Park im. Juliusza Słowackiego w Łodzi

---

Opis

Koniec XIX w.

Park im. Juliusza Słowackiego, będący wizytówką Łodzi, został stworzony pod koniec XIX wieku przez lokalnego przedsiębiorcę, który zarządzał młynem. W początkowym okresie zajmował on nieco mniejszy teren niż współcześnie. Charakteryzował się licznymi stawami połączonymi ze sobą kanałami, zasilanymi wodami z pobliskiego Jasienia. Z uwagi na swe urokliwe cechy nadano mu nazwę „Wenecja”, która była powszechnie używana aż do czasów II wojny światowej. W okresie okupacji park przeszedł przemianę i stał się znany jako Zwergpark, a następnie zyskał tytuł im. Juliusza Słowackiego, aczkolwiek już bez dodatku „Wenecja”. Mimo informacji umieszczonej na tabliczce przy wejściu z ul. Cieszyńskiej i al. Politechniki, które wskazują na „Park Wenecja im. J. Słowackiego”, obecnie brakuje tam zarówno kanałów, jak i stawów, które jeszcze pod koniec XX wieku istniały w tym miejscu.

Dwudziestolecie międzywojenne

W okresie międzywojennym park wielokrotnie zmieniał właścicieli, zanim trafił w ręce miasta. Każdy z właścicieli otwierał przestrzeń dla zwiedzających, jednakże wprowadzał opłaty. W latach 20. XX wieku wstęp do parku kosztował 20 groszy w dni robocze i 50 groszy podczas wydarzeń specjalnych. Aby przyciągnąć mieszkańców, w parku zbudowano restaurację, salę taneczną oraz scenę teatralną. Organizowane były różnorodne atrakcje, jak tańce, pokazy kuglarzy, spektakle i loterie, co przyciągało spore rzesze ludzi. Główne wejście usytuowane było od strony ul. Pabianickiej. Niestety, wydatki na utrzymanie ogrodu często przewyższały wpływy z biletów. Ostatni właściciel planował podział terenu na działki budowlane, lecz dzięki działaniom łódzkiego Magistratu park zdołał uniknąć likwidacji. W 1933 roku miasta podpisało umowę zakupu parku, a ostatecznie stał się on własnością miasta w 1937 roku. Po modernizacji ponownie otwarto go dla mieszkańców, jednocześnie nadając mu imię Juliusza Słowackiego.

Okres powojenny

Po zakończeniu II wojny światowej park przeszedł szereg zmian; zasypano część kanału, co zainicjowało proces jego „osuszania”. W 1956 roku, w wyniku przebudowy, teren parku na zachodzie przejęła ulica Żeromskiego (dziś al. Politechniki). Do terenu parku dodano też niewielką, trójkątną część gruntów na południu, a resztę stawów oraz kanałów zasypano. Dziś ślady po niegdysiejszym stawie widoczne są jedynie w formie zagłębienia w centralnej części parku.

W północnej części parku, przy ul. Cieszyńskiej, znajduje się nowoczesny plac zabaw dla dzieci, stoły do ping-ponga oraz boisko do koszykówki. Blisko ronda Lotników Lwowskich zlokalizowano zaś stół szachowy, który cieszy się niezwykłą popularnością wśród łódzkich miłośników gier strategicznych. To tam odbywają się profesjonalne turnieje organizowane przez Regionalne Stowarzyszenie Szachowe Osób Niepełnosprawnych „Skorpion”. Z dniem 18 kwietnia 2024 r. park zyska nową nazwę – Park Wenecja im. Juliusza Słowackiego.

Św. Faustyna Kowalska

Park związany jest z ciekawą historią św. Faustyny Kowalskiej. To właśnie w tym malowniczym miejscu, w lipcu 1924 roku, podczas tańców, Faustyna doznała swojego pierwszego objawienia. Miejsce tego niezwykłego wydarzenia otoczone jest kultem; na kasztanowcu rosnącym w północno-zachodniej części parku, można często zauważyć zawieszone obrazki, kwiaty oraz tablice informacyjne, a także płonące świeczki, będące wyrazem pamięci i szacunku dla tej wyjątkowej chwili.

---

Oceń: Park im. Juliusza Słowackiego w Łodzi

---