Witold Kotowski

---

Życiorys

Witold Kotowski, urodzony w rodzinie Józefa Kotowskiego, który był urzędnikiem administracyjnym i późniejszym adwokatem w Ługańsku, miał siostrę Zofię, po mężu Gernand. Jego edukacja zaczęła się w ługańskim gimnazjum, a po stracie ojca, powrócił do Polski. Jego pierwszym miejscem pracy było Ministerstwo Sprawiedliwości, a później Urząd Skarbowy w Warszawie. W tym samym czasie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1927 roku ukończył studia i ze swoją aplikacją sądową rozpoczął pracę w sądzie grodzkim i okręgowym w Warszawie. Dwa lata później, w 1929 roku, rozpoczął aplikację adwokacką. Dzięki pomyślnemu zdaniu egzaminu, 7 kwietnia 1932 roku, został wpisany na listę adwokatów w Łodzi. W 1938 roku powołano go na członka Rady Adwokackiej w Warszawie, a później na przewodniczącego Delegatury Łódzkiej RA.

Kotowski był także aktywnym członkiem Stronnictwa Narodowego. W obliczu II wojny światowej, po zajęciu Łodzi przez Niemców, ukrywał się po tym, jak zdekonspirowano podziemną organizację, w której działał jako pierwszy delegat Delegatury Rządu na okręg łódzki. Najpierw schronił się w Warszawie, a potem do końca okupacji spędził czas w niewielkiej wsi nieopodal Czarnocina.

Po wojnie dany mu był powrót do Łodzi, gdzie wznowił praktykę adwokacką. Jego przynależność do nielegalnego Stronnictwa Narodowego doprowadziła do aresztowania 28 grudnia 1946 roku, co skutkowało wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z 19 lipca 1947 roku. Otrzymał karę 10 lat więzienia oraz inne restrykcje, w tym utratę praw publicznych przez okres pięciu lat, a także przepadek całego mienia. Dzięki amnestii i warunkowemu zwolnieniu, na wolność wyszedł pod koniec 1951 roku. Początkowo pracował jako chałupnik w spółdzielni inwalidów, później w Zakładach Ceramiki Budowlanej w Andrespolu, a od początku 1955 roku był związany z redakcją „Słowa Powszechnego” w Łodzi.

30 maja 1957 roku Kotowski został ponownie wpisany na listę adwokatów Izby Łódzkiej. Od 28 czerwca 1957 roku pełnił funkcję w Zespole Adwokackim Nr 4 w Łodzi aż do zakończenia kariery zawodowej, które miało miejsce 30 września 1970 roku. Jako autor, specjalizował się w badaniach dotyczących Władysława Reymonta, co zaowocowało publikacją m.in. jego książki „Pod wiatr. Młodość Reymonta” w 1979 roku oraz wieloma artykułami. Przed wybuchem powstania warszawskiego, zgromadził korespondencję oraz dokumenty rodzinne Reymonta, które później uległy zniszczeniu.

Kotowski był także aktywnym działaczem Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego, gdzie pełnił szereg ról zarówno w Oddziale Wojewódzkim w Łodzi, jak i w Zarządzie Głównym w Warszawie. Od 1977 roku był członkiem Klubu Adwokatów Pisarzy. Osobiście, Kotowski wiódł życie rodzinne u boku swojej żony Aleksandry, z którą wychował syna Wojciecha.

Ordery o odznaczenia

Witold Kotowski, znany ze swojego zaangażowania w społeczeństwo, otrzymał szereg wyróżnień, które podkreślają jego działalność i poświęcenie. Poniżej przedstawiamy listę jego odznaczeń:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1978 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany w 1974 roku,
• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi, nadana w 1969 roku,
• Odznaka Honorowa Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego, przyznana w 1970 roku,
• Medal XXX-lecia Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego, otrzymany w 1978 roku.

Jego osiągnięcia są dowodem na to, jak ważna jest praca dla dobra wspólnego i aktywność w lokalnej społeczności.

---

Oceń: Witold Kotowski

---