Stanisław Pawłowski, urodzony 11 maja 1910 roku w Łodzi, to postać, która wniosła znaczący wkład w rozwój polskiej geologii oraz geofizyki. Jego kariera obejmowała wiele istotnych osiągnięć, w tym odkrycie złóż siarki w Tarnobrzegu, co miało kluczowe znaczenie dla przemysłu chemicznego w Polsce.
Pawłowski nie tylko zajmował się nauką, ale również pełnił funkcje publiczne, będąc poseł na Sejm PRL w dwóch kadencjach, IV i V. Jego zaangażowanie w budowę Polski Ludowej jest nieodłącznym elementem jego biografii, co również podkreśla jego znaczenie w historii Polski współczesnej.
Zmarł 2 czerwca 1992 roku w Konstancinie koło Warszawy, pozostawiając po sobie istotne ślady w dziedzinie nauki oraz polityki.
Życiorys
Stanisław Pawłowski, urodzony w rodzinie Piotra, tkacza, oraz Bronisławy z Kędzierskich, spędził swoje lata młodzieńcze w Łodzi. Tam w 1928 roku ukończył Gimnazjum Miejskie. W następnych latach, od 1929 do 1934, podejmował studia na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera geodety, osiągając przy tym bardzo dobre wyniki. Jego praca dyplomowa zatytułowana „Pomiary grawimetryczne wahadłami w Warszawie” została obroniona w 1933 roku. W kolejnych latach, od 1934 do 1937, pracował w Biurze Pomiarowym Ministerstwa Komunikacji, a w latach 1934–1935 był także asystentem na Politechnice Warszawskiej.
W roku 1937 rozpoczął pracę jako geofizyk w Państwowym Instytucie Geologicznym, gdzie miał okazję prowadzić badania geofizyczne pod kierownictwem Edwarda W. Janczewskiego, głównie na terenach Podola, Wołynia, w Górach Świętokrzyskich oraz w Lubelskiem, w latach 1937–1939.
W trakcie II wojny światowej Pawłowski pracował w Amt für Bodenforschung, był również aktywnym członkiem Armii Krajowej, przyczyniając się do konspiracyjnych badań dotyczących anomalii grawimetrycznych i magnetycznych.
Po wojnie, w latach 1945–1947 prowadził zajęcia z matematyki oraz fizyki w Miejskim Gimnazjum w Łodzi. W 1948 roku uzyskał doktorat na Politechnice Warszawskiej, broniąc rozprawy na temat „Anomalie magnetyczne w Polsce”. Następnie kontynuował pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym, gdzie do 1952 roku pełnił funkcję geofizyka. W latach 1952–1955 był kierownikiem Świętokrzyskiej Stacji Terenowej, a w latach 1955–1968 obejmował stanowisko kierownika Zakładu Geofizyki. W latach 1968–1982 kierował Zespołem Geofizyki Złóż Siarki.
Warto również wspomnieć, że we wrześniu 1953 roku był odpowiedzialny za prowadzenie wierceń w okolicy Mokrzyszowa, gdzie miało miejsce odkrycie złóż siarki. Oprócz tego był współodkrywcą złóż gazu ziemnego w okolicach Lubaczowa, a także eksploatacji wysadu solnego w Rogóźnie oraz fosforytów na Lubelszczyźnie. Współtworzył także program badań związanych z biłgorajską anomalią grawimetryczną.
W latach 1946–1947 pracował jako asystent w Katedrze Fizyki Eksperymentalnej na Uniwersytecie Łódzkim. Później, od 1965 do 1967 roku, pełnił funkcję kierownika Katedry Geofizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadził także wykłady z fizyki litosfery, kartografii matematycznej oraz geologii surowcowej w WAT oraz Politechnice Warszawskiej. Tytuł profesora uzyskał w 1954 roku, a w 1976 roku został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, przyczyniając się do rozwoju nauk geologicznych w Polsce. Dodatkowo był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
W latach 1965–1972 zasiadał jako bezpartyjny poseł w Sejmie PRL. Od 1940 był w związku małżeńskim z Katarzyną, córką Jana Czarnockiego, która również była geologiem i przeżyła do 2020 roku.
Wybrane prace naukowe
Oto wybrane osiągnięcia naukowe Stanisława Pawłowskiego, które mają znaczący wpływ na rozwój geologii w Polsce.
- anomalie magnetyczne w Polsce (1947),
- kredowy i jurajski rów lubelski (1961),
- zarys budowy geologicznej okolic Chmielnika-Tarnobrzega (1965),
- budowa geologiczna tarnobrzeskiego złoża siarki (1985).
Ordery i odznaczenia
Stanisław Pawłowski, geolog i uznany specjalista w swojej dziedzinie, otrzymał szereg wyróżnień oraz odznaczeń za swoje osiągnięcia i wkład w naukę.
- Order Budowniczych Polski Ludowej,
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1959),
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (21 czerwca 1955),
- Złoty Krzyż Zasługi (1 października 1952),
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966).
Nagrody i wyróżnienia
Wśród osiągnięć Stanisława Pawłowskiego wyróżniają się liczne nagrody i odznaczenia, które potwierdzają jego znaczący wkład w dziedzinę geologii.
- nagroda państwowa I stopnia za odkrycie złóż siarki o dużym znaczeniu gospodarczym (1955),
- nagroda Prezesa Rady Ministrów (1955),
- nagroda Komitetu Nauki i Techniki (1968, 1969),
- nagroda państwowa I stopnia (zespołowa) (1976),
- wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa tarnobrzeskiego” (1979).
Te osiągnięcia świadczą o jego niezłomnym zaangażowaniu oraz znaczeniu jego pracy na polskim rynku naukowym.
Przypisy
- Pawłowski Stanisław, Giganci Nauki [dostęp 16.06.2024 r.]
- Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3–4, Kraków 1971 [dostęp 16.06.2024 r.]
- Stanisław II Pawłowski, M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 16.06.2024 r.]
- Najwyższe odznaczenia dla zasłużonych obywateli Polski Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 173, 22.07.1959 r., s. 7.
- Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1.
- Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22.07.1955 r., Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik” [dostęp 16.06.2024 r.]
- M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1017 („za wybitne osiągnięcia w dziedzinie prac geologicznych”).
- M.P. z 1952 r. nr 90, poz. 1397 („za zasługi w pracy zawodowej”).
- Warszawski Kalendarz Ilustrowany 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, 1965, s. 86.
- Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984.
- Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa tarnobrzeskiego”. „Nowiny”. Nr 162, s. 3, 20–22.07.1979 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Przedzisław Polakowski | Joanna Stasiak | Bartosz Hunger | Tomasz Ganicz | Krystyna Niewiarowska | Henryk Frąckiewicz | Barbara Z. Kielar | Adam Palma | Jerzy Hauptmann | Zygmunt Glazer | Olga Czerniawska (pedagog) | Witold Hurewicz | Paweł Jokiel | Krzysztof Lipka (muzykolog) | Zygmunt Niedzielski | Stanisław Papuziński | Barbara Śreniowska-Szafran | Paweł Prindisz | Robert Kozielski | Walentyna Węgrzyn-KlisowskaOceń: Stanisław Pawłowski (geolog)