tajner.Co	43
2018	Sweterek część 2, czyli 13 postulatów w sprawie miłości Data: 26 października 2018	_

Również koncerty, które odbyły się na przestrzeni lat, przyczyniły się do popularyzacji jego twórczości. Oto lista albumów koncertowych:

Rok	Tytuł
2017	Sweterek w Teatrze STU
2019	Wiśniewski Akustycznie

Na koniec, warto pamiętać o kompilacjach, które przypominają jego osiągnięcia artystyczne. Przykłady tych wydawnictw prezentowane są poniżej:

Rok	Tytuł
2018	Michał Wiśniewski – 30 lat na scenie

Filmografia

Filmografia Michała Wiśniewskiego zawiera wiele interesujących pozycji, które ukazują jego wszechstronność oraz obecność w polskim przemyśle filmowym i telewizyjnym. Poniżej przedstawiamy najważniejsze produkcje:

Filmy:

• Gwiazdor (2002, reżyseria: Sylwester Latkowski) – w roli samego siebie,
• Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku (2003, reżyseria: Sylwester Latkowski) – również w roli samego siebie,
• Lawstorant (2005, reżyseria: Mikołaj Haremski) – w roli Tadeusza Czaplickiego „Fraglesa”,
• Zamiana (2009, reżyseria: Konrad Aksinowicz) – w roli transwestyty.

Seriale:

• Daleko od noszy (2008) – rola Śniacza (odc. 157),
• Niania (2009) – rola pilota (odc. 114),
• Młodzi lekarze (2017),
• Lombard. Życie pod zastaw (2019) – w roli samego siebie.

Obecność Michała Wiśniewskiego w filmach oraz serialach podkreśla jego różnorodne talenty oraz szeroką działalność artystyczną, która przyciąga uwagę widzów.

Nagrody i wyróżnienia

W tej sekcji przedstawiamy osiągnięcia i wyróżnienia Michała Wiśniewskiego, który znacząco wpłynął na polską scenę muzyczną. Jego sukcesy są wynikiem ciężkiej pracy oraz talentu, co znalazło odzwierciedlenie w licznych nagrodach, które zdobył w trakcie swojej kariery.

Rok	Kategoria	Tytuł	Konkurs/Nagroda	Nota	Źródło
2001	Grand Prix	„Powiedz”	Nagroda publiczności – XXXVIII KFPP w Opolu	Wygrana	_
		_	Nagroda publiczności – Festiwal Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn	Wygrana	_
			Grand Prix Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn	Wygrana
	Grupa roku	Ich Troje	Fryderyki 2001	Nominacja	_
	Album roku – Pop	Ad. 4		Nominacja
2002	Grupa roku	Ich Troje	Fryderyki 2002	Nominacja	_
	Najlepsza kreacja aktorska	„Tango straconych”	XI Festiwal Videoclipów Yach Film 2002	Wygrana	_
	Najlepszy zespół	Ich Troje	Superjedynki XXXIX KFPP w Opolu	Wygrana	_
	Przebój roku	„Powiedz”		Wygrana
	Najlepsza płyta popowa	Ad. 4		Wygrana
	Wydarzenie roku	Sukces zespołu Ich Troje		Wygrana
	Wokalista roku	_	Mikrofony Popcornu	Wygrana	_
	Zespół roku	Ich Troje		Wygrana
	Piosenka roku	„Powiedz”		Wygrana
2003	Zespół roku	Ich Troje		Wygrana	_
	Wokalista roku – Polska	_		Wygrana
	Płyta pop	Po piąte… A niech gadają!	Superjedynki XL KFPP w Opolu	Wygrana	_
2004	Muzyka	Ich Troje	Telekamery 2004	Nominacja	_
	Wydarzenie roku	_	Eska Music Awards 2004	Wygrana	_
2018	Korona Kielc	_	Festiwal Muzyki Radiowej w Kielcach	Wygrana	_

Każda z nagród symbolizuje nie tylko osobiste osiągnięcia Wiśniewskiego, ale też docenienie jego twórczości przez szerszą publiczność oraz krytyków. To dowód na jego wyjątkowy wkład w muzykę, który wciąż inspiruje wielu artystów.

---

Oceń: Michał Wiśniewski

---