Marek Markiewicz

---

Życiorys

W 1973 roku Marek Markiewicz zakończył swoje studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, co otworzyło mu drzwi do kariery akademickiej, gdyż przez następnych sześć lat pracował tam jako asystent. W 1980 roku dołączył do ruchu „Solidarność”, stając się członkiem zarządu regionu związku i delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „S”, który odbył się w Gdańsku. Do grudnia 1981 roku był zatrudniony jako dziennikarz w ośrodku TVP w Łodzi. Niestety, po wprowadzeniu stanu wojennego stracił tę pracę z powodu swoich opozycyjnych działań.

W latach 1982–1988, Markiewicz pracował jako taksówkarz, jednocześnie kontynuując działalność opozycyjną w ukrytych strukturach „Solidarności”. W tym czasie pisał artykuły do prasy podziemnej oraz pełnił dyżury prawnicze w ośrodku pomocy dla osób pozbawionych pracy przy parafii Najświętszego Zbawiciela w Łodzi.

W latach 1989-1991 Markiewicz był redaktorem naczelnym łódzkiego ośrodka TVP, a po tym okresie, aż do 1992 roku, pełnił funkcję wiceprezesa Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja”. W latach 1991–1993 był posłem na Sejm I kadencji, zdobywając mandat z listy związkowej. W latach 1993-1994 zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, gdzie pełnił także rolę jej pierwszego przewodniczącego do marca 1994 roku, powołanego przez prezydenta Lecha Wałęsę.

Po zamieszczeniu koncesji dla telewizji Polsat, Markiewicz został przez Wałęsę odwołany z pozycji przewodniczącego, co zostało później ocenione przez NSA jako działanie niezgodne z prawem, określane jako „falandyzacja prawa”. W 1995 roku ogłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich, początkowo wspieraną przez Partię Republikanie. Zebrał wymaganą ilość 100 tys. podpisów, jednak zdecydował się wycofać przed I turą, popierając Lecha Wałęsę.

Markiewicz wrócił do Sejmu w latach 1997-2001, będąc posłem z listy Akcji Wyborczej Solidarność z okręgu łódzkiego. Po jego nieudanej próbie reelekcji w 2001 roku, w 2002 był kandydatem na prezydenta Łodzi, wspieranym przez Ruch Społeczny i SKL-Ruch Nowej Polski, ale w ostatniej chwili zrezygnował, wyrażając poparcie dla Jerzego Kropiwnickiego.

W 2004 roku dołączył do Partii Centrum, a rok później bez powodzenia ubiegał się o mandat senatorski. W marcu 2010 roku przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości, kandydując z ramienia tej partii do Sejmu w 2011 oraz do Senatu w 2019 roku. Od początku lat 90. był związany z telewizją Polsat, gdzie prowadził programy takie jak Sztuka informacji oraz Bumerang. W 2001 roku rozpoczął praktykę adwokacką w Łodzi, a w 2007 roku kierował kanałem TV Biznes.

W okresie od lutego 2008 do marca 2009 był dyrektorem pionu informacji i publicystyki Grupy Polsat. Po odejściu z telewizji kontynuował praktykę adwokacką w kancelarii Rymar i Partnerzy w Warszawie, która od 2011 roku działa jako Markiewicz i Partnerzy. W swojej karierze reprezentował wiele klientów, w tym diecezję kaliską w sprawie przeciwko braciom Jakubowi i Bartłomiejowi Pankowiakom. W 2024 roku objął stanowisko pełnomocnika Mikołaja Pawlaka przed sejmową komisją śledczą ds. wykorzystania oprogramowania Pegasus, jednak 13 maja 2024 roku, po odmowie złożenia przysięgi przez swojego klienta, opuścił salę obrad komisji, podczas gdy członkowie komisji mieli przejść do zadawania pytań.

Odznaczenia i wyróżnienia

Marek Markiewicz został uhonorowany szeregiem znaczących odznaczeń, które potwierdzają jego wkład w kulturę i działania na rzecz niepodległości. W 2014 roku otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a cztery lata później, w 2018 roku, przyznano mu Krzyż Komandorski tego samego orderu.

W 2013 roku Markiewicz został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, co jest potwierdzeniem jego zasług w działalności niepodległościowej. Dodatkowo, wyróżniony został odznaką Zasłużony Działacz Kultury oraz medalem „O niepodległość Polski i Praw Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989”, który jest uznawany za ważny symbol walki o prawa człowieka w Polsce.

W 1993 roku zdobył prestiżowy tytuł „Łodzianina Roku”, co świadczy o jego znaczącej obecności w lokalnej społeczności. Za swoje działania opozycyjne w 2010 roku wyróżniony został medalem pamiątkowym przez ministra sprawiedliwości, co podkreśla jego niezłomną postawę i zaangażowanie w sprawy publiczne.

---

Oceń: Marek Markiewicz

---