Piotr Słowikowski (dziennikarz)

Media i komunikacja

Piotr Słowikowski, urodzony 9 marca 1949 roku w Łodzi, jest wyróżniającą się postacią w polskiej branży dziennikarskiej i publicystycznej. Jego praca jako dziennikarza przyczyniła się do kształtowania opinii publicznej oraz dostarczania rzetelnych informacji.

W ciągu swojej kariery Słowikowski niejednokrotnie wykazał się profesjonalizmem i zaangażowaniem w rozwój mediów w Polsce, co sprawia, że jest cenionym ekspertem w swojej dziedzinie.

Życiorys

Pierwsze kroki edukacyjne Piotr Słowikowski stawiał w Szkole Podstawowej nr 20 na ulicy Jaracza, a potem kontynuował naukę w Szkole Podstawowej nr 173 przy ulicy Sienkiewicza. Następnie ukończył naukę w Podstawowej Szkole Muzycznej, mieszczącej się przy Placu Zwycięstwa 2. Kolejnym etapem kształcenia była edukacja w Liceum Ogólnokształcącym nr 3 w Łodzi. Po zakończeniu liceum zdecydował się na studia na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie wybrał filologię polską z specjalizacją w teatrologii. W 1972 roku obronił pracę magisterską pod okiem Stefani Skwarczyńskiej, która nosiła tytuł „Krakowska i Łódzka inscenizacja „Króla Edypa” Sofoklesa (1968 i 1970) na tle historii mitu o Edypie w dramacie europejskim i teatrze polskim”. W tym samym roku rozpoczął pracę jako redaktor audycji „Wesoły Autobus” w Łódzkiej Rozgłośni Polskiego Radia, gdzie zajął się także działem listów oraz interwencji.

W 1974 roku Słowikowski rozpoczął współpracę z Łódzkim Ośrodkiem Telewizyjnym jako redaktor programów dokumentalnych. Pracując w Redakcji Programów Rozrywkowych w latach 1974-1976, a następnie w Redakcji Publicystyki Kulturalnej od 1976 roku, z czasem stał się publicystą. Tematyka katolicka oraz działalność artystyczna były obecne w jego programach, w których często gościł artystów. W 2009 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

W jego dorobku znalazły się również recenzje teatralne publikowane w tygodniku „Odgłosy” w latach 1976-1979, a także felietony w „Kalejdoskopie” (1976-1977 i 2000-2007) oraz artykuły w „Scenie” i magazynie „Kultura i Biznes”.

Życie prywatne

Piotr Słowikowski jest synem Bolesława Słowikowskiego, który pełnił funkcję księgowego w zakładach Eitingtona oraz kierownika działu zbytu w Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. Juliana Marchlewskiego. Jego matka, Czesława z domu Woźniak, była nauczycielką oraz kierowniczką Szkoły Podstawowej nr 132. Rodzina zamieszkiwała przy ulicy Strzelczyka 32/9 w Łodzi. Jego bratem był poeta Janusz Słowikowski.

Słowikowski jest żonaty z Ewą i ma dwóch synów – Adama i Mateusza.

Cykle telewizyjne Słowikowskiego

Autorskie cykle Piotra Słowikowskiego

Piotr Słowikowski jest autorem wielu znaczących programów telewizyjnych, które zapisały się w historii polskiej telewizji. Jego działalność twórcza obejmuje następujące cykle:

  • „Artyści – Galerie” (1983–1993),
  • „Biała broń” (1986),
  • „Dom, poduchy i Kaczuchy” (2001),
  • „Homo creator” (2007–2009),
  • „Niedziela w pościelach” (2000–2001),
  • „Piątek – koniec i początek” (2000–2001),
  • „Rekwizyty historii” (1994–1999),
  • „Skala wrażliwości” (1999–2000),
  • „Spotykalnia – Czuły punkt” (1998–1999),
  • „Stowarzyszenie Księgariuszy” (2005),
  • „Twórcy” (1993-1999).

Cykle wspólne, współtworzone przez Piotra Słowikowskiego

Warto również zwrócić uwagę na projekty, które były efektem współpracy Słowikowskiego z innymi twórcami. Wśród nich znajdują się:

  • „Depozyt Wiary” (od 1995),
  • „Impresje” (1999–2007),
  • „Maksymalnie Kulturalnie” (2007–2010),
  • „Mój świat” (1994–2001),
  • „Nauka i kamera” (2000–2001),
  • „Witryna Sztuki” (1999–2000),
  • „Z historią na Ty” (1999–2000).

Odznaczenia

Piotr Słowikowski, jako szanowany dziennikarz, otrzymał szereg prestiżowych nagród i odznaczeń, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w lokalną kulturę oraz działalność społeczną.

  • Odznaczenie „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” przyznane w 2002 roku za tworzenie programów telewizyjnych poświęconych Łodzi,
  • Dyplom oraz Honorowa Odznaka, które otrzymał w 2005 roku w uznaniu za długotrwałą współpracę z Okręgiem Łódzkim Związku Polskich Artystów Plastyków,
  • Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał w 2006 roku,
  • Medal „Zasłużony dla Łowiectwa Okręgu Łódzkiego”, przyznany w 2007 roku z okazji 85-lecia Polskiego Związku Łowieckiego,
  • Srebrna Honorowa Odznaka Przyjaciół Harcerstwa, która uhonorowała go w 2008 roku.

Nagrody

Piotr Słowikowski, jako doświadczony dziennikarz, zdobył szereg prestiżowych nagród, które poświadczają jego znaczące osiągnięcia w dziedzinie dziennikarstwa i produkcji telewizyjnej.

  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji, przyznana za walory poznawcze oraz interesującą formę serialu Telewizji Polskiej pt. „Biała broń”, otrzymana w Warszawie w 1988 roku,
  • Nagroda im. Krzysztofa Dąbrowskiego, wyróżnienie za twórczość telewizyjną o tematyce archeologicznej oraz bronioznawczej, przyznane przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Archeologów Polskich w 1994 roku,
  • Grand Prix na Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem w 1996 roku, za najlepszy film pt. „Notes Jerzego Dudy-Gracza”,
  • Nagroda Wojewody Łódzkiego, przyznana za jego telewizyjny dorobek twórczy w prezentacji kultury oraz za inicjatywę programów pt. „Czuły punkt” w 1998 roku.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i AgnieszkaA. Barczyk AgnieszkaA., Kulturotwórcza rola TVP Łódź na przykładzie programów Piotra Słowikowskiego, Łódź 2016 r. Brak numerów stron w książce

Oceń: Piotr Słowikowski (dziennikarz)

★★★★★
Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:8