Iwona Borowicka


Iwona Borowicka, znana z domu Grochulska, przyszła na świat 6 marca 1929 roku w Łodzi. Była to postać niezwykle istotna w polskim świecie muzyki, gdyż odznaczała się wyjątkowym talentem i pasją do sztuki operowej.

Jej kariera artystyczna związana była głównie z Operetką Krakowską, gdzie zyskała miano primadonny, oznaczające najwyższą rangę wśród wykonawców operowych. Zmarła tragicznie 30 sierpnia 1984 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci miłośników muzyki klasycznej.

Życiorys

Wykształcenie muzyczne oraz wokalne Iwona Borowicka zdobyła w Łodzi, gdzie miała swoje pierwsze wystąpienie na scenie operetkowej, grając rolę Arseny w „Baronie Cygańskim” autorstwa J. Straussa. To właśnie w tej produkcji została dostrzeżona przez Anatola Wrońskiego, który w tamtym czasie zajmował się organizowaniem Krakowskiej Operetki.

Za jego namową artystka w 1954 roku osiedliła się na stałe w Krakowie. Jej debiut na deskach krakowskiej Operetki miał miejsce w „Hrabinie Maricy” E. Kalmana, co otworzyło przed nią drzwi do dalszej kariery.

W ciągu swojej kariery w krakowskim teatrze, Iwona Borowicka wystąpiła w sumie w 37 różnych rolach, zdobywając ogromną sympatię widowni oraz uznanie krytyków, którzy nie szczędzili jej pozytywnych recenzji.

Niestety, po długiej i trudnej walce z nowotworem, Iwona Borowicka zmarła. Została pochowana 7 września 1984 roku w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze LXIX pas A-II-16, gdzie spoczywa z szacunkiem, na jaki zasłużyła swoimi talentami i osiągnięciami.

Życie prywatne

Iwona Borowicka to córka Jana Grochulskiego oraz Katarzyny z Bobrów. W dniu 5 stycznia 1948 roku rozpoczęła nowe życie jako żona pianistki Józefa Borowickiego. Para doczekała się syna, Ryszarda.

Odznaczenia

W zakresie wyróżnień i odznaczeń, Iwona Borowicka zdobyła znaczące nagrody. Poniżej przedstawiamy listę jej osiągnięć:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złota Odznaka m. Krakowa.

Te wyróżnienia są symbolem uznania za jej wkład i poświęcenie dla społeczeństwa.

Upamiętnienie

W hołdzie dla Iwony Borowickiej powstało wiele inicjatyw, które mają na celu upamiętnienie jej osiągnięć oraz wkładu w kulturę. Jednym z najbardziej wymownych gestów była decyzja o nadaniu jej imienia jednej z ulic w Krakowie. Ten fragment ulicy Mogilskiej znajduje się w bliskim sąsiedztwie gmachu Opery Krakowskiej, co dodatkowo podkreśla jej związki z miastem i muzyką.

Rok 2004 został oficjalnie ogłoszony rokiem Iwony Borowickiej, co stanowiło ważny krok w kierunku uświetnienia jej pamięci oraz promowania jej dzieł.

Kraków jest także gospodarzem Międzynarodowego Festiwalu Operetkowo-Musicalowego, który odbywa się co dwa lata. W latach 2004–2020 festiwal nosił nazwę Ogólnopolskiego Konkursu Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej, co świadczy o jej wpływie na polską scenę muzyczną.

W 2019 roku, na kamienicy przy ul. Długiej 55, gdzie niegdyś mieszkała, odsłonięto pamiątkową tablicę, co stanowi kolejny element obchodów jej pamięci w sercu Krakowa.

Przypisy

  1. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Iwona Borowicka. rakowice.eu. [dostęp 30.05.2021 r.]
  2. Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy. oficjalna strona [dostęp 12.08.2022 r.]
  3. Iwona Borowicka – postać i legenda. e-teatr.pl. [dostęp 24.11.2017 r.]
  4. Encyklopedia Krakowa, Wyd. Naukowe PWN, s. 79, Warszawa-Kraków 2000 [dostęp 15.11.2018 r.]
  5. a b c Rok Iwony Borowickiej. czardasz.org.pl
  6. a b c Jacek Chodorowski (oprac.), Iwona Borowicka. Legenda sceny operetkowej, Fundacja Pomocy Artystom Polskim Czardasz, Kraków, 2010, ISBN 978-83-7490-348-6

Oceń: Iwona Borowicka

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:24