Edmund Effenberger

---

Życiorys

Edmund Effenberger, znany ze swojego bogatego życia, urodził się oraz wychował w Łodzi. W 1943 roku został zmobilizowany do Wehrmachtu, a pod koniec II wojny światowej trafił do brytyjskiej niewoli. Dzięki swojej biegłości w kilku językach, w 1948 roku rozpoczął służbę w brytyjskim wojsku jako tłumacz w Sojuszniczej Radzie Kontroli Niemiec. Przez następne dwadzieścia dwa lata, od 1949 do 1971, zajmował się administracją w głównym kwaterze NATO w Mönchengladbach.

Od 1971 do 1988 roku Effenberger pełnił funkcje w urzędzie miejskim Mönchengladbach, a od 1976 roku zajmował stanowiska kierownicze. W jego działalności społecznej warto zaznaczyć, że był członkiem honorowym Federalnego Związku Kadry Krajowej Ziomkostwa Wisły-Warty oraz jednym z założycieli lokalnego oddziału w Nadrenii Północnej-Westfalii. Effenberger był również aktywnym członkiem Związku Wypędzonych (BdV) oraz, od 1950 roku, przewodniczył regionalnej grupie Niemieckiej Młodzieży Wschodu w tym samym regionie.

W 1963 roku wspólnie z Otto Heike utworzył Archiwum Niemców z centralnej Polski i Wołynia (niem. Archiv der Deutschen aus Mittelpolen und Wolhynien) w Mönchengladbach, którym zarządzał jako wolontariusz przez trzy dekady, od 1977 do 2009 roku. Effenberger zebrał w tym archiwum około 15 000 eksponatów, które należały do Niemców, wypędzonych po II wojnie światowej. Od 1991 roku był także członkiem Komisji Historycznej ds. Historii Niemców w Polsce. Dodatkowo pełnił rolę wiceprezesa Towarzystwa im. Kurta Lücka oraz Przewodniczącego Rady Powierniczej Fundacji Kulturwerk Wartheland.

Wyróżnienia i odznaczenia

• Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego (1968),
• Srebrna Odznaka Honorowa Ziomkostwa Wisły-Warty (1969),
• Nagroda im. Kurta Lücka (1998),
• Złota Odznaka Honorowa miasta Mönchengladbach (2005).

Publikacje

• „Erfahrung und Zeugnis der Deutschen aus Polen” (1987, pol. Doświadczenia i świadectwa Niemców z Polski),
• „Lodz – Gelobtes Land” (1988, pol. Łódź – Ziemia Obiecana).

---

Oceń: Edmund Effenberger

---