Lech Włodarski


Lech Włodarski to postać, która zapisuje się w historii Polski jako wybitny matematyk oraz żołnierz Armii Krajowej. Urodził się 21 maja 1916 roku w Łodzi, gdzie spędził również większość swojego życia, aż do śmierci, która miała miejsce 19 czerwca 1997 roku.

Jego osiągnięcia w dziedzinie matematyki oraz zaangażowanie w walkę o wolność kraju czynią go osobą wyjątkową, której wkład jest nadal ceniony w polskiej nauce i historii.

Życiorys

W 1933 roku Lech Włodarski z powodzeniem ukończył Gimnazjum w Poznaniu. Następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Poznańskim, które zakończył w 1938 roku. W okresie II wojny światowej był zaangażowany jako instruktor w konspiracyjnej szkole podchorążych w dywizjonie „Młot”. W tym czasie był także członkiem Armii Krajowej, aktywnie uczestnicząc w powstaniu warszawskim.

Po wojnie, od 1945 do momentu przejścia na emeryturę w 1981 roku, pracował na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie w latach 1957–1970 pełnił funkcję kierownika Katedry Analizy Matematycznej. Dodatkowo, w latach 1945–1958, był pracownikiem Politechniki Łódzkiej, gdzie od 1954 roku kierował Zakładem Matematyki Ogólnej na Wydziale Chemicznym.

Włodarski był również związany z Instytutem Matematycznym PAN, gdzie swoją karierę akademicką rozwijał w różnych rolach. W 1954 roku obronił rozprawę doktorską, zatytułowaną „Ciągłe metody limesowalności”. Pracował na stanowisku zastępcy profesora w latach 1953–1956, a od 1956 roku był docentem. W roku 1963 uzyskał tytuł profesora i miał zaszczyt wypromować 14 doktorów.

Jako członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Lech Włodarski szczególnie interesował się analizą funkcjonalną oraz jej zastosowaniami w teorii sumowalności. Wraz z Włodzimierzem Krysickim napisał popularny podręcznik akademicki poświęcony analizie matematycznej, zatytułowany „Analiza matematyczna w zadaniach”.


Oceń: Lech Włodarski

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:17