Izabela Nagórska

---

Życiorys

Izabela Nagórska urodziła się w Łodzi, gdzie rozpoczęła swoją edukację w szkole powszechnej oraz w Państwowym Gimnazjum Żeńskim, znajdującym się przy ulicy Pomorskiej. W 1931 roku zdała maturę, co otworzyło jej drogę do podjęcia studiów historycznych na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1935 roku uzyskała dyplom magistra filozofii. Już w 1934 roku rozpoczęła praktykę w Bibliotece Ordynacji Zamojskiej w Warszawie, a zaledwie dwa lata później podjęła pracę w V Miejskiej Wypożyczalni Książek dla Dzieci i Młodzieży w Łodzi, znajdującej się przy ul. Senatorskiej 36. W tym samym roku ukończyła również kurs bibliotekarski.

W 1937 roku objęła stanowisko kierowniczki IV Miejskiej Wypożyczalni Książek. Pracując w Łodzi, aktywnie współpracowała z Janem Augustyniakiem, organizując sieć bibliotek publicznych w tym mieście. Przed wybuchem II wojny światowej, w 1938 roku, ukończyła kurs PCK z zakresu ratownictwa sanitarnego.

Podczas II wojny światowej Nagórska pełniła rolę opiekunki społecznej w Ośrodku Zdrowia i Opieki Społecznej w Warszawie przy ulicy Opaczewskiej. W 1943 roku dołączyła do Armii Krajowej, przyjmując pseudonim Kalina. W czasie powstania warszawskiego zaangażowała się w działania Służby Kobiet „Pomoc Żołnierzom” na Żoliborzu. Po upadku powstania zajmowała się transportem chorych i osób starszych w obozie przejściowym w Pruszkowie.

Styczeń 1945 roku przyniósł jej powrót do Łodzi, gdzie wspólnie z Augustyniakiem reaktywowała Miejską Bibliotekę Publiczną. W 1949 roku zainicjowała organizację VII Rejonowej Wypożyczalni Książek dla Dorosłych przy ul. Rzgowskiej, którą kierowała aż do 1958 roku. Kolejne lata, od 1958 do 1977, spędziła w dziale Instrukcyjno-Metodycznym Miejskiej Biblioteki Publicznej, kierując tym działem od roku 1960. W latach 1976–1985 wykładała w filii Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy przy WiMBP w Łodzi.

Nagórska miała niezwykle bogaty dorobek twórczy, będąc autorką około 2000 publikacji dotyczących bibliotekarstwa, pedagogiki oraz czytelnictwa. W swoich pracach publikowała biogramy bibliotekarzy, artykuły wspomnieniowe oraz hasła encyklopedyczne. Dodatkowo, prowadziła wykłady oraz szkolenia dla bibliotekarzy oraz studentów. Była czynnie zaangażowana w działalność Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, do którego przynależała od 1936 roku, zasiadając w Zarządzie Głównym oraz Zarządzie Okręgu Łódź-Miasto. Ponadto, współtworzyła Łódzkie Towarzystwo Przyjaciół Książki oraz Towarzystwo Przyjaciół M BP im. J. Piłsudskiego (dawniej im. L. Waryńskiego).

Izabela Nagórska została pochowana nacmentarzu pw. św. Józefa w Łodzi przy ul. Ogrodowej, na kwaterze 22, w grobie 5.

Odznaczenia

Izabela Nagórska może poszczycić się licznymi odznaczeniami, które świadczą o jej znaczącym wkładzie w kulturę oraz edukację. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę przyznanych jej wyróżnień:

• srebrny Krzyż Zasługi (1954),
• złoty Krzyż Zasługi (1961),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1970),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1989),
• medal Komisji Edukacji Narodowej,
• honorowa Odznaka Miasta Łodzi,
• honorowa Odznaka Województwa Łódzkiego,
• medal 30-lecia Polski Ludowej,
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
• honorowa Odznaka SBP,
• medal 70-lecia SBP,
• godność członka honorowego SBP,
• nagroda im. Heleny Radlińskiej II stopnia,
• medal za Wybitne Osiągnięcia w Upowszechnianiu Kultury w Łodzi.

---

Oceń: Izabela Nagórska

---