Hilariusz Illinicz


Hilariusz Illinicz to postać o bogatym dorobku, która odcisnęła swoje piętno na historii Łodzi i turystyki motorowej w regionie. Urodził się 22 listopada 1894 roku w Łodzi, a jego życie zakończyło się w tym samym mieście 14 października 1981 roku.

Jako wykształcony prawnik, Hilariusz rozwijał swoje umiejętności zawodowe, a z zawodu był biegłym księgowym. Jego pasją stało się także krajoznawstwo, w którym aktywnie uczestniczył, stając się znaczącą postacią w lokalnym środowisku.

Właściwie można go uznać za prekursora turystyki motorowej w Łodzi, gdzie jego praca i zaangażowanie przyczyniły się do popularyzacji nowych form podróżowania i odkrywania uroków regionu.

Życiorys

Hilariusz Illinicz urodził się 22 listopada 1894 roku w Łodzi. W okresie międzywojennym podjął pracę w Zarządzie Miejskim. Po zakończeniu wojny, początkowo, współdziałał z Janem Waltratusem w Prezydium Tymczasowego Zarządu Miejskiego Łodzi, które zostało zatwierdzone 22 stycznia 1945 przez Pełnomocnika Rządu Tymczasowego. Następnie pracował w Sądzie Wojewódzkim.

Jego zainteresowanie turystyką rozpoczęło się w 1910 roku, kiedy to uczestniczył w wycieczce organizowanej przez Łódzki Oddział Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (PTK), której przewodniczył Wacław Kloss. O swoich młodzieńczych podróżach i wycieczkach krajowych napisał szereg wspomnień, które ukazały się w Biuletynie ZW PTTK w Łodzi, obecnie publikowanym jako Kwartalnik Krajoznawczy Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Łodzi, „Wędrownik”, w 2008 roku wydano stulecie numeru 400. W 1919 roku wstąpił do PTK, a członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT) został w 1923 roku. W okresie międzywojennym przez pewien czas pełnił funkcję członka Komisji Rewizyjnej Oddziału PTK.

Po reaktywacji Oddziału w 1946 roku, Illinicz został powołany do składu Komisji Rewizyjnej i od marca 1951 roku, aż do swojej śmierci, pełnił funkcję członka, wiceprzewodniczącego, a także przez jedną kadencję (1962–1963) przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK).

Był zaangażowany w działalność Towarzystwa Cyklistów i w 1932 roku współorganizował oddział Polskiego Związku Motorowego w Łodzi, gdzie do wybuchu II wojny światowej pełnił funkcję prezesa. Jako jeden z pierwszych w Łodzi nabył duży motocykl, na którym uczył innych, jak wykorzystywać ten środek transportu do poszerzania wiedzy turystycznej.

Rok 1938 to czas, kiedy stworzył Komisję Wczasów dla Pracowników Zarządu Miejskiego w Łodzi i stanął na jej czele. W trakcie organizowanych wczasów, głównie zimowych, pełnił rolę instruktora narciarskiego oraz podejmował się zadań organizacyjnych. O działalności Komisji Wczasów także wspomniał w Biuletynie ZW PTTK w Łodzi. W latach 30. XX wieku, jako przewodnik, przeszedł grzbietami Karpat Wschodnich wraz z grupą kobiet działaczek organizacji kobiecej. Wspomnienia z tej ekspedycji zostały opublikowane przez warszawskich przewodników studenckich w ich wydawnictwie.

Hilariusz miał brata, Antoniego Illinicza, który był sędzią oraz wiceprezesem Sądu Okręgowego w Łodzi (w latach 1930 – IX 1937), a od września 1937 roku sędzią apelacyjnym w Warszawie.

Hilariusz Illinicz został odznaczony różnymi wyróżnieniami, w tym:

  • Złotą Odznaką „Zasłużony Działacz Turystyki”,
  • Złotą Honorową Odznaką PTTK,
  • Medalem 100-lecia Turystyki Polskiej,
  • Medalem Aleksandra Janowskiego,
  • Odznaką „Za zasługi dla ZW PTTK w Łodzi” (legitymacja nr 1),
  • Medalem XXV-lecia Łódzkiego Oddziału PTTK oraz innymi.

Zmarł 14 października 1981 roku w Łodzi i został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.


Oceń: Hilariusz Illinicz

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:20