Tadeusz Wujek

Polityka i administracja

Tadeusz Wujek, urodzony 27 sierpnia 1927 roku w Łodzi, a zmarły 8 września 2002 roku, był znaczącą postacią w Polsce. W swojej karierze odznaczał się jako pedagog oraz dyplomata, co wymagało od niego nie tylko wiedzy teoretycznej, lecz także praktycznych umiejętności interpersonalnych.

Wujek był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kształcił wiele pokoleń studentów, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju polskiej edukacji oraz nauki. Jego wkład w te dziedziny jest nieoceniony, a jego osiągnięcia kontynuują wpływ na teraźniejsze podejście do pedagogiki.

Życiorys

Tadeusz Wujek urodził się jako syn Władysława. w 1952 roku uzyskał dyplom na Uniwersytecie Łódzkim. W ciągu swojego życia akademickiego, od 1978 roku, piastował tytuł profesora nauk humanistycznych.

W latach 1962–1965 był dyrektorem Instytutu Kultury Polskiej z siedzibą w Londynie. Wujek pełnił także funkcję ambasadora Polski w takich krajach jak: Liban, Jordania, Cypr (1971–1974), Dania (1981–1984) oraz Etiopia (1989–1992). W 1977 roku objął stanowisko I sekretarza Komitetu Zakładowego PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pomiędzy rokiem 1985 a 1988 zasiadał na stanowisku dyrektora archiwum MSZ.

Od 1994 roku Tadeusz Wujek pełnił rolę doradcy Europejskiej Fundacji Kształcenia działającej przy Unii Europejskiej. Jego zainteresowania naukowe obejmowały badania nad pracą i wypoczynkiem młodzieży, porównawcze badania oświatowe, a także zagadnienia związane z pedagogiką dorosłych. Dodatkowo, pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Archiwistów Polskich.

Jednakże, jego działalność nie była pozbawiona kontrowersji. Z materiałów przechowywanych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej wynika, że w latach 1961–1966 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL, używając pseudonimu „Rag”. Tadeusz Wujek zmarł, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B21-6-25).

Odznaczenia

W zakresie osiągnięć Tadeusza Wujka, można zauważyć, że został on uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w różne dziedziny.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Wielka Wstęga Orderu Cedru (Liban),
  • Wielka Wstęga Orderu Niepodległości (Jordania),
  • Komandor Orderu Henryka Żeglarza (Portugalia),
  • Komandor Orderu Leopolda (Belgia).

Ważniejsze publikacje

W dorobku Tadeusza Wujka można wyróżnić szereg ważnych publikacji, które znacząco przyczyniły się do rozwoju dziedziny pedagogiki i oświaty dorosłych. Oto kluczowe prace, które warto znać:

  • Praca domowa i czynny wypoczynek ucznia (1969),
  • Oświata dorosłych w Anglii (1970),
  • Oświata i szkolnictwo w krajach arabskich (1980),
  • Wprowadzenie do pedagogiki dorosłych (red., 1992),
  • Rozwój kształcenia zawodowego i oświaty dorosłych (1994),
  • Polska bibliografia oświaty dorosłych (1995),
  • Wprowadzenie do andragogiki (red., 1996).

Przypisy

  1. Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949-1989, w: Pamięć i Sprawiedliwość, 27, 2016 r., s. 304.
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 11.08.2020 r.]
  3. a b Inwentarz archiwalny. ipn.gov.pl. [dostęp 24.06.2020 r.]
  4. Barbara B. Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993 r., s. 203.
  5. Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa: Interpress, 1989 r., s. 1492.

Oceń: Tadeusz Wujek

★★★★★
Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:14