Zofia Wocalewska, urodzona 6 stycznia 1894 roku w Łodzi, a zmarła 23 marca 1934 roku w tym samym mieście, była niezwykle zasłużoną postacią w ruchu harcerskim. Pełniła rolę komendantki miejscowej drużyn żeńskich w Łodzi w latach 1920-1921, gdzie z powodzeniem organizowała działania na rzecz młodzieży.
W okresie tym była również inspektorką Okręgu ZHP VI B - Łódź, wpływając na rozwój harcerstwa w regionie. Jej zaangażowanie w ruch skautowy doceniono, co doprowadziło do awansu na stanowisko Naczelniczki Głównej Kwatery Żeńskiej w 1923 roku.
Posiadając tytuł harcmistrzyni, Zofia Wocalewska stała się wzorem do naśladowania dla wielu harcerek, a jej znaczenie w historii ZHP jest nie do przecenienia.
Życiorys
Zofia Wocalewska była córką Bolesława Tadeusza oraz Anny z Zakrzewskich, a także siostrą: Marii, Anny (1888–1982), Jadwigi (1895–1944) oraz Jana (1900–1917).
Swoją edukację rozpoczęła w Prywatnej Szkole Powszechnej Julii Zbijewskiej. W 1910 roku zakończyła naukę w Koedukacyjnej Szkole Handlowej w Pabianicach, zdobywając maturę. Jesienią 1911 stała się członkiem pierwszego zastępu łódzkich harcerek, co dało początek przyszłej I Łódzkiej Drużynie Żeńskiej im. Emilii Plater. W ramach swojej harcerskiej działalności pełniła szereg funkcji, aż do stanowiska Naczelniczki Harcerek ZHP.
W trakcie I wojny światowej oraz wojny z Rosją Radziecką, Zofia, współpracując z innymi harcerkami, udała się do Łodzi, aby zorganizować szpitale dla rannych.
W 1913 roku rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Warszawie. Po ukończeniu studiów uzyskała tytuł inżyniera rolnictwa i rozpoczęła pracę, zarządzając majątkami. W 1924 roku została kierowniczką Szkoły Rolniczej Żeńskiej w Mokoszynie, gdzie przez następne dziewięć lat przekształciła placówkę w wzorcową szkołę oświaty rolniczej, przygotowując absolwentki do pracy zarówno w rolnictwie, jak i w działalności kulturalnej i społecznej na wsi.
W październiku 1933 roku zainicjowała urlop zdrowotny, który spędziła w Krakowie, Otwocku oraz Łodzi. Niestety zmarła z powodu poważnej choroby płuc. Jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Starym Cmentarzu w Łodzi. Imię Zofii Wocalewskiej nadano również domowi wypoczynkowemu dla instruktorek, który otwarto w 1937 roku w Buczu. Wraz ze swoimi siostrami Marią i Jadwigą została patronką Łódzkiego Hufca Zuchów i Harcerek „Róża” Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.
Ordery i odznaczenia
Zofia Wocalewska została odznaczona wieloma prestiżowymi medalami i odznaczeniami za swoje zasługi. Poniżej wymieniono najważniejsze z nich:
- Medal Niepodległości, przyznany 23 grudnia 1933,
- Srebrny Krzyż Zasługi, który otrzymała 9 listopada 1931.
Przypisy
- "Róża" sadzi róże! – Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej [online], zhr.pl [dostęp 26.04.2024 r.]
- a b c d JanuszJ. Wojtycza JanuszJ. (red.), Harcerski Słownik Biograficzny, Muzeum Harcerstwa, ISBN 978-83-923571-0-8 [dostęp 30.09.2023 r.]
- M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społeczno-rolniczej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Joanna Skwarczyńska | Kazimierz Jarociński | Włodzimierz Koncman | Jerzy Pyrkosz | Szymon Srebrnik | Matylda Herbst | Antoni Misiak | Alfred Grohman | Edmund Effenberger | Lech Włodzimierz Bogusławski | Stanisław Karolczyk | Józefina Łapińska | Agata Wdowiak | Józef Strumiński | Jehuda Lajb Lubiński | Abraham Koplowicz | Chaim Kozienicki | Alfred Kiss | Kazimiera Majchrzak | Barbara TataraOceń: Zofia Wocalewska