Jerzy Zarzycki, urodzony 11 stycznia 1911 roku w Łodzi, był wybitną postacią polskiego świata filmowego. Jako reżyser i scenarzysta, wniósł wiele do polskiej kinematografii. Jego działania na polu sztuki filmowej potrafiły zainspirować wielu twórców.
Niestety, jego życie zakończyło się 2 stycznia 1971 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego filmu.
Życiorys
Jerzy Zarzycki, syn Romana, posiadał bogate wykształcenie artystyczne. Ukończył Uniwersytet Warszawski oraz zdobył dyplom na Wydziale Reżyserii w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie w 1938 roku. Dodatkowo, swoją edukację muzyczną rozwijał w klasie skrzypiec w Konserwatorium Warszawskim.
W okresie międzywojennym rozpoczął swoją przygodę z produkcją filmową, a od 1936 roku zaangażował się w reżyserię filmów fabularnych. W 1931 roku był współzałożycielem Stowarzyszenia Miłośników Filmu Artystycznego „Start”, a także od 1935 roku członkiem założycielskim Spółdzielni Autorów Filmowych.
Podczas wrześniowych wydarzeń w 1939 roku, Jerzy Zarzycki był częścią ekipy filmowej, która uczestniczyła w obronie Warszawy. W trakcie powstania warszawskiego kierował produkcją kronik powstańczych, które powstawały w ramach Referatu Filmowego BIP KG AK, przyjmując pseudonim „Pik”.
W latach 1955-1961 pełnił rolę kierownika artystycznego w zespole filmowym „Syrena”. Po zakończeniu kariery filmowej, Zarzycki został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze B18-6-15.
Filmy z jego zdjęciami znalazły się w produkcji „Powstanie Warszawskie” z 2014 roku, co zaowocowało pośmiertną nominacją do Polskiej Nagrody Filmowej w 2015 roku.
Wybrana filmografia
Oto filmografia Jerzego Zarzyckiego, charakteryzująca się bogactwem ról i różnorodnością tematów. Przyjrzyjmy się wybranym tytułom, które zyskały uznanie w jego twórczości:
- Ludzie Wisły (1938),
- Żołnierz królowej Madagaskaru (1939),
- Zdradzieckie serce (1947),
- Nawrócony (1947),
- Miasto nieujarzmione (1950),
- Uczta Baltazara (1954),
- Ziemia (1956),
- Zagubione uczucia (1957),
- Żołnierz królowej Madagaskaru (1958),
- Biały niedźwiedź (1959),
- Klub kawalerów (1962),
- Liczę na wasze grzechy (1963),
- Kochankowie z Marony (1966),
- To jest twój nowy syn (1967),
- Komedia z pomyłek (1967),
- Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg (1967),
- Zmartwychwstanie Offlanda (1967),
- Pogoń za Adamem (1970).
Odznaczenia
Jerzy Zarzycki, wybitny przedstawiciel polskiej kinematografii, został uhonorowany znaczącymi odznaczeniami za swoje zasługi i wkład w rozwój tej branży. Wśród jego najbardziej prestiżowych wyróżnień znajdują się:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1959 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał na mocy uchwały Rady Państwa z 10 lipca 1954 roku, za wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej w obszarze kinematografii.
Przypisy
- Orły | 2015 [online], pnf.pl [dostęp 11.11.2023 r.]
- Powstańcze biogramy - Jerzy Zarzycki. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 13.02.2017 r.]
- Stowarzyszenie Miłośników Filmu Artystycznego START. portalwiedzy.onet.pl. WiEM Encyklopedia.
- Ukąszeni przez film. rp.pl. tekst z tygodnika „Przekrój”.
- Spółdzielnia Autorów Filmowych (SAF). portalwiedzy.onet.pl. WiEM Encyklopedia.
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze.
- M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1243.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Ludwik Jerzy Kern | Grażyna Krukówna | Rachel Grynfeld | Milena Lisiecka | Witold Leszczyński | Lea Koenig | Hanna Ewa Stańska | Jadwiga Barańska | Tadeusz Pluciński | Mirosław Zbigniew Wojalski | Dagmara Dryl | Piotr Butkiewicz | Hanna Mikuć | Marian Neuteich | Kazimierz Sowiński | Paweł Rurak-Sokal | Iwona Borowicka | Olga Iliwicka-Dąbrowska | Sławomir Piestrzeniewicz | Tomasz MędrzakOceń: Jerzy Zarzycki