Julian Perkal


Julian Perkal, urodzony 24 kwietnia 1913 roku w Łodzi, a zmarły 17 września 1965 roku we Wrocławiu, był wybitnym przedstawicielem polskiej matematyki. Jako profesor oraz specjalista w zakresie matematyki stosowanej, znacząco przyczynił się do rozwoju tej dziedziny w Polsce.

W latach 1960–1965 kierował Katedrą Zastosowań Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, a także pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii w latach 1956–1958. Jego działalność akademicka była ściśle związana z Polską Akademią Nauk, gdzie był aktywnym członkiem.

Perkal miał także swoje zasługi w zakresie biometrii. Był założycielem Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, które prowadził jako pierwszy prezes w latach 1961–1965. W 1964 roku zainicjował czasopismo „Listy Biometryczne”, które stało się organem towarzystwa i obecnie funkcjonuje pod nazwą „Biometrical Letters”.

Jednym z jego istotnych osiągnięć było udowodnienie, że przypadek n=3 w problemie geometrycznym sformułowanym przez Karola Borsuka ma pozytywne rozwiązanie. Ta praca wymagała zaawansowanej wiedzy matematycznej oraz innowacyjnego podejścia do istniejących problemów.

Przypisy

  1. „NEWSLETTER. Institute of Mathematics of the Polish Academy of Sciences”, Teresa Ledwina, s. 3, 12.2019 r.
  2. Julian Perkal, Sur la subdivision des ensembles en parties de diamètre inférieur, Colloq. Math. 2 (1947), 45.
  3. a b Julian Perkal. muzeum.upwr.edu.pl.

Oceń: Julian Perkal

Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:16