Stanisław Mikke

---

Życiorys

Stanisław Mikke był młodym człowiekiem, który z sukcesem ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Następnie podjął naukę na kierunku prawniczym, której owocem była jego edukacja na Uniwersytecie Warszawskim. Choć swe pierwsze kroki w zawodzie prawnika stawiał w Częstochowie, później przeniósł swoje życie zawodowe do Warszawy.

Od lat 80. Mikke był aktywnym adwokatem w stolicy, a jego zaangażowanie w działalność samorządową doprowadziło go do członkostwa w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie, gdzie pełnił rolę prowadzącego szkolenia dla aplikantów. W latach 1993–2010 miał zaszczyt pełnić funkcję redaktora naczelnego cenionego miesięcznika „Palestra”. Od 1998 roku przewodniczył Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Adwokackiej, a w latach 1997–2001 zasiadał w Trybunale Stanu.

Od 2000 roku był zaangażowany w prace naukowe Ośrodka Badawczego Adwokatury im. adw. Witolda Bayera. W 2008 roku, jako inicjator oraz współtwórca, zorganizował wystawę i album pt. Adwokaci polscy Ojczyźnie. Dwa lata później, przy kościele św. Anny w Warszawie oraz w Alejach Ujazdowskich, miały miejsce wystawy: Adwokaci – Ofiary Katynia. Przez trzy kadencje pełnił również funkcję wiceprzewodniczącego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, zastępując w tej roli Władysława Bartoszewskiego.

Wielką pasją Mikke była praca mająca na celu ujawnienie zbrodni katyńskich. Jego zaangażowanie obejmowało uczestnictwo w ekshumacjach ofiar tej tragicznej zbrodni w Katyniu, Charkowie, Miednoje oraz Bykowni. Działania te doprowadziły do powstania dwóch znaczących książek, w tym publikacji Śpij, mężny… w Katyniu, Charkowie i Miednoje, której rozszerzone wydanie ukazało się 9 kwietnia 2010 roku. Ciekawym jest fakt, że pierwsze egzemplarze tej książki zabrał ze sobą podczas tragicznego lotu 10 kwietnia 2010, który miał na celu uczestnictwo w obchodach 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.

Oprócz książek, takich jak Dopóki żyję, nie nadejdzie oraz Słodkie cytryny, Mikke napisał także liczne felietony dotyczące tematyki społeczno-prawnej oraz różnorodne opowiadania. Warto również wspomnieć o jego roli jako konsultanta filmowego dla Krzysztofa Kieślowskiego, w tym dla filmów Dekalog V, Krótki film o zabijaniu oraz Bez końca, przy czym Krótki film o zabijaniu inspirowany był jego opowiadaniem.

Stanisław Mikke zginął tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, w drodze na uroczystości związane z pamięcią o ofiarach zbrodni katyńskiej. Jego ostatnia podróż zakończyła się tragicznie, a na zawsze pozostał w pamięci jako honorowy członek społeczności prawnej i działacz patriotyczny.

26 kwietnia 2010 roku znalazł spoczynek w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera K II, rząd 1, grób 8).

Odznaczenia i upamiętnienie

Stanisław Mikke był osobą zasłużoną dla polskiego społeczeństwa, co potwierdzają liczne odznaczenia przyznane mu za jego działalność. W 1995 roku otrzymał medal Adwokatura Zasłużonym oraz Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”. Już w 2001 roku uhonorowano go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Warto zaznaczyć, że 16 kwietnia 2010 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Tego samego dnia, w dowód uznania dla jego zasług, przyznano mu także Medal „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”. W 2011 roku, tuż po jego śmierci, otrzymał Nagrodę im. Edwarda J. Wende, co świadczy o znaczeniu jego pracy i wpływie na polski wymiar sprawiedliwości.

W dniu 4 kwietnia 2012 roku miała miejsce ważna ceremonia odsłonięcia tablicy pamiątkowej na budynku Naczelnej Rady Adwokackiej przy ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie. Uroczystość ta była poświęcona czterem ofiarom katastrofy smoleńskiej z kręgów adwokackich, w tym również Stanisławowi Mikke. To wyraz szacunku i pamięci o jego osobie w społeczności adwokackiej.

Dodatkowo, 25 lutego 2016 roku Rada m.st. Warszawy, na wniosek Naczelnej Rady Adwokackiej, nadała imię Stanisława Mikkego ulicy zlokalizowanej po stronie wschodniej ul. Czerniakowskiej, w bliskim sąsiedztwie sądów gospodarczych. Jest to istotny krok w kierunku upamiętnienia jego dorobku i osiągnięć na rzecz praworządności w Polsce.

Publikacje książkowe

Stanisław Mikke to autor wielu znaczących dzieł literackich, które przyczyniają się do zrozumienia kultury i historii Polski. Oto lista jego najważniejszych publikacji:

• „Śpij, mężny… w Katyniu, Charkowie i Miednoje”, przedmowa Zbigniewa Brzezińskiego (1998, wydanie 2 uzupełnione w 2010, wydanie 3 z przedmową Andrzeja Michałowskiego, Wydawnictwo LTW 2011),
• „Dopóki żyję, nie nadejdzie” (1982),
• „Słodkie cytryny” (1987),
• „Skorpion czeka na mordercę” (1989),
• „Spadek po bigamiście” (1991),
• „Bez togi… o prawie, historii, psychologii oraz obowiązkach względem Ojczyzny i Adwokatury”, opracowanie Adama Redzika (2011).

Każda z tych książek wnosi coś wyjątkowego do literatury polskiej i ukazuje różnorodność tematów, którymi zajmował się Mikke.

---

Oceń: Stanisław Mikke

---