Marian Wojtczak

Kultura i sztuka

Marian Wojtczak, urodzony 18 stycznia 1916 roku w Łodzi, to jedna z bardziej znaczących postaci polskiego teatru oraz kina. Jego życie zostało zakończone 26 października 1980 roku, kiedy to ponownie związał się z rodzinny miastem, w którym przyszedł na świat.

Wojtczak był nie tylko aktorem, ale także ikoną kultury, której talent sprawił, że jego osiągnięcia aktorskie na zawsze pozostaną w pamięci miłośników sztuki.

Życiorys

Marian Wojtczak miał zaszczyt występować w różnych teatrach, gdzie zrealizował wiele udanych ról. Jego kariera obejmowała sceny takie jak:

Filmografia

Marian Wojtczak ma na swoim koncie bogatą filmografię, w której występuje w wielu produkcjach. Przedstawiamy chronologiczny przegląd jego ról filmowych, które obejmują różnorodne postacie od lat 50. do 80.

  • 1950: Dwie brygady – Kępa, sekretarz POP,
  • 1953: Domek z kart,
  • 1954: Kariera – chorąży Wiśniewski, deszyfrant UB,
  • 1960: Krzyżacy – karczmarz,
  • 1961: Czas przeszły – Knabe, kierowca von Steinhagena,
  • 1961: Historia żółtej ciżemki,
  • 1961: Złoto – szofer,
  • 1962: O dwóch takich, co ukradli księżyc – kapitan zbójców,
  • 1963: Kryptonim Nektar,
  • 1964: Panienka z okienka,
  • 1965: Kapitan Sowa na tropie – dozorca w Zamku w Magierowie, ojciec Zosi (odc. 5),
  • 1965: Niedziela sprawiedliwości – Marian, gość Markowskiego,
  • 1965: Popioły,
  • 1965: Święta wojna,
  • 1966: Bariera,
  • 1966: Bicz Boży,
  • 1966: Bokser – mężczyzna świętujący sukces Tolka w jego rodzinnej miejscowości,
  • 1966: Don Gabriel,
  • 1966: Piekło i niebo,
  • 1967: Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg – szeryf Cooligen,
  • 1967: Pieczona gęś – maszynista,
  • 1967: Stajnia na Salvatorze – agent gestapo kontaktujący się z Zygą,
  • 1969: Czerwone i złote – Siekierka,
  • 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową,
  • 1969: Ostatni świadek – przewodniczący rady narodowej,
  • 1970: Legenda,
  • 1971: Brylanty pani Zuzy – Turek,
  • 1971: Obcy w lesie,
  • 1972: Chłopi,
  • 1973: Chłopi,
  • 1973: Ciemna rzeka – Józef Stankiewicz, wuj Zenka,
  • 1974: Czarne chmury – Józef,
  • 1974: Siedem stron świata – dozorca na budowie (odc. 3),
  • 1977: Pokój z widokiem na morze – człowiek przed wieżowcem,
  • 1979: Zerwane cumy – partyzant,
  • 1981: Jan Serce – kuracjusz w sanatorium (odc. 10).

Oceń: Marian Wojtczak

★★★★★
Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:12