Alfred Grohman

Inne

Alfred Wilhelm Grohman, urodzony 24 maja 1874 roku w Łodzi, był wyjątkową postacią, której życie na trwałe wpisało się w historię Polski. Był to nie tylko przemysłowiec, ale również strażak oraz filantrop, co czyni go osobą o niezwykłym wkładzie w rozwój społeczności lokalnej.

Jego działalność na rzecz poprawy warunków życia w Łodzi oraz zaangażowanie w sprawy społeczne sprawiają, że pamięć o nim trwa do dziś. Grohman zmarł 13 marca 1934 roku w Bad Nauheim, ale jego dziedzictwo nadal oddziałuje na współczesne pokolenia.

Życiorys

Alfred Grohman przyszedł na świat 24 maja 1874 roku w Łodzi, w rodzinie Ludwika, znanego łódzkiego fabrykanta, oraz Pauliny Adeliny z Trenklerów. Był jednym z pięciu ich synów. Po ukończeniu szkoły średniej na Łotwie, przeszedł obowiązkową służbę wojskową, a następnie podjął studia w Charlottenburgu oraz Monachium, które ukończył w 1900 roku, zdobywając tytuł doktora filozofii.

Rok później, wzorując się na swoim ojcu, który był pierwszym komendantem Łódzkiej Ochotniczej Straży Pożarnej, Grohman zastał przyjęty do tej służby. W 1913 roku objął stanowisko zastępcy komendanta. Po wybuchu I wojny światowej znalazł się na terenach Niemiec. W 1915 roku wrócił do Łodzi, gdzie zajął się organizowaniem pomocy dla głodujących mieszkańców. W tym samym roku został komendantem Łódzkiej Ochotniczej Straży Pożarnej.

W dniach listopadowych 1918 roku, wziął udział w akcjach rozbrajania okupantów oraz zorganizował skład broni w swoim mieszkaniu. W 1920 roku powrócił do czynnej służby wojskowej, biorąc udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Przed rozpoczęciem I wojny światowej, angażował się w zjednoczenie strażactwa w Polsce. W 1916 roku odegrał istotną rolę w organizacji I Ogólnokrajowego Zjazdu Straży Ogniowych z Królestwa Polskiego, gdzie został powołany do Zarządu Głównego powstałego Związku Floriańskiego.

Grohman wywarł duży wpływ na powstanie Głównego Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej we wrześniu 1921 roku i aktywnie działał w Zarządzie Związku Straży Pożarnych Województwa Łódzkiego. Dzięki jego umiejętnościom organizacyjnym i szkoleniowym, polskiemu strażactwu udało się odnieść znaczące zwycięstwo w Turynie podczas międzynarodowych zawodów pożarniczych w 1928 roku.

Równolegle do kariery strażackiej, Alfred Grohman angażował się w działalność społeczną. W 1914 roku działał w Głównym Komitecie Obywatelskim i kierował Komitetem Pomocy Więźniom. W 1922 roku był członkiem Centralnego Komitetu Polskiej YMCA oraz przyczynił się do współfinansowania budowy jej siedziby w Łodzi. Był również jednym z założycieli Związku Przemysłu Włókienniczego i pełnił funkcję sędziego w Sądzie Handlowym.

W 1927 roku zasiadł w Radzie Miasta, zaś jego działalność obejmowała między innymi Chrześcijańskie Towarzystwo Dobroczynności oraz Dom Miłosierdzia. Grohman był również założycielem i przewodniczącym Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej w latach 1920–1923. W życiu prywatnym był mężem Gabrieli ze Schrothów, z którą miał dwoje dzieci: Felicitas Luizę oraz Alfreda Ludwika.

Zmarł 13 marca 1934 roku w Bad Neuheim, a jego ciało spoczęło z honorami na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Ordery i odznaczenia

Alfred Grohman, wielki patriota i zasłużony działacz, został odznaczony wieloma medalami i wyróżnieniami za swoje osiągnięcia i zaangażowanie w życie publiczne.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 27 listopada 1929 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, nadany 17 września 1926 roku,
  • Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP.

Przypisy

  1. M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu pracy narodowej, filantropijnej i społecznej”.
  2. M.P. z 1926 r. nr 221, poz. 625 „za wybitne zasługi, położone na polu pożarnictwa w m. Łodzi i za ogólną ofiarną działalność społeczną”.

Oceń: Alfred Grohman

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:17