Sławomir Gawlas


Sławomir Jan Gawlas to znana postać w polskiej historiografii,

urodzony 15 listopada 1949 roku w Łodzi, zyskał uznanie jako wybitny historyk i mediewista. Jego badania koncentrują się na historii Rzeszy Niemieckiej, a także na kolonizacji na prawie niemieckim oraz na ewolucji świadomości narodowej.

Od 2008 roku pełni funkcję profesora Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie wykłada oraz kieruje Zakładem Nauk Pomocniczych Historii i Metodologii Historii. Jego prace przyczyniają się do wzbogacenia wiedzy na temat skomplikowanych procesów historycznych, które miały miejsce na ziemiach polskich i w Europie.

Życiorys

W 1951 roku Sławomir Gawlas osiedlił się w stolicy Polski, Warszawie. W 1967 roku ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie, a następnie podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim. W 1972 roku obronił pracę magisterską, w której badał osadnictwo na ziemi czerskiej w średniowieczu. Po zakończeniu studiów doktorskich w latach 1973–1976, rozpoczął pracę w Instytucie Historycznym UW, gdzie w 1979 roku uzyskał doktorat na podstawie rozprawy dotyczącej polskiej świadomości narodowej w XIV–XV wieku, analizującej zarówno problemy teoretyczne, jak i metodyczne związane z tym okresem.

W dniu 30 września 1996 roku Sławomir Gawlas habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej O kształt zjednoczonego Królestwa. Niemieckie władztwo terytorialne a geneza społeczno-ustrojowej odrębności Polski, co stanowiło istotny krok w jego akademickiej karierze. W 1998 roku przyznano mu tytuł profesora nadzwyczajnego Instytutu Historycznego UW. W dniu 9 września 2010 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, co było dowodem na uznanie jego wkładu w rozwój nauk humanistycznych.

W lutym 2013 roku, prezydent Bronisław Komorowski nadał mu tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych, doceniając jego osiągnięcia naukowe i dydaktyczne. Z okazji 70. rocznicy urodzin w 2019 roku ukazała się księga jubileuszowa pt. Monarchia, społeczeństwo, tożsamość. Studia z dziejów średniowiecza, opublikowana przez Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego i ofiarowana profesorowi Gawlasowi.

Jest również członkiem Rady Naukowej czasopisma „Roczniki Historyczne”, a także Komitetu Głównego Olimpiady Historycznej dla szkół ponadpodstawowych oraz jury Nagrody im. prof. Aleksandra Gieysztora. Po przejściu na emeryturę, pełni rolę profesora emeritus na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach swojej działalności akademickiej kieruje projektem translacji Kroniki Zbrasławskiej na język polski, łącznie z kompleksowym opracowaniem naukowym. Projekt ten jest realizowany w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, numer 22H 18 0231 86.

Publikacje książkowe

Oto zestawienie publikacji książkowych autorstwa Sławomira Gawlasa, które stanowią istotny wkład w polską historiografię. Ważnym tytułem jest pozycja: „- O kształt zjednoczonego Królestwa. Niemieckie władztwo terytorialne a geneza społeczno-ustrojowej odrębności Polski, Warszawa 1996, ISBN 83-85490-54-X, za którą autor otrzymał Nagrodę Klio 1996 I stopnia.

Inne istotne publikacje to:

  • Stosunki międzywyznaniowe w Europie Środkowej i Wschodniej w XIV–XVII wieku, red. M. Dygo, S. Gawlas, H. Grala, Warszawa 2002, ISBN 83-7181-246-9,
  • Ostmitteleuropa im 14.–17. Jahrhundert – eine Region oder Region der Regionen?, red. M. Dygo, S. Gawlas, H. Grala, Warszawa 2003, ISBN 83-7181-308-2,
  • Ziemie polskie wobec Zachodu. Studia nad rozwojem średniowiecznej Europy, red. S. Gawlas, Warszawa 2006, ISBN 978-83-7181-404-4, które otrzymało wyróżnienie w kategorii autorskiej Nagrody KLIO 2007 dla zespołu autorów: Roman Czaja, Marian Dygo, Sławomir Gawlas, Grzegorz Myśliwski, Krzysztof Ożóg,
  • Historia społeczna późnego średniowiecza. Nowe badania, red. S. Gawlas, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7181-715-1.

Przypisy

  1. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1967. wne.uw.edu.pl. [dostęp 23.12.2023 r.]
  2. Prof. dr hab. Sławomir Gawlas. ihuw.pl. [dostęp 23.12.2023 r.]
  3. Prof. dr hab. Sławomir Jan Gawlas, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 23.12.2023 r.]
  4. „Roczniki Historyczne”. Rada Naukowa. rh-ihpan.edu.pl. [dostęp 24.12.2023 r.]
  5. Olimpiada Historyczna. Komitet Główny. olimpiadahistoryczna.pl. [dostęp 24.12.2023 r.]
  6. Karol Modzelewski, Zofia T. Kozłowska. Nagroda im. prof. Aleksandra Gieysztora. „Kwartalnik Historyczny”, 2, s. 415, 2013. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. [dostęp 24.12.2023 r.] ISSN 0023-5903.
  7. Prof. dr hab. Sławomir Gawlas. historia.uw.edu.pl. [dostęp 24.12.2023 r.]
  8. Kronika Zbrasławska (Chronicon Aulae Regiae). historia.uw.edu.pl. [dostęp 24.12.2023 r.]
  9. „Ciekawość motorem rozwoju zawodowego”. prezydent.pl, 22.04.2013 r. [dostęp 26.08.2018 r.]
  10. Postanowienie Prezydenta RP z dnia 26.02.2013 r. nr 115-3-13 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2013 r. poz. 176).
  11. Bartłomiej Międzybrodzki, Tomasz Leszkowicz: 80-lecie Instytutu Historycznego UW. histmag.org, 23.10.2010 r. [dostęp 29.04.2013 r.]
  12. Postanowienie Prezydenta RP z dnia 09.09.2010 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2010 r. nr 87, poz. 1023).
  13. Tomasz Leszkowicz: Nagrody KLIO 2007. histmag.org, 03.12.2007 r. [dostęp 24.12.2023 r.]
  14. a b c d e f g Sławomir Galwas, uczony i człowiek. W: Monarchia, społeczeństwo, tożsamość. Studia z dziejów średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019, s. 13–17. ISBN 978-83-235-4195-0.

Oceń: Sławomir Gawlas

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:23