Lucyna Fagasiewicz

---

Życiorys

Lucyna Fagasiewicz to postać o niezwykle bogatej i barwnej biografii. W swojej młodości, do września 1939 roku, kształciła się w gimnazjum Heleny Miklaszewskiej. Po tym okresie przez trzy miesiące była uczennicą Liceum Przyrodniczego, które zostało utworzone przez hitlerowców. Po jego likwidacji dołączyła do tajnych kompletów, gdzie w 1940 roku uzyskała świadectwo dojrzałości.

Po ukończeniu edukacji, Lucyna wyjechała na wieś, gdzie ukrywała się aż do października 1941 roku. Po ujawnieniu się podjęła pracę jako cholewkarka w Fabryce Obuwia Kramera. W sierpniu 1944 roku została wywieziona, wraz z innymi pracownikami, w okolice Konina oraz Łęczycy, gdzie zmuszano ich do kopania rowów przeciwpancernych.

Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Łodzi, gdzie zgłosiła się do fabryki obuwia, która w tamtym momencie została znacjonalizowana. Zatrudniła się tam w biurze. Od września 1945 roku studiowała w sekcji botanicznej Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Łódzkiego. Dwa lata później rozpoczęła pracę jako praktykantka w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin.

W 1948 roku, z uwagi na trudności finansowe, podjęła pracę jako nauczycielka w IV Państwowym Żeńskim Gimnazjum i Liceum im. Emilii Sczanieckiej, a także w I Państwowym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. 1 listopada 1949 roku otrzymała stanowisko zastępcy asystenta w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin Uniwersytetu Łódzkiego, którym kierował prof. Jakub Mowszowicz. Pod jego okiem w 1952 roku obroniła pracę magisterską na temat „Przegląd roślinności rezerwatu Molenda z uwzględnieniem dynamiki gatunków drzewiastych”. Po ukończeniu studiów została asystentem, a w 1953 roku awansowała na starszego asystenta.

Od lipca 1956 do października 1967 roku pracowała jako adiunkt. W grudniu 1960 roku obroniła rozprawę doktorską pod kierunkiem prof. Mowszowicza, zatytułowaną „Łąki doliny Pilicy na odcinku od Przedborza do ujścia”. Praca ta miała pionierski charakter, jako że uwzględniała zagadnienia florystyczno-fitosocjologiczne w zbiorowiskach roślinności łąkowej. W październiku 1967 roku została starszym wykładowcą, a to stanowisko zajmowała aż do przejścia w stan spoczynku z końcem 1983 roku.

Dorobek naukowy

Dorobek naukowy dr Lucyny Fagasiewicz jest imponujący, obejmując 33 publikacje. W skład tego dorobku wchodzi 30 prac oryginalnych, jedno tłumaczenie oraz dwie prace o charakterze popularnonaukowym.

Od 1949 roku aż do zakończenia kariery zawodowej dr Fagasiewicz była związana z Zielnikiem Uniwersytetu Łódzkiego (Herbarium Universitatis Lodzensis), gdzie pełniła także rolę kustosza. Dzięki jej zaangażowaniu powstał zbiór flory regionu Łodzi oraz przyległych terenów, który wcześniej nie istniał. Jest to unikatowa kolekcja w swoim rodzaju, stanowiąca jedyny taki zbiór w tej okolicy.

W 1955 roku na łamach „Fragmenta Floristica et Geobotanica” opublikowała uporządkowane materiały dotyczące zawartości zielnika. Jej artykuł zatytułowany „Notatki florystyczne” ukazał się w tomie 2:20-23.

Kolejna ważna publikacja miała miejsce w 1959 roku, kiedy to w Zeszytach Naukowych Uniwersytetu Łódzkiego (seria II, zeszyt 6) opublikowane zostały materiały dotyczące rezerwatów Jasień i Kobiele Wielkie znajdujących się w powiecie radomszczańskim, a także florę doliny rzeki Pilicy.

---

Oceń: Lucyna Fagasiewicz

---