Stanisław Karolczyk

Inne

Stanisław Karolczyk, urodzony 14 kwietnia 1890 roku w Łodzi, był znaczącą postacią w historii polskiego esperanta. Jego wkład w rozwój tego języka to temat, który zasługuje na szczegółowe omówienie.

Karolczyk, zmarły 30 listopada 1965 roku, był pionierem w popularyzacji esperanta w Polsce, realizując wiele inicjatyw, które przyczyniły się do szerzenia wiedzy o tym języku międzynarodowym.

Życiorys

Stanisław Karolczyk rozpoczął swoją przygodę z esperanto w 1907 roku. Już w 1909 roku, wspólnie z Włodzimierzem Pfeifferem, zredagował pierwszy numer biuletynu „Juna penso” (Młoda myśl), który był ważnym krokiem w propagowaniu idei esperanta. W maju 1925 roku jego aktywność była dostrzegana, kiedy to został zaproszony do komitetu honorowego, który obradował podczas VI Kongresu Polskich Towarzystw Esperanckich odbywającego się w Warszawie.

W 1926 roku, podczas walnego zebrania Polskiego Towarzystwa Esperantystów, jego zaangażowanie zaowocowało znaczącą funkcją, gdyż został wybrany na wiceprezesa. Dwa lata później, w 1929 roku, w wyniku zmian w zarządzie towarzystwa, otrzymał tytuł członka honorowego tegoż związku. Warto również zaznaczyć, że był wiceprezydentem lokalnego komitetu odpowiedzialnego za organizację Światowego Kongresu Esperanto w 1937 roku, co podkreśla jego aktywną rolę w tym międzynarodowym ruchu.

Karolczyk był także redaktorem naczelnym czasopisma Pola Esperantisto w latach 1922–1926, co dowodzi jego wpływu na rozwój esperanta w Polsce. Poza działalnością redakcyjną, zajmował się tłumaczeniem dzieł polskich autorów oraz pod pseudonimem „Eska” publikował swoje własne utwory literackie. Jego wkład w kulturę i język esperanto został doceniony przez społeczność, a jego życie zakończyło się w Łodzi, gdzie również został pochowany.

Twórczość

W twórczości Stanisława Karolczyka można znaleźć różnorodne dzieła, które w znaczącym stopniu przyczyniły się do kultury literackiej. W 1910 roku stworzył utwór pt. Unuaj agordoj, który zyskał uznanie w świecie literackim.

Tłumaczenia

W 1925 roku zrealizował tłumaczenie pod tytułem Stanisław Baliński La lasta kravato de Aleksy, pokazując swoje umiejętności w tym zakresie.

Przypisy

  1. 100 lat esperanta w Łodzi [dostęp 22.05.2021 r.]
  2. Ruch esperancki w Polsce, „Pola Esperantisto” (3), anno.onb.ac.at, 1926, s. 45 [dostęp 22.05.2021 r.]
  3. La lasta kravato de Aleksy, „Belga Esperantisto”, anno.onb.ac.at, 1926, s. 126 [dostęp 22.05.2021 r.]
  4. Pollanda kroniko. Warszawa, „Pola Esperantisto” (2), anno.onb.ac.at, 1929, s. 36 [dostęp 22.05.2021 r.]
  5. 29 Universala Kongreso de Esperanto, „Informilo” (15), anno.onb.ac.at, 1937, s. 3 [dostęp 22.05.2021 r.]
  6. W nowej szacie, „Pola Esperantisto” (1), anno.onb.ac.at, 1927, s. 1-3 [dostęp 22.05.2021 r.]
  7. JaninaJ. Jaworska, Uwagi do dziejów czasopiśmiennictwa łódzkiego, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” (9/1), 1970, s. 161.
  8. Pola Esperantisto, „Germana Esperantisto” (11), anno.onb.ac.at, 1922, s. 196 [dostęp 22.05.2021 r.]
  9. El Esperantujo, „Universo. Internacia revuo por la belo”, anno.onb.ac.at, 1910, s. 128 [dostęp 22.05.2021 r.]

Oceń: Stanisław Karolczyk

★★★★★
Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:20