Muzeum Papieru i Druku w Łodzi

---

Historia muzeum

Historia Muzeum Papieru i Druku w Łodzi sięga roku 2000, kiedy to rozpoczęto prace nad jego utworzeniem. Oficjalne otwarcie nastąpiło cztery lata później, w 2004 roku, a do 2007 roku muzeum funkcjonowało w budynku zlokalizowanym na stacji kolejowej Łódź–Widzew. W okresie od 2007 do 2012 roku, instytucja przeniosła swoją siedzibę do Instytutu Papiernictwa i Poligrafii Politechniki Łódzkiej, który znajduje się pod adresem ul. Wólczańska 223. Tam działała Pracownia Papieru i Maszyn Drukarskich, przekształcona w Muzeum Papieru i Druku.

W styczniu 2013 roku zbiory muzeum przeniesiono do Domu Papiernika, mieszczącego się w Skansenie Łódzkiej Architektury Drewnianej, przy ul. Piotrkowskiej 282 w Łodzi. Na przełomie 2005 roku zainicjowano działalność Fundacji Ocalić od Zapomnienia, która zajmowała się prowadzeniem muzeum. W jego zbiorach znajdują się eksponaty związane z historią papiernictwa, introligatorstwa oraz drukarstwa.

Wśród licznych eksponatów można znaleźć gilotyny do papieru, urządzenia do wykrawania, a także wannę do produkcji papieru czerpanego. Muzeum dysponuje czcionkami metalowymi i drewnianymi, które są przechowywane w specjalnym regale zecerskim. Kolekcja obejmuje również oprawy książkowe, ekslibrisy, oraz drzeworyty Zygfryda Gardzielewskiego. Całość ukazuje złożony cykl produkcyjny książki, na podstawie zbiorów Ryszarda Uljańskiego.

Warto również zaznaczyć, że siedziba muzeum w „Domu Papiernika” (budynek nr 7) na terenie Skansenu Łódzkiej Architektury Drewnianej zakończyła swoją działalność w 2018 roku. Od lipca 2024 roku, muzeum ma nową siedzibę w pofabrycznym budynku, który znajduje się w kompleksie „Ogrody Geyera”. W tej lokalizacji zorganizowano pracownie introligatorską i typograficzną, a także czerpalnię papieru, galerię oraz bibliotekę.

---

Oceń: Muzeum Papieru i Druku w Łodzi

---