Janusz M. Przybylski

---

Wykształcenie i działalność pedagogiczna

Janusz M. Przybylski jest wybitnym pedagogiem muzycznym, który zdobył swoje wykształcenie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Na tej uczelni ukończył dwa wydziały: specjalność instrumentalną pod okiem prof. Zbigniewa Friemana, skupiając się na grze na altówce, oraz wydział teorii, kompozycji i dyrygentury, gdzie jego mentorem był prof. Tomasz Kiesewetter, z którym uzyskał dyplom z wyróżnieniem.

W 1972 roku, dzięki stypendium Rządu Włoskiego, Janusz M. Przybylski miał szansę doskonalić swoje umiejętności pod kierunkiem znakomitego dyrygenta Franco Ferrary w Włoszech. Postępując dalej w swojej edukacji, w latach 1975–76 odbył studia aspiranckie w renomowanym Konserwatorium Leningradzkim im. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, będąc uczniem prof. Arvīdsa Jansonsa. Po powrocie do Polski w 1976 roku, zaczynał swą karierę akademicką jako docent kontraktowy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku.

Między 1991 a 2007 rokiem, doświadczenie i wiedza Janusza Przybylskiego dostrzegane były na Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, gdzie pełnił rolę profesora nadzwyczajnego. W tym czasie miał zaszczyt powołania klasy dyrygentury symfonicznej i operowej w ramach Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury, a także założył Podyplomowe Studia dla Dyrygentów Orkiestr Dętych, w których pełnił funkcję kierownika.

W 1992 roku Janusz M. Przybylski ukończył Podyplomowe Studium Kształcenia Menedżerów na Uniwersytecie Gdańskim, wzbogacając swoje umiejętności o aspekty zarządzania. W październiku 2010 roku otrzymał prestiżową nominację na stanowisko profesora sztuk muzycznych z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.

Od października 2013 roku Janusz Przybylski współpracuje z Wydziałem Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi artystami.

Przebieg kariery

Podczas swoich studiów w zakresie muzyki instrumentalnej, Janusz M. Przybylski rozpoczął karierę jako członek orkiestry Państwowej Filharmonii w Łodzi. W 1964 roku objął stanowisko dyrygenta chóru zawodowego Filharmonii Krakowskiej. Został zaproszony przez ówczesnego Dyrektora Artystycznego, Henryka Czyża, co zaowocowało przygotowaniem chórów do nagrań płytowych Pasji wg św. Łukasza autorstwa Krzysztofa Pendereckiego. Wspólnie z Henrykiem Czyżem oraz Józefem Suwarą, artysta otrzymał w 1967 roku prestiżową nagrodę Grand Prix du Disque.

W latach 1970–1980 Janusz M. Przybylski pełnił obowiązki Dyrektora Artystycznego w Filharmonii Olsztyńskiej. Następnie, od 1980 roku, pracował jako kierownik muzyczny Warszawskiej Opery Kameralnej. W latach 1982-1984 był zastępcą Dyrektora Naczelnego i Artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie, równocześnie współpracując z Akademią Muzyczną w Warszawie jako dyrygent orkiestry symfonicznej.

W okresie 1984–1993 Janusz M. Przybylski był Dyrektorem Artystycznym Opery Bałtyckiej, a następnie Filharmonii Bałtyckiej. Następnie, od września 1994 do czerwca 1996, sprawował rolę Dyrektora Artystycznego Opery Narodowej w Skopju w Macedonii. W latach 1997–1999 pełnił funkcję konsultanta artystycznego dla Filharmonii w Koszalinie oraz Olsztynie.

Janusz M. Przybylski powrócił do roli Kierownika Muzycznego w Operze Bałtyckiej od września 2003 do grudnia 2007 roku. W latach 2008–2011 sprawował urząd Dyrektora Artystycznego Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie. Na jego inicjatywę w październiku 2009 roku powstał Chór Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie.

