Rafał Praga

---

Życiorys

Rafał Praga był osobą, która miała znaczący wpływ na polskie dziennikarstwo w czasie II wojny światowej. Jego życie rozpoczęło się jako syn Leona. Przed wybuchem wojny, w roku 1939, pełnił funkcję dziennikarza w Zespole Czasopism PPS, kierowanym przez Zygmunta Zarembę.

W okresie okupacji niemieckiej, Praga aktywnie uczestniczył w redakcji podziemnego dziennika „Demokrata” oraz pisma „Wolność” stowarzyszenia Socjalistyczno-Niepodległościowego „Wolność”. Jego zaangażowanie w życie społeczne i polityczne kraju ujawniło się w czasie powstania warszawskiego, gdzie pełnił rolę redaktora i wydawcy codziennego pisma ilustrowanego „Demokrata”, które pojawiało się na Powiślu od początku sierpnia do 29 września 1944 roku, a następnie na Śródmieściu.

Po zakończeniu walk, Praga został uwięziony przez Niemców i umieszczony w obozie jenieckim w Murnau, gdzie przebywał pod zmienionym nazwiskiem. Po wojnie, we wrześniu 1945 roku, powrócił do Polski, a jego kariera polityczna nabrała tempa. Przystąpił do „lubelskiej” PPS, a od 25 sierpnia 1946 do 14 grudnia 1948 roku był członkiem Rady Naczelnej partii.

W 1946 roku założył oraz objął stanowisko redaktora naczelnego „Expressu Wieczornego”. Praga był również autorem licznych scenariuszy filmowych, co pokazuje jego wszechstronność jako twórcy. W latach 1947–1952 sprawował mandat posła na Sejm Ustawodawczy, reprezentując PPS do 1948 roku.

Zmarł tragicznie w czasie wydarzenia organizowanego przez „Express” na kortach Legii. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w miejscu oznaczonym kwaterą A2-10-17.

W uznaniu jego zasług w dziedzinie prasy i dziennikarstwa, uchwałą Rady Państwa z dnia 26 maja 1953 roku, pośmiertnie został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy.

---

Oceń: Rafał Praga

---