Ryszard Kostrzewa

---

Życiorys

Ryszard Kostrzewa zyskał renomę jako monter instalacji sanitarnych, a swoje uprawnienia zawodowe uzyskał w 1972 roku. W swojej karierze miał okazję pracować w takich miejscach jak Kopalnia Węgla Kamiennego Anna w Pszowie, łódzkie Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego im. Pawła Findera oraz Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Armii Ludowej. Od 1975 roku związał się z łódzką Wytwórnią Filmów Fabularnych, a od 1977 roku podjął pracę jako spawacz w Zakładach Aparatury Elektrycznej „Ema-Elester” w Łodzi.

W jesieni 1980 Ryszard wstąpił do nowo tworzącego się Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, zajmując początkowo stanowisko przewodniczącego Komitetu Założycielskiego, a później Komitetu Zakładowego „Solidarności” w swoim zakładzie pracy. W okresie przed wyborami na I Walne Zebranie Delegatów NSZZ „S” Regionu Ziemia Łódzka, Ryszard zajął się reprezentowaniem wewnątrzzwiązkowej opozycji, której celem była walka o ordynację, uwzględniającą przynależność branżową delegatów. Miał na celu wprowadzenie propozycji preferencyjnych dla zakładów pracy z większą liczbą członków „Solidarności”. W kwietniu 1981 objął stanowisko wiceprzewodniczącego łódzkiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, równocześnie wstępując do Konfederacji Polski Niepodległej.

Podczas Walnego Zebrania Delegatów „S” w Regionie Ziemia Łódzka, które odbyło się w maju 1981, znalazł się w grupie tzw. niezależnych, wywodzących się głównie z branży elektromaszynowej, która w głosowaniu na przewodniczącego regionu wsparła Grzegorza Palkę, sprzeciwiając się jednocześnie kandydaturze Andrzeja Słowika. Grupa ta była nastawiona opozycyjnie wobec dotychczasowych władz regionalnych związku, a także wobec środowiska branży włókniarskiej, które nie popierało ówczesnego Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego. W maju 1981 Kostrzewa został wybrany członkiem zarządu regionalnego, osiągając 30. wynik głosów.

W sierpniu tego samego roku wziął udział w grupie odpowiedzialnej za ustanowienie kontaktów Komitetów Obrony Więzionych za Przekonania z Krajową Komisją Porozumiewawczą NSZZ „Solidarność”. Jako delegat uczestniczył w I Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku we wrześniu i październiku 1981 roku, gdzie dzięki jego inicjatywie lokalne jednostki KOWzP zostały uznane za agendy związku, co miało na celu ich ochronę przed władzami PRL. W dniu 27 września 1981 roku podpisał deklarację założycielską Klubów Służby Niepodległości. Od listopada tego samego roku został członkiem łódzkiego Kierownictwa Akcji Bieżącej KPN i utrzymywał aktywną działalność w ruchu opozycyjnym.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, 14 grudnia 1981 zorganizował strajk w Przędzalni Czesankowej Anilany „Polanil”. Już dzień później, 15 grudnia 1981 roku, został aresztowany, a Sąd Wojewódzki w Łodzi skazał go 30 grudnia 1981 na trzy lata pozbawienia wolności. Wyrok ten został podwyższony przez Sąd Najwyższy do czterech lat w wyniku rewizji nadzwyczajnej w kwietniu 1982. Ryszard spędził czas w więzieniach w Łęczycy oraz Hrubieszowie. W czerwcu 1982 roku wziął udział w głodówce protestacyjnej dla obrony więźniów politycznych, a do wolności powrócił 15 grudnia 1983 roku na mocy amnestii.

Po wyjściu na wolność zrezygnował z aktywności w KPN, jednakże w maju 1984 roku stał się jednym z założycieli Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” Ziemia Łódzka, gdzie był odpowiedzialny za poligrafię oraz kolportaż publikacji, w tym „Głos Łodzi” oraz innych materiałów drugiego obiegu. Przyczynił się także do podziemnych działań „Solidarności” w zakładach pracy. Ryszard był sygnatariuszem listu z września 1985 roku, który nawoływał do bojkotu wyborów do Sejmu PRL. W ciągu następnych lat był wielokrotnie aresztowany za aktywny udział w niezależnych demonstracjach.

W 1988 roku, w tym samym czasie, otrzymał grzywnę w wysokości 50 tys. złotych za prowadzenie wiecu w obronie prześladowanych, który odbył się w rocznicę sierpniowych porozumień. Ryszard był również uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w podzespole ds. ekologii. W marcu 1989 roku objął przewodniczenie nowo utworzonej Regionalnej Komisji Organizacyjnej NSZZ „Solidarność” i stał się członkiem Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego w Łodzi. W tym samym roku wstąpił także do Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność”. Mimo że 5 października 1989 zrezygnował z roli przewodniczącego RKO, pozostał aktywnym członkiem KKW. Ponownie zatrudniony w ZAE „Ema-Elester” w Łodzi, zajmował stanowisko przewodniczącego Komitetu Zakładowego „Solidarności”.

Odznaczenia

W 2007 roku, prezydent Lech Kaczyński uhonorował Ryszarda Kostrzewę za jego niezwykłe osiągnięcia oraz wyjątkowy wkład w demokratyczne przemiany w Polsce. Praca zarówno w sferze zawodowej, jak i społecznej przyniosła wiele korzyści dla kraju.

W uznaniu tych wysiłków, Ryszard Kostrzewa został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. To zaszczytne wyróżnienie świadczy o jego niezłomnej postawie i determinacji w dążeniu do lepszego jutra dla Polski.

---

Oceń: Ryszard Kostrzewa

---