Działalność artystyczna

Janusz M. Przybylski jest jednym z najbardziej uznawanych dyrygentów, który prowadził wiele znanych dzieł operowych. Jego repertuar obejmuje utwory Giuseppe Verdiego, w tym niemal wszystkie opera takie jak Ernani, Zbójcy, Don Carlos, Makbet, Rigoletto, Traviata, Aida, a szczególnie wyróżnia się w prowadzeniu Nabucco, które dyrygował ponad 200 razy. W jego dorobku znajduje się również muzyka Giacoma Pucciniego, w tym Siostra Angelica, Madama Butterfly, Cyganeria, Manon Lescaut oraz Turandot. Dyrygował także dziełami Piotra Czajkowskiego, takimi jak Eugeniusz Oniegin i Dama pikowa, oraz Wolfganga Amadeusza Mozarta, w tym Czarodziejski flet, Wesele Figara i Don Giovanni.

Jego talent obejmuje również utwory Richarda Straussa, jak Kawaler srebrnej róży, oraz Georga Friedricha Haendla, gdzie zrealizował Amadys z Gauli. Janusz miewa także ogromne osiągnięcia w dziedzinie muzyki symfonicznej i oratoryjnej, prowadząc m.in. symfonie i koncerty Johannesa Brahmsa oraz Gustava Mahlera, a także takie dzieła jak Requiem Verdiego oraz Requiem Mozarta. W jego koncercie nie zabrakło również baletów, w tym Coppélia Léo Delibesa i Romeo i Julia Siergieja Prokofjewa.

Artysta występuje na wiodących scenach i estradach koncertowych w Polsce. W okresie od 1 listopada 1999 do 6 lutego 2000 odbył także tournée po Europie z Orkiestrą i Baletem Teatru z St. Petersburga, z którym kontynuuje współpracę. Jego współprace obejmowały Narodowy Akademicki Teatr Wielki Opery i Baletu w Mińsku, a także Państwowy Teatr Opery i Baletu z Woroneża, Moscow Imperial Ballet i Filharmonię oraz Operę Lwowską. W 2004 roku Janusz prowadził pierwsze po wojnie oraz pierwsze od ponad 100 lat wystawienie Strasznego dworu Stanisława Moniuszki w języku polskim, w reżyserii Roberta Skolmowskiego, w ramach koprodukcji z Operą Dolnośląską.

W roku 2010 Przybylski zrealizował projekt Symfonia Ulicy w Olsztynie, łącząc muzykę symfoniczną z rapem. Równocześnie dokonał wielu nagrań płytowych oraz przygotował materiał dla radia, telewizji i filmów.

Nagrody i odznaczenia

Janusz M. Przybylski to postać, która zdobyła uznanie wśród szerokiego grona miłośników muzyki i kultury dzięki licznym osiągnięciom artystycznym. Jego wkład w rozwój sztuki oraz edukacji został doceniony przez różnorodne instytucje, co zaowocowało wieloma nagrodami i odznaczeniami, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym.

Wśród najbardziej znaczących wyróżnień znajduje się m.in.:

• 1967: nagroda Grand Prix du Disque (wraz z Henrykiem Czyżem i Józefem Suwarą) za nagranie płytowe Pasji wg św. Łukasza Krzysztofa Pendereckiego,
• 1986 i 1989: nagroda niemieckich krytyków muzycznych za najlepsze przedstawienie roku 1986 i 1989 wystawione i prezentowane w Niemczech (Traviata i Nabucco),
• 1995: order Emira Kuwejtu,
• 2001: Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania,
• 2006: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Warmińsko-Mazurskiego,
• 2006: Medal Św. Jakuba, przyznawany przez Prezydenta Miasta Olsztyn, za upowszechnianie kultury muzycznej miasta Olsztyn,
• 2007: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
• 2007: Nagroda Prezydenta Miasta Gdańsk (za wybitny wkład w krzewieniu kultury muzycznej na Pomorzu oraz okazji jubileuszu 35-lecia pracy artystycznej),
• 2010: Nagroda muzyczna przyznawana przez Akademię Fonograficzną „Fryderyk” (za nagranie płyty Missa Pro Pace Feliksa Nowowiejskiego),
• 2010: Medal Św. Jakuba, za wybitny wkład w promocję kultury (po raz drugi),
• 2011: Kawalerski Krzyż Odrodzenia Polski.

Te osiągnięcia świadczą o niezwykłej pasji i zaangażowaniu Janusza M. Przybylskiego w jego artystycznej drodze, a także o jego znaczącej roli w polskim środowisku muzycznym.

---

Oceń: Janusz M. Przybylski

---