Julian Perkal, urodzony 24 kwietnia 1913 roku w Łodzi, a zmarły 17 września 1965 roku we Wrocławiu, był wybitnym przedstawicielem polskiej matematyki. Jako profesor oraz specjalista w zakresie matematyki stosowanej, znacząco przyczynił się do rozwoju tej dziedziny w Polsce.
W latach 1960–1965 kierował Katedrą Zastosowań Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, a także pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii w latach 1956–1958. Jego działalność akademicka była ściśle związana z Polską Akademią Nauk, gdzie był aktywnym członkiem.
Perkal miał także swoje zasługi w zakresie biometrii. Był założycielem Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, które prowadził jako pierwszy prezes w latach 1961–1965. W 1964 roku zainicjował czasopismo „Listy Biometryczne”, które stało się organem towarzystwa i obecnie funkcjonuje pod nazwą „Biometrical Letters”.
Jednym z jego istotnych osiągnięć było udowodnienie, że przypadek n=3 w problemie geometrycznym sformułowanym przez Karola Borsuka ma pozytywne rozwiązanie. Ta praca wymagała zaawansowanej wiedzy matematycznej oraz innowacyjnego podejścia do istniejących problemów.
Przypisy
- „NEWSLETTER. Institute of Mathematics of the Polish Academy of Sciences”, Teresa Ledwina, s. 3, 12.2019 r.
- Julian Perkal, Sur la subdivision des ensembles en parties de diamètre inférieur, Colloq. Math. 2 (1947), 45.
- a b Julian Perkal. muzeum.upwr.edu.pl.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Marek Kazimierz Cybulski | Kamil Śmiechowski | Elżbieta Zofia Władykowa | Henryk Stanisław Dinter | Zygmunt Zbichorski | Jerzy Waleńczyk | Bronisław Kazimierz Przybylski | Romuald Bartnik | Włodzimierz Domagalski-Łabędzki | George Anders | Wilhelm Fallek | Ida Kurcz | Lech Włodarski | Marek Niesiołowski | Joanna Jabłkowska | Tadeusz Marszał | Roman Lasocki | Kazimierz Zakrzewski (elektrotechnik) | Andrzej Udalski | Zdzisław WłodarczykOceń: Julian Perkal